Το παιχνίδι κόντρα στον Ατρόμητο δίνει στον ΟΦΗ πολλή τροφή για σκέψη. Είχε την ευκαιρία να δει κατάματα όλες τις αδυναμίες του, τις περισσότερες εκ των οποίων τις κουβαλάει από πέρυσι.
Το στραπάτσο κόντρα στον Ατρόμητο προσφέρει τουλάχιστον μια ευκαιρία να κινητοποιηθεί ο Οργανισμός, τόσο εντός όσο κι εκτός γηπέδου, ώστε η ομάδα να εμφανίσει βελτίωση αγωνιστική, αλλά κυρίως σφυγμό και χαρακτήρα.
Ενδεκάδα με εκπλήξεις
Ο Νιόπλιας παρέταξε τον ΟΦΗ όπως περιμέναμε από άποψη σχηματισμού (4-3-3 με αλχημείες στα άκρα), αλλά εκπλήξεις στα πρόσωπα. Ο Βούρος έμεινε εκτός και είδαμε το δίδυμο Γιοχού - Γιαννούλη για πρώτη φορά, ένα δίδυμο που μόνο σε προπονήσεις ίσως να έχει δοκιμαστεί (αν και ως αριστεροπόδαροι κι εκεί σπάνια θα συνυπάρχουν). Επίσης έδωσε μετά από 3 μέρες μόλις, θέση βασικού στο Λάρσον.
Πρακτικά, αν το δούμε μάλλον ήταν υπερβολή να ξεκινήσει ο ΟΦΗ με 5 νέους παίκτες. Στο pre game άλλωστε έγραφα ότι προβάδισμα θα έχει όποιος αξιοποιήσει τον περσινό του κορμό, ένα σημείο που θεωρητικά ο ΟΦΗ είχε προβάδισμα. Πήγε όμως κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική και το πλήρωσε.
Έλεγχε το ματς ως το 35΄, εξαφανίστηκε στη συνέχεια
Σε γενικές γραμμές, στο πρώτο 30λεπτο ο ΟΦΗ είχε τον έλεγχο του ματς, δημιουργούσε κάποιες προϋποθέσεις, εκμεταλλευόμενος κυρίως τα κενά και τις αμυντικές αδυναμίες του Ατρομήτου, στο κέντρο της άμυνάς του. Συνέχιζε όμως να έχει το περσινό πρόβλημα της φλυαρίας, με κακές επιλογές στην τελική ενέργεια. Τελικά, με μία ατομική ενέργεια του Νέιρα βρήκε το γκολ κι είχε την ευκαιρία να φέρει το ματς ακόμα περισσότερο στα μέτρα του. Δεν το έκανε. Ο Ατρόμητος έβγαλε αντίδραση, βγήκε μπροστά και χωρίς να δυσκολευτεί, έφτιαξε και φάσεις που πριν το ημίχρονο τον έφεραν μπροστά στο σκορ.
Ο ΟΦΗ αδυνατούσε να ελέγξει τα γρήγορα εξτρέμ του Ατρομήτου, ένα σημείο που γνώριζε πως πρέπει να προσέχει, ενώ είχε ξανά το γνωστό θέμα με τις μετατοπίσεις. Κάπως έτσι, δέχτηκε 3 παρόμοια γκολ, σαν δουλεμένα, στα οποία ουδέποτε έβγαλε αντίδραση. Μοιραία ηττήθηκε από έναν αντίπαλο που δεν έκανε και κάτι ιδιαίτερο στο παιχνίδι. Είχε απλά το καθαρό μυαλό να χτυπήσει εκεί που είδε αδυναμία. Είδε την αριστερή πλευρά με κενά, χωρίς αλληλοκαλύψεις και τα τιμώρησε.
Από το 2-1 και κυρίως από το 3-1 και μετά, ανάλυση δε χωρά στο ματς. Οι αλλαγές του ΟΦΗ αφορούσαν τη μεσοαμυντική του λειτουργία πρακτικά, δε μπορούσαν να βοηθήσουν στο μεσοεπιθετικό κομμάτι ιδιαίτερα, στον τρόπο παιχνιδιού του δεν άλλαξε κάτι, γκάζι δεν πάτησε και προφανώς προβλημάτισε. Όαση η ολιγόλεπτη συμμετοχή του Θεοδοσουλάκη, που έδειξε και διάθεση και καλά αγωνιστικά στοιχεία.
Το ρεζουμέ
Στα πρώτα ματς δε χωρούν μεγάλες αναλύσεις. Είναι αναγνωριστικά, σε μεγάλο βαθμό. Όμως, όταν πας σε ένα σερί 13 ματς σε 14 εβδομάδες, μετά από μια τέτοια εμφάνιση πρέπει να προβληματιστείς και να κινητοποιηθείς. Ο ΟΦΗ έχει ελλείψεις ξεκάθαρες στο ρόστερ του, ενώ για ακόμα μία σαιζόν επιλέγει να χτιστεί εν κινήσει. Όμως αυτό έχει μεγάλο ρίσκο, ειδικά σε μία σαιζόν όπως η φετινή.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο πάντως. Ο ΟΦΗ δεν είναι έτοιμος και θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να κυνηγήσει το στόχο που έχει θέσει, κουβαλάει αρκετές αδυναμίες από πέρυσι κι έχει αργήσει να ετοιμάσει τη φετινή του ομάδα. Είναι ένα δύσκολο παζλ, που θα χρειαστεί πολύ άμεσα να φτιαχτεί, γιατί ακολουθούν δύσκολα ματς, που μπορούν να διαμορφώσουν κλίμα, αλλά ακόμα και στόχο.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr