Με την ευκαιρία της διακοπής, έχουμε χρόνο να μελετήσουμε λίγο παραπάνω τις επιδόσεις του ΟΦΗ στα 5 πρώτα παιχνίδια και να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα.
Ναι είναι νωρίς, ναι είχε και δύσκολο πρόγραμμα και ναι είχε και απουσίες. Όμως προφανώς μιλάμε για πρώτα συμπεράσματα, που δίνουν μια κατεύθυνση για το πού πρέπει να εστιάσει, ώστε να βελτιωθεί. Επίσης δύσκολο θα είναι το πρόγραμμα, όπως πάει η σαιζόν ως το τέλος. Τέλος, αν κάτι μας έμαθε η περσινή χρονιά, είναι πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις απουσίες.
Ναι είναι νωρίς, ναι είχε και δύσκολο πρόγραμμα και ναι είχε και απουσίες. Όμως προφανώς μιλάμε για πρώτα συμπεράσματα, που δίνουν μια κατεύθυνση για το πού πρέπει να εστιάσει, ώστε να βελτιωθεί. Επίσης δύσκολο θα είναι το πρόγραμμα, όπως πάει η σαιζόν ως το τέλος. Τέλος, αν κάτι μας έμαθε η περσινή χρονιά, είναι πως πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις απουσίες.
H γενική εικόνα:
Ο ΟΦΗ λοιπόν, μετά από 5 παιχνίδια είναι 10ος, με 4 βαθμούς (4 ισοπαλίες και 1 ήττα), 5 γκολ υπέρ και 7 σε βάρος του. Αν τον δούμε συγκριτικά με τις άλλες ομάδες, είναι η 8η επίθεση κι η 9η καλύτερη άμυνα. Είναι 10ος στις τελικές και 11ος στις τελικές στην εστία. Ψηλά βρίσκεται σε 2 κατηγορίες, στην ακρίβεια στις πάσες (4ος με 81%) και στα φάουλ που έχει παραχωρήσει (επίσης 4ος).
Σε ατομικό επίπεδο, στις βασικές κατηγορίες, όπως είναι οι ασσίστ, τα γκολ, η δημιουργία ευκαιρίας, οι τελικές και οι πάσες, βλέπουμε μόνο το Νέιρα που με 3 γκολ είναι στο top10, καθώς και με 6 τελικές. Στο top10 ο ΟΦΗ έχει την πρωτιά στις κίτρινες με τον Πασαλίδη να έχει ήδη 4, ενώ ακολουθεί ο Νέιρα μαζί με ακόμα 4 ποδοσφαιριστές με 3. Ως προς τις επεμβάσεις, στο top10 είναι σχεδόν όλοι οι τερματοφύλακες, ο Επασί είναι 5ος με 12.
Σε γενικές γραμμές, τα βασικά νούμερα δίνουν μία εικόνα μετριότητας. Ο ΟΦΗ δεν είναι από τις ομάδες που ξεχωρίζουν για κάτι, στο φετινό πρωτάθλημα. Μέχρι στιγμής, πάντα. Ο ΟΦΗ μπήκε στη σαιζόν προσανατολισμένος στο αποτέλεσμα. Ο Νιόπλιας ξεκαθάρισε ότι σκοπεύει να κερδίσει χρόνο παίρνοντας αποτελέσματα, μέσα από ένα κυνικό τρόπο και πιο συντηρητικό, μέχρι η ομάδα να δέσει και να αξιοποιήσει όλο το ρόστερ της.
Παρουσίασε έτσι, θεωρητικά, μια συντηρητική προσέγγιση με την ομάδα να κοιτάει πρώτα το μηδέν πίσω. Το πέτυχε 2 φορές. Με τον Άρη και με τον Αστέρα Τρίπολης. Στα υπόλοιπα παιχνίδια δέχτηκε αρκετές φάσεις, με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ λόγω της ποιότητας των αντιπάλων του οι φάσεις έγιναν και γκολ. Με τον ΠΑΣ (μια ομάδα δύσκολη στο γκολ) ήταν μόνο 1.
Μιας και είναι λίγα τα ματς, μπορούμε να τα διαβάσουμε λίγο πιο αναλυτικά, προσπαθώντας να δούμε την εξέλιξη του ΟΦΗ, σε διαφορετικά κομμάτια του παιχνιδιού.
Κατοχή μπάλας:
O ΟΦΗ έχει συνολικά 53% μ.ο κατοχής. Στο παιχνίδι με τον Άρη την έχασε εντελώς (35%), στο παιχνίδι με την ΑΕΚ είχε μεγάλη κατοχή (64%), μιας και ο αντίπαλος έμεινε με 10 από πολύ νωρίς. Στα υπόλοιπα παιχνίδια, ήταν οριακή η διαφορά είτε υπέρ του (52% με ΠΑΣ, 51% με Αστέρα), είτε υπέρ του αντιπάλου του (ΠΑΟΚ 53%).
Για την ώρα, η κατοχή της μπάλας δε μοιάζει ως ένα στοιχείο που τον χαρακτηρίζει, όπως τον ενδιέφερε παλιότερα.
Διεκδικήσεις μπάλας:
Παρότι συντηρητικός και προσανατολισμένος στο αμυντικό κομμάτι, ο ΟΦΗ έχει κερδίσει τις διεκδικήσεις μόλις σε ένα παιχνίδι, κόντρα στον Αστέρα με 56%. Είναι μία από τις 5 ομάδες της κατηγορίας με μ.ο. κάτω από το 50%. Συγκεκριμένα είναι τελευταίος με 42%! Πρακτικά σε κανένα άλλο ματς δεν ήταν καν οριακά με τον αντίπαλό του. Είχαν πάνω από 65% τόσο ο Άρης όσο και ο ΠΑΣ, είχε σχεδόν 60% η ΑΕΚ και 55% ο ΠΑΟΚ.
Είναι ξεκάθαρο πως ο ΟΦΗ πρέπει να γίνει πολύ πιο διεκδικητικός, αποφασιστικός κι επιθετικός (aggressive, όπως είπε κι ο Νιόπλιας) σε αυτό το κομμάτι.
Τελικές προσπάθειες:
Δεν αναφέρομαι στα xGoals, για τα οποία θα ετοιμάσω μία ξεχωριστή ανάλυση. Αρχικά, ας δούμε τις τελικές που απλά καταγράφονται. Στο παιχνίδι με τον Άρη έκανε μόλις 2. Στη συνέχεια έγινε πιο ανταγωνιστικός και σταθεροποιήθηκε σε διψήφιο αριθμό. (μεταξύ 10 και 13). Με τον ΠΑΟΚ πρώτη φορά έφτασε στις 15. Την ίδια στιγμή, οι αντίπαλοί του είχαν στα εκτός έδρας αρκετές (19 ο Άρης και 17 ο ΠΑΣ) και στα εντός 11-12. Βέβαια, εντός εστίας βρίσκει 3 έως 4 τελικές μόνο, ανά ματς (εξαιρώντας την πρεμιέρα όπου είχε 0). Κατά κανόνα, οι αντίπαλοί του βρίσκουν περισσότερες. Σε γενικές γραμμές, εντός περιοχής σουτάρει όσο και οι αντίπαλοί του, ενώ εκτός περιοχής το δοκιμάζει λιγότερο.
Μπορεί κανείς να δει, πως ο ΟΦΗ είναι όντως μια ομάδα που κοιτάει περισσότερο την άμυνά του κι επομένως δε βγάζει πολλές τελικές. Το κακό είναι ότι βγάζουν αρκετές οι αντίπαλοί του.
Δημιουργία ευκαιριών:
Στη στατιστική κατηγορία «πάσες που έφτιαξαν ευκαιρία», ο ΟΦΗ είναι χαμηλά. Μόλις 1 με Άρη, μεταξύ 6 και 8 στα επόμενα και πρώτη φορά διψήφιο (11) με τον ΠΑΟΚ. Το κακό είναι πως οι αντίπαλοί του (ειδικά ο Άρης με 15 και ο ΠΑΣ με 17) έβγαλαν τις ίδιες ή περισσότερες.
Αν μπούμε σε λίγο μεγαλύτερο βάθος, θα δούμε πως ενώ ο ΟΦΗ είναι μία ομάδα που στην ακρίβεια πάσας ξεχωρίζει (4ος με 81%), όσο ανεβαίνει προς την αντίπαλη περιοχή δυσκολεύεται. Με τον Άρη οριακά ξεπέρασε τη βάση (51%) και στη συνέχεια κινήθηκε μεταξύ 65-68,5%, με εξαίρεση το ματς με την ΑΕΚ που έφτασε στο αρκετά ικανοποιητικό 76,9%, σε ένα παιχνίδι όμως που ο αντίπαλος είχε παίκτη λιγότερο. Στα θετικά νέα πάντως είναι, πως και οι ομάδες που αντιμετώπισε έχουν παρόμοιες δυσκολίες.
Βέβαια, το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν φτάνει ο ΟΦΗ στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Εκεί ο ΟΦΗ είναι σχετικά ανταγωνιστικός, πασάροντας λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο από τον εκάστοτε αντίπαλο. Όταν όμως επιδιώξει να πατήσει περιοχή, μένει πίσω. Χαρακτηριστικά ο Άρης είχε 50 εισόδους με τη μπάλα στην περιοχή, έναντι 10 του ΟΦΗ, ο ΠΑΣ 58 έναντι 48 ή ακόμα κι ο Αστέρας είχε ελαφρώς περισσότερες (57-63). Τα παιχνίδια με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ σώζουν λίγο τα νούμερα, όμως πρέπει να θυμόμαστε πως η μεν ΑΕΚ έπαιζε με 10, ο δε ΠΑΟΚ από το 0-3 στο 75’ έριξε εντελώς το ρυθμό του.
Υπάρχει ένα εμφανές θέμα στη δημιουργία. Είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.
Κλεψίματα - ανακτήσεις κατοχής:
Στα Ανώγεια, όταν ετοιμάζουμε τον Αετό για ματς, λέμε ότι θέλουμε press και repress, σε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Λογικά το ίδιο λένε ή θέλουν όλοι οι προπονητές, σε οποιοδήποτε ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Ένας τρόπος να μετράμε την πίεση αυτή, είναι τα κλεψίματα και οι ανακτήσεις της μπάλας. Στην πρώτη κατηγορία ο ΟΦΗ είναι ανταγωνιστικός. Σε όλα τα ματς είναι κοντά, συνήθως λίγο παραπάνω από τον αντίπαλο (πχ 16 υπέρ- 9 κατά με Αστέρα, 14 υπέρ- 10 κατά με ΠΑΣ, 15-14 με ΑΕΚ). Αντιθέτως, στις ανακτήσεις της μπάλας δεν τα πάει τόσο καλά. Δεν έχει κερδίσει σε κανέναν ματς σε αυτή την κατηγορία, πέρα από την πρεμιέρα.
Επανέρχεται η συζήτηση για την ανάγκη ο ΟΦΗ να γίνει πιο διεκδικητικός και επιθετικός, στον τρόπο που παίζει. Και πιο επίμονος.
Το ρεζουμέ:
Ο ΟΦΗ έχει δουλειά ακόμα. Σίγουρα το ξέρει η ίδια η ομάδα καλά. Πρέπει να βελτιωθεί σε ομαδικό επίπεδο, αποκτώντας μια πιο επιθετική νοοτροπία τόσο στον τρόπο που αμύνεται, όσο και στον τρόπο που δημιουργεί. Ακολουθούν παιχνίδια με ομάδες «στα μέτρα του», στα οποία θα πρέπει να βελτιώσει πολύ την εικόνα που παρουσίασε στα αντίστοιχα έως τώρα (Αστέρας και ΠΑΣ). Νομίζω είναι λάθος να θεωρήσει πως του ταιριάζει το συντηρητικό παιχνίδι, αφού βλέπουμε πως δεν έχει καταφέρει να κρατάει τους αντιπάλους του μακριά. Πρέπει να βρει τρόπο να βρει ισορροπία, να ψάξει τρόπους να δημιουργήσει και μέσα από ένα πιο κυριαρχικό παιχνίδι και να αρχίσει να σκοράρει και να κρατά πίσω τις ομάδες που θα συναντήσει. Είναι δεδομένο πως πονάει στο γκολ και γι’ αυτό το θέμα θα ακολουθήσει μια ξεχωριστή αυτόνομη ανάλυση.
Γενικά μελετώντας τον ΟΦΗ των πρώτων αγωνιστικών, δε μπορεί κανείς να διακρίνει τον προσανατολισμό του και την αγωνιστική του ταυτότητα. Λείπει από την ομάδα (ακόμα τουλάχιστον) το ποδοσφαιρικό της στίγμα.
*Όλα τα στατιστικά στοιχεία προέρχονται από την Opta (για το sport24).
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr