Ο Ντανιέλ Μπατίστα παραχώρησε μια μεγάλη και απολαυστική συνέντευξη στους στους Παναγιώτη Δαλαταριώφ και Δημήτρη Βέργο, για την ιστοσελίδα gazzetta.g, για τη μεγάλη του καριέρα στα ελληνικά γήπεδα.

Στις δηλώσεις του αποκάλυψε ότι ο Ευγένιος Γκέραρντ ήθελε να τον φέρει στον ΟΦΗ, ξεχώρισε το Γεντί Κουλέ στις πιο δύσκολες έδρες που έπαιξε, ενώ αναφέρθηκε στο Εθνικός - ΟΦΗ 2-4 του 1989.

Τα αποσπάσματα που αναφέρονται στον ΟΦΗ:

"Ο Λίμα με πήρε μετά και μου είπε ότι με θέλει ο Σταματελάτος στον Πανιώνιο. Του είπα: "Ας δώσουν 100.000.000 δραχμές στον Εθνικό κι ας με πάρουν, εγώ τώρα έχω συμβόλαιο". Δεν ήθελα να τους βλέπω μπροστά μου. Από εκείνη τη μέρα και με κομμένο το πόδι έπαιζα βασικός. Στον Εθνικό είχαν αγωνία για την μπλε κάρτα. Ήθελαν περίπου 1.000 δολάρια για να τη βγάλουν γρήγορα. Τελικά, πήγε ο πατέρας μου πλήρωσε και μου την έφεραν εδώ. Αν έλεγα ότι ήθελα 10.000 δολάρια για τη μπλε κάρτα, θα τα έδιναν. Είχαν περάσει 20 μέρες για το χαρτί και ρωτούσαν "πότε θα έρθει και πότε θα έρθει". Πρώτο ματς στο πρωτάθλημα ήταν με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκης. Τελικά, ήρθε η μπλε κάρτα... Ούτε τα εισιτήρια δεν πλήρωσε ο Εθνικός στον αδερφό μου. Από το πρώτο ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ, άρχισαν να με βλέπουν οι "μεγάλοι". Με ήθελε ο Γκμοχ στη Λάρισα, ο Γκέραρντ στον ΟΦΗ. Αυτοί με ήθελαν από την πρώτη στιγμή, τρελάθηκαν όταν με είδαν. Μετά νικήσαμε την ΑΕΚ με δικό μου γκολ Προπονητής της ΑΕΚ ήταν ο Αμπ Φαφιέ ο οποίος ήταν προπονητής μου στη Φέγενορντ. Μου έδωσε συγχαρητήρια, με θυμόταν".

Η Τούμπα ήταν η πιο δύσκολη έδρα;

"Χαριλάου και Κρήτη. Πωωω! Ήταν κοντά οι εξέδρες στον αγωνιστικό χώρο και τα γήπεδα μικρά. Δεν μπορούσες να κινηθείς στην Κρήτη. Άμα το γήπεδο είχε άπλα ήταν καλύτερα για μένα. Τώρα στον Ιωνικό ή στην Προοδευτική, πωωω! Ξύλο, μόνο μπάλα δεν έπαιζες. Τι ήταν αυτά ρε φίλε!"

Έτσι δεν πήγες στον Ολυμπιακό και κατέληξες στην ΑΕΚ;

"Έτσι δεν πήγα, αλλά είχα έξι μήνες ακόμα. Μου είπε ο Γιδόπουλος ότι «σε θέλω στην ΑΕΚ, θα σε πάρω στην ΑΕΚ και θα σε πληρώσω από τώρα αν θες». Και έτσι υπέγραψα στην ΑΕΚ για το καλοκαίρι και έπαιζα στον Εθνικό για ένα εξάμηνο. Μου είπε «μην αγχώνεσαι εγώ είμαι εδώ». Και του λέω «προχωράμε». Ήρθε το καλοκαίρι, παίζει ο Εθνικός στο Καραϊσκάκη, χάνει και πέφτει κατηγορία. Τελευταίο παιχνίδι ήταν με τον ΟΦΗ. Ο Εθνικός κέρδιζε 2-1 και έχασε 2-4! Εγώ ήμουν τραυματίας. Και ένας φυσιοθεραπευτής του Εθνικού είπε σε οπαδούς ότι του είπα πως για να παίξω θα πρέπει να μου... γλύψουν τα αρ@@@ια. Και πέφτουν να με φάνε αυτοί. «Τι λέτε ρε», τους λέω, «πως να παίξω τραυματίας; Στο κάτω – κάτω κερδίζαμε 2-1».

Τέλος πάντων, ο Εθνικός έπεσε κατηγορία. Άλλαξε ο νόμος όμως, και πήγανε στα μπαράζ. Μου λένε να υπογράψω καινούργιο συμβόλαιο. Τους είπα ότι τελείωσε ο Εθνικός για μένα ακόμα και να μου έδιναν 1 δισεκατομμύριο. Μου λένε διάφορα, με απειλούν και όταν φτάνει η ώρα του μπαράζ έρχεται ένας από τον Εθνικό και μου λέει: «Σε παρακαλώ, βοήθησέ μας και θα σε αφήσουμε να φύγεις». Εγώ του λέω «εντάξει». Άμα τους έλεγα «δώστε μου 5 εκατομμύρια», θα μου τα δίνανε. Παίζω, βάζω οκτώ γκολ σε έξι παιχνίδια, ο Εθνικός έμεινε στην κατηγορία και στο τέλος μου είπαν: «Δεν θα πας πουθενά, θα σε γαμ@@@με! Θα σε καταστρέψουμε!». Ο Ζουμπουλίδης ήταν πρόεδρος τότε. Τελικά έμεινα ελεύθερος και πήγα στην ΑΕΚ το 1989. Το θέμα ήταν να μην εμφανιστεί το δελτίο του Ολυμπιακού γιατί θα μπορούσα να τιμωρηθώ για ένα χρόνο. Μου λέει ο Γιδόπουλος: «Μόνο αυτό το πρόβλημα έχουμε. Αν εμφανιστεί το δελτίο του Ολυμπιακού, την κάτσαμε. Αλλά εγώ σου εγγυώμαι ότι θα σε πληρώνω για ένα χρόνο ακόμα και να μην παίζεις». Δεν εμφανίστηκε ποτέ όμως το δελτίο. Ο Γιδόπουλος τότε τα πήγαινε καλά με τον Παπανδρέου. Δεν ήταν λάθος που είχα υπογράψει σε δύο ομάδες. Εγώ ήταν να πάω στον Ολυμπιακό και είχα υπογράψει ένα συμβόλαιο που θα παρουσιαζόταν όμως μετά. Ο Κοσκωτάς όμως πήγε φυλακή και ανέλαβε τότε ο Σαλιαρέλης. Ο Σαλιαρέλης με ήθελε σαν τρελός στον Ολυμπιακό. Κι αυτός όμως πήγε φυλακή. Έστειλε λεφτά σε έναν άλλο πρόεδρο για να μου δώσει αυτός τα λεφτά και να πάω στον Ολυμπιακό. Αυτός μου έλεγε «θα στα δώσω μετά και τέτοια». Έτσι πήγα στην ΑΕΚ. Ήταν πολύ καλύτερα για μένα, γιατί ο Ολυμπιακός είχε προβλήματα τότε. Δεν υπήρχε όραμα, ήταν μια τραγική κατάσταση και δεν θα μπορούσες να αποδώσεις. Δεν υπήρχε πρόεδρος στην ουσία".

Πως πέρασες στον Ολυμπιακό;

"Σε μια ομάδα δεν είναι μόνο θέμα παικτών. Το μεγαλύτερο θέμα για να παίζεις καλό ποδόσφαιρο και να έχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια είναι ο προπονητής. Αυτός είναι ο αρχηγός που δίνει κατευθύνσεις. Αν δεν μπορεί δεν κάνει. Γιατί με τον Μπάγεβιτς είχαμε καλό κλίμα; Γιατί έκανε κουμάντο. Εγώ ήμουν τίμιος και πειθαρχημένος, αλλά δεν ήταν όλοι έτσι. Κάποιους έπρεπε να τους διώξεις ή να τους έχεις σούζα. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε στον Ολυμπιακό, υπήρχε διχόνοια στην ομάδα, υπήρχε ζήλια, κακία, αν έχανες ήθελες να ανοίξει η γη να σε καταπιεί. Και αν κέρδιζες ήταν μια ανακούφιση και την επόμενη Κυριακή ξανά στο άγχος. Δεν ήσουν ήρεμος για να παίξεις μπάλα. Και με τον Μπλαχίν μετά δεν διαχειριζόταν το σύστημα. Αισθανόμασταν πίεση, ήμασταν καλοί παίκτες, μαζευόμασταν όλοι και λέγαμε ότι έπρεπε να παίξουμε γιατί θα μας γαμ@@@@ οι φίλαθλοι. Μεταξύ μας αποκτούσαμε δύναμη στα ντέρμπι, αλλά μετά παίζαμε με την Προοδευτική, φέρναμε ισοπαλία, πάλι γκρίνια. Ο προπονητής άλλαζε παίκτες, μια ο ένας μέσα, μια έξω και υπήρχε γκρίνια. Όλα τα χρόνια στον Ολυμπιακό έτσι ήταν. Έφυγε ο Μπλαχίν, ήρθε ο Πέτροβιτς. Καλός προπονητής αλλά χαμηλό προφίλ σαν άνθρωπος. Ήρθε ο Γεωργιάδης, ο καλύτερος Έλληνας προπονητής που είχα ποτέ. Τον είχα και στον Εθνικό και ήταν καλός άνθρωπος. Με θεωρούσε ανώτερο από όλους, μου έλεγε ότι δεν έβλεπα κανέναν. Έλεγε «σαν τον Μπατίστα δεν υπάρχει κανείς». Μετά ήρθε νομίζω ο Πολυχρονίου. Καλός άνθρωπος, αλλά όχι τόσο καλός ως προπονητής. Έμενα εκτός 18άδας. Έλεγα «τι κάνεις σε αυτή την ομάδα». Είχα χαλαστεί πολύ όταν πήγαινα στην προπόνηση. Με χάλαγε το κλίμα. Μετά έμπλεξα με τον Λίμπρεχτς, δεν με ήθελε και πολύ. Είχαμε τσακωθεί. Είχε γίνει χοντρό σκηνικό. Με άφηνε εκτός και μου έλεγε ότι έπαιρνα πολλά λεφτά και δεν δούλευα. Του είπα να μου δώσει άδεια να δω την οικογένειά μου στην Ολλανδία και να επιστρέψω με ήρεμο κεφάλι. Δεν με άφησε. Και του είπα κατάμουτρα: «Αϊ γ@@@@»! Παίρνω μια μέρα την μπάλα στην προπόνηση και δεν την έδινα σε κανένα. Έκανα ντρίμπλες συνέχεια.

Τρελάθηκε. Με έδιωξε σπίτι. Του είπα «με γεια και χαρά». Έφυγα για το σπίτι. Παίζαμε με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο. Είχαμε κερδίσει 1-2 στο ΟΑΚΑ. Έπρεπε να χάσουμε 3-2 για να αποκλειστούμε. Ήμουν με τον Γκώνια και παίζαμε τένις στη Γλυφάδα και του έλεγα ότι ευχόμουν να χάσουμε. Χάνει ο Αλεξανδρής πέναλτι στο 2-2 και το τρώει ο Ολυμπιακός στο 92' γίνεται 2-3 και χάνει την πρόκριση. Είμαι στη Γλυφάδα με παίρνει ένας τηλέφωνο μου λέει το σκορ και λέω στον Τάκη. «Τάκη την Κυριακή είμαι βασικός»! Την Κυριακή ο Αλεξανδρής δηλώνει τραυματίας, ο Ίβιτς το ίδιο και παίζαμε με τον ΟΦΗ. Λέω τώρα θα γα@@@@@ τον Λίμπρεχτς. Έχω κάνει προπόνηση, είμαι προετοιμασμένος. Μου λέει ο Καραταΐδης: «Ντανιέλ, αν δεν κερδίσουμε θα μας γαμ@@@@ οι οπαδοί». Του λέω «τι άγχος έχεις να παίξεις με τον ΟΦΗ ρε μ@@@@». Πάμε στο Καραϊσκάκη βάζω δύο γκολ. Παίζουμε στη Νέα Σμύρνη με τον Πανιώνιο, βάζω γκολ, ξανά με την Καβάλα το ίδιο. Του έλεγα «έλα ρε Κούλη, μην έχεις άγχος. Θα σε βγάλω στο ΟΥΕΦΑ και θα φύγω μετά να παίζετε εσείς»!"

Ολόκληρη η συνέντευξη στο www.gazzetta.gr