Στις αναλύσεις που κάνω πριν και μετά τα παιχνίδια του ΟΦΗ, πάντα συνυπολογίζω και τα στατιστικά. Τόσο εκείνα που προέρχονται από την Super League, όσο και εκείνα της Opta για το Sport24.gr, τα οποία είναι αρκετά πιο εξειδικευμένα. Πριν λίγες μέρες και η Instat, μία πλατφόρμα ανάλυσης ποδοσφαίρου που συνεργάζεται με τη Super League, έβγαλε ένα report με ακόμα πιο εξειδικευμένη ανάλυση και στοιχεία έχουν πολύ «ψωμί».
Σκέφτηκα πως εφόσον μπροστά μας, ιδιαίτερα μετά τον Ολυμπιακό, υπάρχει η ανάγκη για ένα άμεσο restart για τον ΟΦΗ σε ένα mini πρωτάθλημα (δε λέω project, για να αποφύγω αλλεργίες) 5 αγώνων που ακολουθούν, να κάνω μία σούμα. Να δούμε στο τέλος - τέλος, αν οι αριθμοί επιβεβαιώνουν όσα βλέπουμε και συζητάμε όλο αυτό το διάστημα.
Πώς μπαίνει και πώς τελειώνει τα ματς ο ΟΦΗ
Ένα από τα χαρακτηριστικά του φετινού ΟΦΗ, είναι τα χλιαρά ξεκινήματά του στα παιχνίδια. Στοιχείο που είχαμε δει και πέρυσι σε αρκετά ματς, φέτος όμως έχει γίνει πιο ορατό. Έχει μόλις 1 γκολ σε κανονική ροή, στα πρώτα 30’ των παιχνιδιών. Το θετικό είναι πως στο ίδιο διάστημα οι αμυντικές του επιδόσεις δεν είναι κακές (2 γκολ).
Αντιθέτως, εκεί που την πατάει είναι στο κλείσιμο του παιχνιδιού, στο τελευταίο 15λεπτο. Ενώ σκοράρει περίπου στο μ.ο. του πρωταθλήματος (7 ο μ.ο, 5 γκολ ο ΟΦΗ) έχει δεχτεί αρκετά, 11 συγκεκριμένα. Γκολ που είτε του έχουν στερήσει πόντους (Ατρόμητος, ΠΑΟ εντός), είτε τον έχουν «αποτελειώσει» σε ματς που κυνηγούσε (Τούμπα, Λεωφόρος).
Είναι θέμα πνευματικής προετοιμασίας και ετοιμότητας; Είναι θέμα απειρίας; Είναι θέμα συγκέντρωσης; Όπως και να έχει, αφορά κυρίως το μυαλό της ομάδας. Διορθώνεται; Θεωρητικά ναι. Θα το δούμε στο γήπεδο.
Αμυντική συμπεριφορά - Βελτίωσε την άμυνα, αλλά τα χαλάει όλα στις στατικές φάσεις
Ο ΟΦΗ αμυντικά έχει θέμα - περιέργως για ομάδα με 3αδα πίσω - στο σετ παιχνίδι. Και στη δεξιά του πτέρυγα. Σε αυτά τα 2 κομμάτια, βρίσκεται πάνω από το μ.ο. Έχει 92% σε σετ παιχνίδι (ο μ.ο. είναι 73%), ενώ είναι και 8% ψηλότερα από το μέσο όρο, σε γκολ από τη δεξιά πλευρά. Αξίζει όμως να σημειώσουμε πως στη ροή των ματς ο ΟΦΗ έχει την 6η χειρότερη άμυνα, ακριβώς δηλαδή στην περσινή του αμυντική επίδοση (6η χειρότερη άμυνα συνολικά στην κανονική διάρκεια).
Ένα θετικό στοιχείο, σε σχέση με πέρυσι, είναι η βελτίωσή του στο transition. Μόλις 2 γκολ, 13% δηλαδή (όταν ο μ.ο. είναι στο 27%). Αυτό πιθανόν να έχει να κάνει και με τη μειωμένη του επιθετικότητα σε σχέση με πέρυσι, που δίνει λιγότερους χώρους, σίγουρα έχει να κάνει με το σχηματισμό και τους 3 στόπερ. Όπως και να έχει, είναι ένα σημείο που βελτιώθηκε.
Αξίζει κανείς να σημειώσει επίσης, πως το πρόβλημα της ομάδας αμυντικά, δεν είναι ούτε στις προσωπικές μονομαχίες, όπου βρίσκεται σε όλες τις κατηγορίες λίγο πολύ μεταξύ 6ης και 8ης θέσης, στις 2-3 μονάδες κάτω από τον 1ο (πχ μονομαχίες στην άμυνα 54%, έναντι 56% του 1ου Ολυμπιακού).
Πού θα μπορούσε να είναι καλύτερα; Στην επιθετική άμυνα. Στις επιθετικές διεκδικήσεις (8ος με 46%), στην πίεση στο μισό του αντιπάλου (9ος με 43%), αλλά κυρίως στα κλεψίματα μπάλας στο αντίπαλο μισό (11ος μόλις). Για να κάνει το παιχνίδι που θέλει, αυτούς τους τομείς επιβάλλεται να τους βελτιώσει. Γίνεται; Ναι, είναι κάτι που μπορεί αρκετά άμεσα να βελτιωθεί, καθώς αφορά κυρίως νοοτροπία και μυαλό.
Τι κυρίως κάνει τη διαφορά; Μα προφανώς, όλοι το έχουν δει αυτό, τα στημένα.
Έχει δεχτεί 15 (σχεδόν τα μισά) γκολ από στατικές φάσεις! Αν αφαιρέσουμε τα πέναλτι, έχει δεχτεί 11 γκολ από κόρνερ και φάουλ. Είναι πια μάστιγα αυτό που συμβαίνει και τελικά αδικεί πολύ την προσπάθειά του, κάνοντας διαρκώς τα ίδια λάθη.
Είναι οι στατικές φάσεις θέμα δουλειάς ή θέμα συγκέντρωσης; Προφανώς κάθε ομάδα προετοιμάζεται. Και δεδομένα κάθε ομάδα όταν δεχτεί ένα γκολ, το προβάρει ξανά και ξανά στις προπονήσεις της μετά. Όμως από ένα σημείο και μετά, πάμε καθαρά σε θέμα ατομικής συγκέντρωσης και ικανότητας.
Διορθώνεται αυτό; Το θέμα της συγκέντρωσης, προφανώς και διορθώνεται. Της ικανότητας όχι. Όμως τα στημένα δε θέλουν ταλέντο. Τρόπο κι ετοιμότητα θέλουν. Αυτό πάντως που σίγουρα διορθώνεται, είναι το να σταματήσει τόσο εύκολα να δίνει στατικές φάσεις στον αντίπαλο. Είναι ένα μόνιμο πρόβλημα.
Επιθετική λειτουργία - Παράγει μεν (αν και μπορεί και καλύτερα), σπαταλάει δε
Είναι ξεκάθαρο το πρόβλημα του ΟΦΗ στο γκολ.
Ο ΟΦΗ σκοράρει, τόσο εντός όσο κι εκτός περιοχής, κάτω από το μέσο όρο. Το 83% των γκολ του είναι μέσα στην περιοχή (ο μ.ο. είναι 89%), ενώ το 6% εκτός περιοχής (1 γκολ δηλαδή, ενώ ο μ.ο. είναι 8%). Με πολύ απλά λόγια, πρέπει να σουτάρει περισσότερο.
Που είναι ο κυριαρχικός ΟΦΗ;
Από την άλλη, σε πιο ποιοτικά στοιχεία, μπορεί κανείς να δει ψήγματα της φιλοσοφίας του παιχνιδιού του ΟΦΗ, που πέρυσι είχαμε δει πολύ πιο έντονα. Είναι η 6η ομάδα στη διάρκεια των επιθέσεών του με σχεδόν 14’’ χρόνο (μ.ο 13’’), κάτω μόνο από τις ομάδες της 6αδας, αλλά πάνω από τον Άρη. Είναι επίσης 6ος στον μέσο αριθμό μεταβιβάσεων που κάνει στις φάσεις που σκοράρει τελικά με 4,6 (μ.ο 4). Δείχνει δηλαδή πως η ανάπτυξή του είναι ορθολογική και μεθοδική, σε επίπεδα 6αδας.
Είναι επίσης 4ος σε σουτ εντός στόχου και 5ος στη δημιουργία ευκαιριών. Στην κατοχή μπάλας, ακόμα και όπως κυλά η χρονιά είναι 3ος πίσω από Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Όπως 3ος, πίσω από τις ίδιες ομάδες, είναι στις πάσες που κάνει. Κυκλοφορεί τη μπάλα μεθοδικά, έχει τον τρόπο σκέψης που ξέραμε. Πού τα χαλάει; Στην τελική ενέργεια. Είναι 10ος σε πάσες εντός περιοχής, ας πούμε και μόλις 6ος σε σέντρες. Με λίγα λόγια, έχει τη μπάλα, ξέρει να αναπτυχθεί, αλλά τα χάνει στο τελευταίο τρίτο.
Διορθώνεται; Η τελική ενέργεια, είτε πάσα είτε σουτ, από ένα σημείο και μετά κι όταν μιλάμε για επαγγελματίες, εξαρτάται από τον ποδοσφαιριστή. Προσωπική μου άποψη, είναι πως υπάρχουν ποδοσφαιριστές που κάνουν ό,τι μπορούν, υπάρχουν κενά λόγω τραυματισμού, αλλά και ποδοσφαιριστές που με όσα κάνουν και κυρίως όσα δεν κάνουν, αδικούν τους εαυτούς τους και παίρνουν την ομάδα μαζί.
Τι κερδίζει συνεχίζοντας να παίζει με το ίδιο πλάνο;
Πιθανότατα, στη μεθοδικότητα που προαναφέρω να οφείλεται το γεγονός ότι σκοράρει πάνω από το μέσο όρο σε σετ παιχνίδι. Έχει 13 γκολ (72% του συνόλου) όταν ο μέσος όρος είναι 59%, μιας και η Super League είναι ένα πρωτάθλημα αντεπιθέσεων και στατικών φάσεων. Ο ΟΦΗ είναι η 3η ομάδα μετά από Άρη και Ολυμπιακό στις αποστάσεις των μεταβιβάσεών του. Παίζει κοντά και προσπαθεί να χτίσει την επίθεσή του. Επιμένει δηλαδή σε αυτό το σκεπτικό, που ξεκίνησε πέρυσι.
Βέβαια, φέτος ο ΟΦΗ δεν παίρνει γκολ ούτε από τα άκρα του (μόλις το 23% έναντι 31,5% του μέσου όρου), ούτε στην κόντρα επίθεση, όπου έχει το πολύ χαμηλό 8% (1 γκολ δηλαδή), όταν στο πρωτάθλημα τα γκολ αυτά φτάνουν στο 27% του συνόλου. Γκολ βρίσκει από τον άξονα, όταν κατορθώνει, με συγκεκριμένους μοχλούς (Νέιρα) να παίζει καλά κάθετα. Είναι άλλωστε 5ος στις πάσες - κλειδιά (που ξεκλειδώνουν μία άμυνα).
Είναι φανερό πως από τον ΟΦΗ λείπει το πλάτος (λογικό όταν παίζει ελάχιστα με 3 μπροστά), λείπει η ταχύτητα στην τελική ενέργεια και η γρήγορη μετάβαση. Είναι λογικό, όταν στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον άξονα, να μπορούν οι αντίπαλοί του να του κλείνουν τους χώρους και να τον μπλοκάρουν. Κι είναι κρίμα, γιατί αρκετά ποιοτικά στοιχεία δείχνουν πως έχει περισσότερες δυνατότητες. Είναι 2ος, για παράδειγμα, μετά τον Ολυμπιακό στην ταχύτητα από ακριβείς πάσες. Ένα στοιχείο που μπορεί να προσφέρει δημιουργία σε μία ομάδα.
Διορθώνεται; Αν ο ΟΦΗ βάλει στην ομάδα εξτρέμ, που θα προσφέρουν πλάτος, συνεργασίες και ποικιλία επιθετική, μπορεί να το βελτιώσει. Τους έχει; Θα φανεί στο γήπεδο.
Τι άλλο λείπει από τον φετινό ΟΦΗ; Γκολ από στατικές φάσεις. Έχει μόλις 2, αν εξαιρέσουμε τα πέναλτι. Με 28% της συγκομιδής του από τέτοιες φάσεις, όταν η κατηγορία τρέχει με 41%, έχεις σοβαρό μειονέκτημα.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η ομάδα δεν υστερεί σε ύψος (με κεφαλιές άλλωστε έχουμε δει και 2 δοκάρια). Δεν έχει όμως ούτε σταθερό εκτελεστή, ούτε και σε γενικές γραμμές καλά χτυπήματα στις στατικές φάσεις. Ο Ναμπί δεν έχει αναπληρωθεί, κάποιες αναλαμπές του Μπαλογιάννη δε φτάνουν, ο Ντε Γκούζμαν λείπει στα περισσότερα ματς, ο Στάικος το προσπαθεί, αλλά ακόμα θέλει βελτιώση, ενώ κι ο Νέιρα δεν το έχει βρει.
Αν στον τομέα αυτό ο ΟΦΗ βρει λύσεις, μέσα από την προπόνηση, τότε σίγουρα θα βοηθηθεί πολύ στο σκοράρισμα.
Το ρεζουμέ
Έχει πολλά ακόμα που θα μπορούσε κανείς να αναλύσει, όμως η γενική ιδέα είναι αυτή. Η αμυντική του συμπεριφορά έχει μεν αδυναμίες, αλλά δεν είναι τόσο προβληματική όσο δείχνει το κοντέρ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι στατικές φάσεις. Και πρέπει να βελτιωθεί θεαματικά άμεσα.
Επιθετικά, διατηρεί τη μέθοδο και το πλάνο του, ποιοτικά δείχνει στοιχεία για να ελπίζει κανείς σε μία… ανάσταση, όμως το βασικό του θέμα είναι η τελική ενέργεια. Όπως και η μικρή συνεισφορά των στατικών φάσεων, κάτι που είχαμε δει και στην περσινή χρονιά.
