Οι αρκετοί τραυματισμοί που έχουν μαζευτεί στον ΟΦΗ, προσφέρουν και κάποιες ευκαιρίες. Και στους ποδοσφαιριστές και στον κόσμο.
Έτσι, νέα παιδιά, που μόλις ήρθαν στην ομάδα τα περισσότερα, έχουν ήδη πάρει τις ευκαιρίες τους, σε μία εξέλιξη απολύτως συμβατή με το project που τρέχει στην ομάδα. Άλλωστε, το παιδομάζωμα στις μεταγραφές, έχει ήδη φέρει τον ΟΦΗ, για πρώτη φορά στην ιστορία του, με 5 εν ενεργεία διεθνείς στην Εθνική Ελπίδων (αν και ο Γρίβας στάθηκε πολύ άτυχος). Πρακτικά 6, μιας και ο Γκαργκαλατζίδης είναι στο ρόστερ της Εθνικής, γενικότερα.
Έτσι, νέα παιδιά, που μόλις ήρθαν στην ομάδα τα περισσότερα, έχουν ήδη πάρει τις ευκαιρίες τους, σε μία εξέλιξη απολύτως συμβατή με το project που τρέχει στην ομάδα. Άλλωστε, το παιδομάζωμα στις μεταγραφές, έχει ήδη φέρει τον ΟΦΗ, για πρώτη φορά στην ιστορία του, με 5 εν ενεργεία διεθνείς στην Εθνική Ελπίδων (αν και ο Γρίβας στάθηκε πολύ άτυχος). Πρακτικά 6, μιας και ο Γκαργκαλατζίδης είναι στο ρόστερ της Εθνικής, γενικότερα.
Οι απουσίες επέσπευσαν τις εξελίξεις. Πήρε άμεσα αρκετό χρόνο, αλλά κυρίως «ευθύνες», ο Διαμαντής. Ο οποίος, με συνέπεια στα τελευταία ματς, όχι μόνο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ομάδας και των ματς, αλλά αρχίζει να βγάζει και ηγετικά στοιχεία. Είναι μάλλον ο πρώτος από τους νέους που έφερε φέτος ο ΟΦΗ, που κάνει ένα (σταθερό) βήμα μπροστά. Αποδίδει, τόσο με την 3αδα, όσο και με την 4αδα. Τόσο αμυντικά, όσο και δημιουργικά. Έχει κερδίσει πόντους με την ωριμότητα του και τη ψυχραιμία που έχει όταν αγωνίζεται.
Πίσω του όμως, αρχίζουμε ήδη να βλέπουμε κι άλλους. Ο Ουές έχει από νωρίς πάρει θέση βασικού, με τον Μαρινάκη είτε να μετατίθεται σε ρόλο στόπερ, είτε να λείπει. Δείχνει πως θέλει δουλειά ακόμα, όμως βγάζει μία καλώς εννοούμενη άγνοια κινδύνου και μεγάλη διάθεση. Θετικά έχει αρχίσει και ο Μπαλογιάννης. Στα 3 ματς που έχει αγωνιστεί, παρότι ακόμα δεν είναι έτοιμος απόλυτα, έχει δείξει πως διαθέτει ποιότητα, καλές μεταβιβάσεις, υψηλή τεχνική και καλές εκτελέσεις σε στημένες φάσεις. Μοιάζει να βάζει υποθήκη για βασικός αντικαταστάτης του Νέιρα, για αρχή, σε μία θέση που ο ΟΦΗ δεν είχε βάθος.
Παιχνίδια επίσης αρχίζει να παίρνει και ο Λυμπεράκης. Ακόμα είναι φανερό πως θέλει χρόνο, να εμπεδώσει το παιχνίδι του ΟΦΗ και να κατανοήσει το ρόλο του, αλλά ως τώρα ξεχωρίζει κυρίως για το θράσος και την άνεση με την οποία μπαίνει στο γήπεδο. Όσο βελτιώνει τη φυσική του κατάσταση και δουλεύει στο ΒΑΚ, τόσο περισσότερο χρόνο θα κερδίζει, σε μία θέση που επίσης έλειπαν οι εναλλακτικές.
Χρόνο έχει πάρει και ο Γρίβας. Δεν έχει κάνει κάτι πολύ ιδιαίτερο, όμως αν συνυπολογίσει κανείς και την έλλειψη εμπειρίας του, αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Κι εκείνος χρειάζεται ακόμα προσπάθεια και δουλειά, αλλά η εμπιστοσύνη που έχει από το προπονητικό τιμ και οι παραστάσεις που μαζεύει, θα τον βοηθήσουν. Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, είδαμε και τον Νίκο Βαφέα. Παρότι αρκετοί έχουν βιαστεί να τον θεωρήσουν «συμπλήρωμα», στο ματς αυτό έδειξε πως έχει στοιχεία και δυνατότητες, τις οποίες ο ΟΦΗ αξίζει να δουλέψει. Προσωπικά, βλέποντάς τον και live, αποκόμισα πολύ θετική εντύπωση.
Τέλος, ευκαιρίες έχει πάρει και ο Γκαργκαλατζίδης, χωρίς πάντως να δείξει κάτι το ιδιαίτερο. Φαίνεται πως έχει προσόντα, αλλά μοιάζει ακόμα εκτός ομάδας και πλαισίου. Το γεγονός πως σε μία ομάδα που ξέμεινε από φορ, επιλέχθηκε η δοκιμή με Σαρδινέρο (σε αντίθεση με όσα είδαμε σε άλλες θέσεις, με Διαμαντή, Βαφέα, Γρίβα), είναι ένα μήνυμα. Προφανώς, είναι ακόμα νωρίς, έχει χρόνο να κερδίσει νέες ευκαιρίες. Άλλωστε, αυτή τη στιγμή υπάρχουν 2 μόνο καθαρά φορ στην ομάδα, κάτι που δείχνει πως η ομάδα έχει σκοπό να επενδύσει και σε εκείνον.
Αυτοί που δεν έχουν πάρει χρόνο ως τώρα, ουσιαστικά, είναι οι 3 Κρητικοί, Σηφάκης, Σουρνάκης και Νοικοκυράκης. Για τον μεν πρώτο, είναι απολύτως φυσιολογικό, για τους άλλους 2 μάλλον είναι ένα μήνυμα, πως έχουν ακόμα δρόμο να διανύσουν. Όπως ελάχιστο χρόνο έχει πάρει και ο Μίγγος, χωρίς να τον εκμεταλλευτεί καθόλου. Δείχνει να βρίσκεται αρκετά πίσω από τους υπόλοιπους, μετά και από περισσότερο από 1 χρόνο αποχής.
Ευκαιρία όμως έχει και ο κόσμος. Να κατανοήσει τον τρόπο που δουλεύει το project, να συμβιβαστεί με την ιδέα πως πια θα μπαίνουν νέοι, με ό,τι ρίσκο αυτό εμπεριέχει, αλλά και να έχει τη χαρά να παρακολουθεί νέους ποδοσφαιριστές να εξελίσσονται και - καλώς εχόντων - να προσφέρουν στην ομάδα, αγωνιστικά και μακροπρόθεσμα και εισοδηματικά, στο δρόμο για την αυτάρκεια και την υγεία, που επιθυμεί να ακολουθήσει ο ΟΦΗ.
