Τα Καμίνια πλημμυρίζουν σταδιακά από κόσμο, στα καφενεία δεν βρίσκεις καρέκλα να κάτσεις, η Αγία Βαρβάρα γεμάτη με κόσμο που πίνει μπύρες και συζητά, ενώ στις εισόδους του Γεντί οι ουρές μεγαλώνουν όσο πλησιάζει η σέντρα. Σε λίγο όλη η γειτονιά θα είναι στο πόδι και το πέταλο του Γεντί θα γεμίσει από τραγούδι και καπνογόνα.
Έτσι είναι οι Κυριακές στα Καμίνια, έτσι ήταν οι Κυριακές στα Καμίνια. Και λέμε «ήταν» γιατί λόγω των συνθηκών της πανδημίας τα γήπεδα έκλεισαν εδώ και μήνες και οι Κυριακές δεν είναι πια ίδιες. Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος βρίσκει τρόπους να συναντηθεί, να κάνει παρέες και κερκίδες σε ταράτσες και δρόμους των Καμινίων.
Το εγκαταλελειμμένο κτίσμα στην γωνία της 4 με τα αμπονέ έγινε το άτυπο πέταλο για τα παιχνίδια των περσινών playoffs και έσπασε έστω και λίγο την δυστοπική εικόνα διεξαγωγής αγώνων χωρίς την παρουσία κόσμου, που αποτελεί τη νέα κανονικότητα σε όλο τον κόσμο πια. Όλως τυχαίως, με την λήξη της περσινής σεζόν, αποφασίστηκε να γκρεμιστεί (!) το κτήριο. Είχε λέει απαλλοτριωθεί πριν 20 χρόνια και κατά διαβολική σύμπτωση αποφασίστηκε η εκτέλεση της κατεδάφισης πέρσι. Ουδεμία σχέση με το γεγονός ότι μας επέτρεπε να βλέπουμε τζάμπα αγώνες («no ticket, no problem» είπαν κάποιοι) και να κάνουμε κερκίδες. Πάει λοιπόν κι αυτή η καβάτζα, αυτή η μικρή ανάσα.
Και πάμε στη φετινή σεζόν. Τον τελευταίο τουλάχιστον μήνα τα Καμίνια γέμισαν με ανακοινώσεις. Όχι, δεν ήταν διαφημιστικά φυλλάδια, ούτε κάποιο πολιτικό κείμενο, ούτε καν οπαδικό έντυπο. Συντάκτης ήταν η Ασφάλεια Ηρακλείου, η οποία γέμισε αυτοκίνητα και πολυκατοικίες με ανακοινώσεις που ανέφεραν: «Παρακαλούμε όπως κατά την διάρκεια διεξαγωγής αγώνων … να μεριμνήσετε να μην εισέρχονται στους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους των οικείων σας φίλαθλοι των ομάδων προκειμένου να παρακολουθήσουν την αθλητική αναμέτρηση». Όσον αφορά τους παραβάτες, η Ασφάλεια συμπλήρωνε: «εφιστούμε την προσοχή στην τήρηση των μέτρων πρόληψης διασποράς του COVID, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα σας επιβληθούν τα προβλεπόμενα διοικητικά πρόστιμα».
Φυσικά οι απειλές έγιναν άμεσα πράξη. Στο προηγούμενο εντός έδρα παιχνίδι του Ο.Φ.Η. με την ΑΕΚ, ένα σκυλολόι αποτελούμενο από κάθε λογής μπάτσους και ρουφιάνους (ασφαλίτες, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ κτλ) είχε ξεχυθεί κι έψαχνε κόσμο προκειμένου να του κόψει πρόστιμο επειδή είχε το θράσος να κυκλοφορεί στα Καμίνια την ώρα του ματς. Ή ακόμα χειρότερα είχε το θράσος να παρακολουθήσει μπάλα από ταράτσα. Έτσι είναι πλέον οι Κυριακές στα Καμίνια. Όχι ότι πριν ήταν όλα ρόδινα φυσικά. Το φακέλωμα πριν και κατά την είσοδο στο γήπεδο (ηλεκτρονικό εισιτήριο και face control) έχει επιβληθεί εδώ και χρόνια, οι κάμερες ασφαλείας είναι στραμμένες πάνω μας όσο είμαστε στο πέταλο και φυσικά κάθε λογής μπάτσος και ρουφιάνος μας επιτηρεί μέσα κι έξω από το γήπεδο. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι κάθε Κυριακή και επί 10 ώρες (!) η περιοχή είναι κυριολεκτικά πλήρως αστυνομοκρατούμενη, η στάθμευση ΙΧ απαγορεύεται από τις 10 το πρωί (παρ’ ότι τα παιχνίδια είναι κεκλεισμένων των θυρών!) και ο κόσμος όχι μόνο δε μπορεί να μπει στην εξίσωση αλλά και μόνο η παρουσία του στον δρόμο θεωρείται αξιόποινη πράξη!
Πριν το χθεσινό παιχνίδι με τον Βόλο, αποφασίσαμε να στείλουμε κι εμείς ένα μικρό μήνυμα. Μήνυμα κυρίως προς την ίδια την γειτονιά ότι οι αντιστάσεις μας είναι και θα παραμείνουν εδώ. Αλλά και μήνυμα προς τους μπάτσους και τους ρουφιάνους ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι, ούτε στα Καμίνια, ούτε πουθενά. Το ξέρουν άλλωστε και το καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο όσο παρατείνεται το καθεστώς της καραντίνας και της επιτήρησης. Η «αγάπη» με την οποία τους αντιμετωπίζει ο κόσμος είναι διάχυτη σε όλο το Ηράκλειο. Το πρωί της Κυριακής λοιπόν, κρεμάσαμε πανό στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας που έγραφε, λιτά και καθαρά: «ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ» ενώ ταυτόχρονα πετάξαμε και μερικές χιλιάδες τρικάκια για την κατάσταση που βιώνουμε. Το πανό, όπως άλλωστε περιμέναμε, ξεκρεμάστηκε με την άφιξη των ένστολων «προστατών» στην γειτονιά και την κατάληψη των χώρων πέριξ του Γεντί Κουλέ, περίπου 6 ώρες πριν την σέντρα του παιχνιδιού. Προφανώς το ιικό φορτίο του πανό ήταν εξαιρετικά υψηλό και επικίνδυνο. Χαιρόμαστε που τους ενόχλησε.
Ο,τι συμβαίνει στα Καμίνια, δεν είναι παρά κομμάτι της νέας κανονικότητας που ζούμε. Με αφορμή την πανδημία του COVID-19, την οποία το ελληνικό κράτος έχει αποδειχτεί παντελώς ανίκανο να ελέγξει, η επιτήρηση και η καταστολή έχουν φτάσει στο απόγειό τους. Δεν τους νοιάζουν οι νεκροί, ούτε και η καταπολέμηση του ιού. Χρησιμοποιούν μια κατάσταση που και είναι ανίκανοι και δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν προκειμένου να απλώσουν τον φόβο και τον έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, η λύση των κρατούντων είναι πάντα η ίδια: «μπάτσοι, μπάτσοι, μπάτσοι», έλεγχοι, πρόστιμα, καταστολή και σιγή νεκροταφείου σε κάθε γειτονιά. Την ίδια στιγμή που το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει υποστελεχωμένο και τα εργασιακά κεκτημένα δέχονται σφοδρή επίθεση, προσλαμβάνουν άλλους 5.000 μπάτσους με μόνο στόχο να καταστείλουν όσους δεν υπακούουν στις νέες προσταγές. Και ποιες είναι αυτές; Θα ξυπνάς, θα δουλεύεις, άντε να πας και για ψώνια και μετά τις 21.00 μάντρωμα στο σπίτι. Λες και η κορόνα μεταδίδεται όταν θέλεις να αράξεις για λίγο στην πλατεία ή αν κάνεις μια βόλτα για να μην φρικάρεις από την κλεισούρα και όχι στα πηγμένα από κόσμο λεωφορεία και τα εργασιακά κάτεργα που φυσικά δεν θεωρούνται χώροι «υψηλής μεταδοτικότητας» του ιού.
Είναι ολοφάνερο ότι η επέλαση της καταστολής στις γειτονιές μας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με μέτρα πρόληψης κατά του COVID-19. Τα τελευταία είναι απλώς η πρόφαση, το περιτύλιγμα για να επιτεθούν στα κατώτερα στρώματα και τους εργαζόμενους αλλά και να καταλάβουν τα μέρη που δε μπορούν εύκολα να ελέγξουν, τα κοινά μας μέρη όπου κανένας μπάτσος και ρουφιάνος δεν είναι ευπρόσδεκτος: πάρκα, πλατείες, πέταλα.
Δεν θα τους κάνουμε την χάρη όμως. Απέναντι στην πανδημία του καπιταλισμού και τις επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας, θα ορθώνουμε τις συλλογικές μας άμυνες. Δεν θα συνηθίσουμε τον έλεγχο, δεν θα συμβιβαστούμε με το να έχουμε ένα μπάτσο να ρουφιανεύει κάθε βήμα μας, δεν θα επιτρέψουμε οι πλατείες μας να γίνουν παρκινγκ των ΔΙΑΣ και δεν θα δίνουμε λογαριασμό σε κανένα ένστολο μαντρόσκυλο για το που πάμε, τι λέμε και τι κάνουμε. Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμείνουν ζωντανές. Θα αράζουμε στις πλατείες και τα πάρκα, θα γυρνάμε ώρες βραδινές, θα συντηρούμε τους πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης και στα Καμίνια και σε κάθε γειτονιά.
Σε τέτοιους καιρούς στεκόμαστε με αλληλεγγύη δίπλα με όσους έχουν περισσότερο ανάγκη, μοιραζόμαστε τις εμπειρίες και τις ανησυχίες μας, τις φρίκες της καραντίνας, τους τρόπους να ξεγλιστράμε από τους ρουφιάνους του κράτους, τα μέσα για να αντισταθούμε στον πλήρη έλεγχο και την επιτήρηση της ζωής μας. Οι αντιστάσεις μας οφείλουν να είναι συλλογικές για να γίνουν νικηφόρες. Να κρατήσουμε τις γειτονιές μας ζωντανές και τους ρουφιάνους μακριά.
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ - ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΥΓ4: "Σε όλες τις γειτονιές κάνουνε προσευχές να πέσουνε οι ΔΙΑΣ απ’ τις μηχανές"
Αλλά υπάρχουν και κάποιες που δε μένουν μόνο στις προσευχές.
Ομιλίτικοι πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης
Έτσι είναι οι Κυριακές στα Καμίνια, έτσι ήταν οι Κυριακές στα Καμίνια. Και λέμε «ήταν» γιατί λόγω των συνθηκών της πανδημίας τα γήπεδα έκλεισαν εδώ και μήνες και οι Κυριακές δεν είναι πια ίδιες. Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος βρίσκει τρόπους να συναντηθεί, να κάνει παρέες και κερκίδες σε ταράτσες και δρόμους των Καμινίων.
Το εγκαταλελειμμένο κτίσμα στην γωνία της 4 με τα αμπονέ έγινε το άτυπο πέταλο για τα παιχνίδια των περσινών playoffs και έσπασε έστω και λίγο την δυστοπική εικόνα διεξαγωγής αγώνων χωρίς την παρουσία κόσμου, που αποτελεί τη νέα κανονικότητα σε όλο τον κόσμο πια. Όλως τυχαίως, με την λήξη της περσινής σεζόν, αποφασίστηκε να γκρεμιστεί (!) το κτήριο. Είχε λέει απαλλοτριωθεί πριν 20 χρόνια και κατά διαβολική σύμπτωση αποφασίστηκε η εκτέλεση της κατεδάφισης πέρσι. Ουδεμία σχέση με το γεγονός ότι μας επέτρεπε να βλέπουμε τζάμπα αγώνες («no ticket, no problem» είπαν κάποιοι) και να κάνουμε κερκίδες. Πάει λοιπόν κι αυτή η καβάτζα, αυτή η μικρή ανάσα.
Και πάμε στη φετινή σεζόν. Τον τελευταίο τουλάχιστον μήνα τα Καμίνια γέμισαν με ανακοινώσεις. Όχι, δεν ήταν διαφημιστικά φυλλάδια, ούτε κάποιο πολιτικό κείμενο, ούτε καν οπαδικό έντυπο. Συντάκτης ήταν η Ασφάλεια Ηρακλείου, η οποία γέμισε αυτοκίνητα και πολυκατοικίες με ανακοινώσεις που ανέφεραν: «Παρακαλούμε όπως κατά την διάρκεια διεξαγωγής αγώνων … να μεριμνήσετε να μην εισέρχονται στους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους των οικείων σας φίλαθλοι των ομάδων προκειμένου να παρακολουθήσουν την αθλητική αναμέτρηση». Όσον αφορά τους παραβάτες, η Ασφάλεια συμπλήρωνε: «εφιστούμε την προσοχή στην τήρηση των μέτρων πρόληψης διασποράς του COVID, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα σας επιβληθούν τα προβλεπόμενα διοικητικά πρόστιμα».
Φυσικά οι απειλές έγιναν άμεσα πράξη. Στο προηγούμενο εντός έδρα παιχνίδι του Ο.Φ.Η. με την ΑΕΚ, ένα σκυλολόι αποτελούμενο από κάθε λογής μπάτσους και ρουφιάνους (ασφαλίτες, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ κτλ) είχε ξεχυθεί κι έψαχνε κόσμο προκειμένου να του κόψει πρόστιμο επειδή είχε το θράσος να κυκλοφορεί στα Καμίνια την ώρα του ματς. Ή ακόμα χειρότερα είχε το θράσος να παρακολουθήσει μπάλα από ταράτσα. Έτσι είναι πλέον οι Κυριακές στα Καμίνια. Όχι ότι πριν ήταν όλα ρόδινα φυσικά. Το φακέλωμα πριν και κατά την είσοδο στο γήπεδο (ηλεκτρονικό εισιτήριο και face control) έχει επιβληθεί εδώ και χρόνια, οι κάμερες ασφαλείας είναι στραμμένες πάνω μας όσο είμαστε στο πέταλο και φυσικά κάθε λογής μπάτσος και ρουφιάνος μας επιτηρεί μέσα κι έξω από το γήπεδο. Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι κάθε Κυριακή και επί 10 ώρες (!) η περιοχή είναι κυριολεκτικά πλήρως αστυνομοκρατούμενη, η στάθμευση ΙΧ απαγορεύεται από τις 10 το πρωί (παρ’ ότι τα παιχνίδια είναι κεκλεισμένων των θυρών!) και ο κόσμος όχι μόνο δε μπορεί να μπει στην εξίσωση αλλά και μόνο η παρουσία του στον δρόμο θεωρείται αξιόποινη πράξη!
Πριν το χθεσινό παιχνίδι με τον Βόλο, αποφασίσαμε να στείλουμε κι εμείς ένα μικρό μήνυμα. Μήνυμα κυρίως προς την ίδια την γειτονιά ότι οι αντιστάσεις μας είναι και θα παραμείνουν εδώ. Αλλά και μήνυμα προς τους μπάτσους και τους ρουφιάνους ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι, ούτε στα Καμίνια, ούτε πουθενά. Το ξέρουν άλλωστε και το καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο όσο παρατείνεται το καθεστώς της καραντίνας και της επιτήρησης. Η «αγάπη» με την οποία τους αντιμετωπίζει ο κόσμος είναι διάχυτη σε όλο το Ηράκλειο. Το πρωί της Κυριακής λοιπόν, κρεμάσαμε πανό στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας που έγραφε, λιτά και καθαρά: «ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ» ενώ ταυτόχρονα πετάξαμε και μερικές χιλιάδες τρικάκια για την κατάσταση που βιώνουμε. Το πανό, όπως άλλωστε περιμέναμε, ξεκρεμάστηκε με την άφιξη των ένστολων «προστατών» στην γειτονιά και την κατάληψη των χώρων πέριξ του Γεντί Κουλέ, περίπου 6 ώρες πριν την σέντρα του παιχνιδιού. Προφανώς το ιικό φορτίο του πανό ήταν εξαιρετικά υψηλό και επικίνδυνο. Χαιρόμαστε που τους ενόχλησε.
Ο,τι συμβαίνει στα Καμίνια, δεν είναι παρά κομμάτι της νέας κανονικότητας που ζούμε. Με αφορμή την πανδημία του COVID-19, την οποία το ελληνικό κράτος έχει αποδειχτεί παντελώς ανίκανο να ελέγξει, η επιτήρηση και η καταστολή έχουν φτάσει στο απόγειό τους. Δεν τους νοιάζουν οι νεκροί, ούτε και η καταπολέμηση του ιού. Χρησιμοποιούν μια κατάσταση που και είναι ανίκανοι και δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν προκειμένου να απλώσουν τον φόβο και τον έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής μας.
Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, η λύση των κρατούντων είναι πάντα η ίδια: «μπάτσοι, μπάτσοι, μπάτσοι», έλεγχοι, πρόστιμα, καταστολή και σιγή νεκροταφείου σε κάθε γειτονιά. Την ίδια στιγμή που το δημόσιο σύστημα υγείας παραμένει υποστελεχωμένο και τα εργασιακά κεκτημένα δέχονται σφοδρή επίθεση, προσλαμβάνουν άλλους 5.000 μπάτσους με μόνο στόχο να καταστείλουν όσους δεν υπακούουν στις νέες προσταγές. Και ποιες είναι αυτές; Θα ξυπνάς, θα δουλεύεις, άντε να πας και για ψώνια και μετά τις 21.00 μάντρωμα στο σπίτι. Λες και η κορόνα μεταδίδεται όταν θέλεις να αράξεις για λίγο στην πλατεία ή αν κάνεις μια βόλτα για να μην φρικάρεις από την κλεισούρα και όχι στα πηγμένα από κόσμο λεωφορεία και τα εργασιακά κάτεργα που φυσικά δεν θεωρούνται χώροι «υψηλής μεταδοτικότητας» του ιού.
Είναι ολοφάνερο ότι η επέλαση της καταστολής στις γειτονιές μας δεν έχει καμία απολύτως σχέση με μέτρα πρόληψης κατά του COVID-19. Τα τελευταία είναι απλώς η πρόφαση, το περιτύλιγμα για να επιτεθούν στα κατώτερα στρώματα και τους εργαζόμενους αλλά και να καταλάβουν τα μέρη που δε μπορούν εύκολα να ελέγξουν, τα κοινά μας μέρη όπου κανένας μπάτσος και ρουφιάνος δεν είναι ευπρόσδεκτος: πάρκα, πλατείες, πέταλα.
Δεν θα τους κάνουμε την χάρη όμως. Απέναντι στην πανδημία του καπιταλισμού και τις επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας, θα ορθώνουμε τις συλλογικές μας άμυνες. Δεν θα συνηθίσουμε τον έλεγχο, δεν θα συμβιβαστούμε με το να έχουμε ένα μπάτσο να ρουφιανεύει κάθε βήμα μας, δεν θα επιτρέψουμε οι πλατείες μας να γίνουν παρκινγκ των ΔΙΑΣ και δεν θα δίνουμε λογαριασμό σε κανένα ένστολο μαντρόσκυλο για το που πάμε, τι λέμε και τι κάνουμε. Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμείνουν ζωντανές. Θα αράζουμε στις πλατείες και τα πάρκα, θα γυρνάμε ώρες βραδινές, θα συντηρούμε τους πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης και στα Καμίνια και σε κάθε γειτονιά.
Σε τέτοιους καιρούς στεκόμαστε με αλληλεγγύη δίπλα με όσους έχουν περισσότερο ανάγκη, μοιραζόμαστε τις εμπειρίες και τις ανησυχίες μας, τις φρίκες της καραντίνας, τους τρόπους να ξεγλιστράμε από τους ρουφιάνους του κράτους, τα μέσα για να αντισταθούμε στον πλήρη έλεγχο και την επιτήρηση της ζωής μας. Οι αντιστάσεις μας οφείλουν να είναι συλλογικές για να γίνουν νικηφόρες. Να κρατήσουμε τις γειτονιές μας ζωντανές και τους ρουφιάνους μακριά.
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΜΙΝΙΑ - ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
ΥΓ4: "Σε όλες τις γειτονιές κάνουνε προσευχές να πέσουνε οι ΔΙΑΣ απ’ τις μηχανές"
Αλλά υπάρχουν και κάποιες που δε μένουν μόνο στις προσευχές.
Ομιλίτικοι πυρήνες αντίστασης και αλληλεγγύης
