Θα το πω ευθέως. Είμαι ικανοποιημένος από αυτό που είδα στη συνέντευξη τύπου της νέας διοίκησης του ΟΦΗ. Είχε πρόσωπα με ηθική, καθαρότητα και εντιμότητα και μαζί με τις υποδομές τέθηκε σε προτεραιότητα και η σωτηρία για φέτος της ομάδας. Αυτά που ήθελα να ακούσω και να δω σε πρώτη φάση, τα άκουσα και τα είδα.
Το σημείωμα αυτό όμως έχει ένα άλλο κέντρο. Το ματς της Κυριακής, τη συμβολική σηματοδότηση της νέας εποχής και το οφειλόμενο ευχαριστώ στους βασικούς συντελεστές της. Δυστυχώς η ιστορική αυτή μέρα για τον ΟΦΗ, μια μέρα γιορτής για μας, συμπίπτει με αγώνα με την πιο βρώμικη ομάδα του ελληνικού ποδοσφαίρου, την τελευταία 30ετία.
Παρόλα αυτά, θα ήθελα να επικεντρώσουμε μόνο στη μέρα και στην ιστορικότητά της και ελάχιστα στον αντίπαλο. Πιστεύω, θα ήταν ωραίο να βρεθεί τρόπος να ευχαριστήσουμε τον πρόεδρο Μιχάλη Μπούση και τους 3 σωματοφύλακες.
Θεωρώ απαραίτητο και εκ των ουκ άνευ, την με διαφόρους τρόπους αναγνώριση και υποστήριξη σε έναν άνθρωπο, που θα φύγει για Αμερική την επαύριο και δε θα ήταν σωστό να πάρει μαζί του μόνο το χρέος μας.
Θα ήταν ωραίο και να ακούσει το όνομά του από την κερκίδα (εδώ το έχουν ακούσει τόσοι και τόσοι) και να υπάρχει κάποιο πανό γι αυτόν και το νέο εγχείρημα. Και μόνο για λόγους φιλοξενίας, προς κάποιον που ήρθε από πολύ μακριά, εμπιστευόμενος τα μάτια και τα όνειρα κάποιων, θα επιβαλλόταν.
Αν και δεν υπάρχει μεγάλος χρόνος προετοιμασίας, ελπίζω οι οργανωμένοι να έχουν κάνει κάτι για την ιστορική μέρα και όχι μόνο για το ματς.
Υ.Γ: Όσο και αν προκληθούμε στο ματς, ας σκεφτούμε την ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ πάνω απ’ όλα.
Μανώλης Τ.
