O Περικλής Παπαπαναγής είναι ένας πολύ ενδιαφέρων τύπος. Μπορείς να του μιλάς, ή μάλλον να τον ακούς για ώρες. Αποτέλεσμα, μια θεωρητικά σύντομη συνέντευξη - για να μην τον ταλαιπωρήσουμε, γιατί η δουλειά του στο ΒΑΚ απαιτεί πολλές ώρες προετοιμασίας - να κρατήσει μία ολόκληρη ώρα και να αποτυπωθεί σε σχεδόν 7000 λέξεις!

Οπότε, για πρακτικούς λόγους, αποφασίσαμε να τη χωρίσουμε σε δύο μέρη.

Ξεκινάμε λοιπόν σήμερα με το "μικρό" πρώτο μέρος, ίσως το πιο γενικό και ... ανάλαφρο, αλλά εξίσου ενδιαφέρον και στο δεύτερο μέρος θα μπούμε "στο ζουμί" για τη δουλειά του στον ΟΦΗ, με την ευχάριστη έκπληξη - παρέμβαση, στην κουβέντα και του Γιώργου Σίμου!

---

Η επιλογή της συνεργασίας με συγκεκριμένους ανθρώπους. Οκ, η οικογένειά μου είναι στην Αθήνα, η επιστροφή στην Αθήνα έχει έναν άξονα πολύ σοβαρό, όπως καταλαβαίνετε, αλλά επαγγελματικά δεν μπορούσα να βρω μια άκρη, οπότε... Είχα συνηθίσει και 6 χρόνια στην Κύπρο, σε λίγο διαφορετικές συνθήκες και - ας μην το κρύψουμε - χωρίς επαφή με το ελληνικό κράτος, το οποίο είναι λίγο ψυχοφθόρο, οπότε είχα επιλέξει αυτό. Αλλά το καλοκαίρι προέκυψε η συνεργασία με συγκεκριμένους ανθρώπους, όπου εκείνο που μέτρησε ήταν οι άνθρωποι. Επέλεξα τους ανθρώπους.

Οι νέοι συνεργάτες δεν είναι ακριβώς “νέοι συνεργάτες”, μπορεί με τον Γιώργο Σίμο, τον Γιάννη Κεσόγλου, τον Κωνσταντίνο Νομικό, τον Τάσο Πρίτσα, να μην είχαμε συνεργαστεί σε ομάδα, αλλά τους ήξερα. Όπως και τον Γιάννη Σαμαρά, συνεργαστήκαμε στον Παναθηναϊκό βέβαια σε άλλα πόστα, είχαμε μοιραστεί και για 6 μήνες το ίδιο γραφείο, οπότε, ναι μεν όλοι μαζί βρεθήκαμε για πρώτη φορά, αλλά ξέραμε ο ένας τον άλλον. Και με επέλεξαν και τους επέλεξα, καταλαβαίνετε πως το λέω.

Καταρχάς, με τα παιδιά αυτά ακόμα έχω επαφή. Και με τους 4 συνεργάστηκα. Τα παιδιά αυτά έχουν ζήσει τον ΟΦΗ σε άλλες εποχές, πιο πέτρινες, τις ξέρετε καλύτερα από εμένα που τις έχετε βιώσει όλοι εδώ. Από πέρσι που έγινε η έλευση του κυρίου Μπούση, του κυρίου Παλυβού, των κυρίων Σαμαρά και όλων αυτών των εξαίρετων κυρίων, είχαν χαιρετήσει αυτή τη σύναξη των ανθρώπων, οπότε μου είπαν τα καλύτερα. Βέβαια όλα αυτά τα ήξερα και το Ηράκλειο σαν πόλη και αυτό δεν έχει καμία δόση για να εξωραΐσω καταστάσεις. Δηλαδή ξέρω και την Κρήτη καλά, την έχω ταξιδέψει, ξέρω και τους ανθρώπους της, ξέρω και το φαγητό της, ξέρω και τα μέρη της, οπότε για μένα ήταν λίγο εύκολες αυτές οι αποφάσεις. Σαφέστατα, μου είπαν τα καλύτερα σαν κατάσταση, παρόλες τις δυσκολίες που είχαν αντιμετωπίσει εκείνοι όταν ήταν εργαζόμενοι εδώ, ότι ο ΟΦΗ έχει πολύ μεγάλη δυναμική και εντάξει αυτό είναι κάτι που δεν το πιστεύω μόνο εγώ, αλλά που το πιστεύει και όλη η Ελλάδα.

Ξέρετε τι γίνεται; Στην Κύπρο έχουν αποκτήσει κάποιες ομάδες ευρωπαϊκή φανέλα. Στην Ελλάδα αν εξαιρέσεις κάποιες ομάδες, που και αυτές ταλαιπωρούνται τα τελευταία χρόνια - παλιά ήταν πιο εύκολο, μπορούσες να περάσεις γύρους - οι πιο “μικρές” ομάδες δεν μπορούν να κάνουν πορείες. Η Κύπρος, καλώς ή κακώς το έχει καταφέρει. Έτσι συμβαίνει και το εξής, οι ατομικές βαθμολογίες των κυπριακών ομάδων είναι πολύ υψηλές, που αυτό σε βοηθάει, σου δίνει ουσιαστικά καλύτερες κληρώσεις. Για παράδειγμα, αν ο ΟΦΗ - υποθετικά - το καλοκαίρι ή σε ένα χρόνο ή τον επόμενο χρόνο βγει Ευρώπη, το να μπορέσει να μπει σε γκρουπ - αλλάζει βέβαια το Europa League, λένε ότι θα γίνει πιο εύκολο - αλλά με τις δεδομένες συνθήκες, είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπει σε Όμιλο, γιατί τον πρώτο γύρο μπορεί να τον περάσει, όπως ο Ατρόμητος. Στον δεύτερο, τρίτο, τέταρτο γύρο, θα είναι πάρα πολύ δύσκολες ομάδες. Άρα, εκείνο που βοήθησε τον Απόλλωνα, είναι ότι έχει μπει 4 φορές στους ομίλους, οπότε είχε παρακαταθήκη μια ατομική βαθμολογία της ομάδας, που τον βοήθησε στις κληρώσεις. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια που ήμουν και εγώ κάτω, κάναμε δύο σερί προκρίσεις και με καλή συγκομιδή πόντων, δεν είναι μόνο ότι περάσαμε στο group stage, το οποίο είναι πολύ δύσκολο, οι όμιλοι ήταν σαν Champions League και τις δυο χρονιές. Την τελευταία χρονιά πήραμε 7 πόντους, με Μαρσέιγ, Λάτσιο και Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Η ομάδα έκανε νίκες. Και το ΑΠΟΕΛ ακόμα περισσότερο, λόγω και του ότι ήταν πρωταθλητής, μπήκε και σε ομίλους του Champions League και έχει πολύ υψηλή βαθμολογία.

Στην Κύπρο είναι 4-5 ομάδες, ακόμα και αυτές που έχουν μείνει λίγο πίσω, όπως η Ομόνοια και η Ανόρθωση, οι οποίες έχουν ξοδέψει πολλά χρήματα. Και επειδή η φορολογία είναι διαφορετική, φέρνουν παίκτες από πιο υψηλά ράφια και αυτό δίνει δυναμική στο πρωτάθλημα, δεν είναι αμελητέο το πρωτάθλημά τους, σε καμία περίπτωση. Θυμάστε πριν δύο χρόνια, ο Ολυμπιακός δεν το κέρδισε το ΑΠΟΕΛ.Τα τελευταία χρόνια, λόγω και της νομοθεσίας φέρνουν καλούς ξένους, αλλά έχουν αρχίσει να βγαίνουν και καλοί Κύπριοι ποδοσφαιριστές και συναγωνίζονται τους ξένους και στην Εθνική τους και βγάζουν και νέα παιδιά - έχουν πολύ δυναμική. Για να απαντήσω στην προηγούμενη ερώτηση, για τον ΟΦΗ που έχει να βγει Ευρώπη χρόνια ή για ομάδες σαν τον ΟΦΗ, είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσει, θα είναι ένα μικρό θαύμα να μπει σε ένα group stage, στο Europa League ή στη νέα διοργάνωση που θα φτιάξουν τώρα.

Δίνει μια δυναμική, δίνει ένα έξτρα ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα, βέβαια αυτοί το έκαναν επειδή είχαν λίγες ομάδες. Κάποια στιγμή ήταν και 12. Το έκαναν για να παρατείνουν την αγωνιστική περίοδο. Τα πλέι οφ, όπως θα τα κάνουμε φέτος στην Ελλάδα, όπως τα έκαναν και στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια, θα δώσουν ενδιαφέρον και προς τα πάνω και προς τα κάτω. Δηλαδή, ουσιαστικά, δεν υπάρχει αδιάφορη ομάδα, με τη λογική ότι ακόμα και στη κανονική διάρκεια δεν υπάρχουν αδιάφορα παιχνίδια, γιατί κουβαλάς τους πόντους σου, άρα μπορεί να σου χρειαστούν, μπορεί και όχι, αλλά αυτό δεν το ξέρεις ακόμα. Και να πούμε και για το πάνω γκρουπ, των 6 ομάδων των πλέι οφ, είναι 10 ντέρμπι. Κάθε ομάδα θα παίξει 10 ντέρμπι, το οποίο θα είναι έξτρα κίνητρο. Οπότε, μπορώ να πω ότι βοήθησε, ήταν αρκετά ενδιαφέρον το πρωτάθλημα. Στην Κύπρο βέβαια, οι 6 πάνω με τις 6 κάτω, έχουν αρκετή διαφορά, δεν είναι όπως εδώ. Εδώ αν παίξει ο Ολυμπιακός με τον ΟΦΗ δε θα νικήσει 10 στις 10 φορές, θα δεινοπαθήσει να κερδίσει. Ή με τύπου Λάρισα, Ξάνθη, για να μη λέω μόνο για τον ΟΦΗ. Θα δυσκολευθεί να κερδίσει και τις 10 φορές. Ενώ στην Κύπρο έχει διαφορά, οι 6 πάνω με τις 6 κάτω έχουν μεγάλη απόσταση, οπότε γι’αυτούς νομίζω ήταν και μονόδρομος, για να κάνουν ανταγωνιστικό το πρωτάθλημά τους. Και είναι άλλα 10 ντέρμπι, τα οποία ουσιαστικά είναι 30 βαθμοί μέσα.

Βεβαίως άλλαζε. Βέβαια στα τελευταία χρόνια, νομίζω 7 σερί πρωταθλήματα έχει πάρει το ΑΠΟΕΛ, εμείς - ως Απόλλων τότε - δύο χρονιές τους κοντράραμε πολύ σκληρά, άλλες δύο χρονιές τους κόντραρε η ΑΕΚ Λάρνακας. Μη μπούμε τώρα σε λεπτομέρειες που δε μας αφορούν, αλλά γενικά το ΑΠΟΕΛ έχει μεγάλη φανέλα και είναι εκπαιδευμένος να κάνει πρωταθλητισμό. Υπάρχουν και άλλες καλές ομάδες και ο Απόλλωνας είναι πολύ μεγάλη ομάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν είναι τόσο εκπαιδευμένος να κάνει πρωταθλητισμό. Γιατί κάποια παιχνίδια δεν παίζονται, κερδίζονται. Τα κρίσιμα, δηλαδή, δεν τα παίζεις, τα κερδίζεις, εννοώντας σαν φιλοσοφία, όχι κάτι άλλο, μην παρεξηγηθώ.

Είναι ευτυχία. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι, όπως ο Γιάννης και Γιώργος Σαμαράς, ο Πουρσανίδης, ο Κωφίδης, ο Τσινός, ο Νιόπλιας. Το ποδόσφαιρο είναι έκφανση της ζωής. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αν έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, από διάφορες σκοπιές και πτυχές, νομίζω είναι υποχρεωμένο να το κάνει. Γιατί είναι ένα παιχνίδι, το οποίο έχει πολύ μεγάλη απήχηση, άρα μέσα από αυτές τις διαδικασίες νομίζω ότι δεν κάνω τίποτα παραπάνω, από το να πάω όπου με καλούνε. Γιατί έχω συμμετάσχει σε διάφορα. Και στην Εθνική Αστέγων και με τον Σάββα ήμασταν στη Hasta la victoria siempre, από την οποία κατά καιρούς έχει περάσει πολύς κόσμος, πολλοί φίλοι. Το έχει πει και ο Τάκης Βαμβακίδης κάποτε, ότι όπου υπάρχει μια φωνή που ζητάει βοήθεια και εμείς μπορούμε να το κάνουμε, θα το κάνουμε. Και δεν είναι για διαφήμιση ότι κάνουμε κάτι τρομερό, νομίζω ότι κάνουμε το αυτονόητο. Τα αυτονόητα κάνουμε, ο καθένας μέσα από την πλευρά του. Μέσα σε μια καθημερινότητα που ο καθένας τρέχει για τα προς το ζην του, πολλές φορές μπορεί να προσπεράσεις πράγματα. Σε αυτό το χρόνο, προσπαθούμε να μην ξεχνάμε.

Μετείχα με τα παιδιά σε όλη τη διαδικασία με το περιοδικό “Σχεδία” και με τα παγκόσμια πρωταθλήματα αστέγων που γίνονται κάθε χρόνο. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα “συναλλαγή” με ανθρώπους που, εντάξει, εγώ μεγαλώνοντας στα Εξάρχεια είχα την τύχη να συναλλαγώ με το “περιθώριο”, αν θέλετε και με ανθρώπους που έχουν περάσει λίγο δύσκολα, είτε είναι πρόσφυγες, είτε είναι πρώην ναρκομανείς, είτε είναι άστεγοι, που κάποτε δεν το πιστεύαμε, αλλά είναι κάτι που πλέον συμβαίνει και στην Αθήνα και σε διάφορες μεγαλουπόλεις. Είναι πράγματα που τα βλέπαμε στο εξωτερικό και εμάς δε μας είχαν αγγίξει και πλέον συμβαίνουν και εδώ. Όλη αυτή η ζύμωση με αυτούς τους ανθρώπους, αυτό που μπορεί να σου υποδείξει ότι, εντάξει, όλα είναι εφήμερα, και τι έγινε, δεν τρέχει και τίποτα. Αυτό που έχει σημασία είναι η ανθρωπιά μας, να μην τη χάνουμε, είναι οι άνθρώποί μας, είναι τα συναισθήματα που παίζουν ρόλο. Δεν είναι τι έχω, ποιος είμαι, πως με λένε. Ποιος νοιάζεται για αυτό μετά από καιρό και τι σημασία έχει. Άρα, για μένα ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι, αν θέλετε, με ανθρώπους ανώνυμους, όπως και εγώ ήμουν ανώνυμος και έτσι νιώθω ακόμα και τώρα, αν με ρωτήσει κάποιος. Μέσα από αυτές τις συναλλαγές και πήρα και έδωσα. Δεν έκανα καμία φιλανθρωπία, ποτέ δεν ένιωσα ότι επειδή μετέχω σε αυτά, είμαι φιλάνθρωπος. Ίσα ίσα, ακούω για φιλανθρωπίες και είμαι πολύ καχύποπτος. Και δίνω και παίρνω, άρα είμαι σε αυτή την ισοτιμία πιο υπέρμαχος. Με ενδιαφέρει περισσότερο η ισοτιμία, στα πάρε - δώσε. Για να έχει μια καλύτερη ισορροπία και να έχει και νόημα αυτό το πάρε - δώσε. Άρα, για μένα είναι ένα πολύ ωραίο ταξίδι, ακόμα έχω επαφή με τα παιδιά. Λόγω συνθηκών λείπω τα τελευταία χρόνια, αλλιώς ακόμα θα ήμουν μαζί τους, με χαρά. Πάω, όχι για να κάνω το φιλάνθρωπο, αλλά είναι κάποιοι άνθρωποι που με αφορούνε. Τους εκτιμώ εξίσου.

---

• Η ουσία της ανάλυσης στον ΟΦΗ και που δίνεται το μεγαλύτερο focus.

• Η δουλειά που γίνεται κάθε βδομάδα στο ΒΑΚ και πως προετοιμάζονται οι παίκτες για τον επόμενο αντίπαλο.

• Η μεταγραφή του Φιγκεϊρέντο και μια αποκάλυψη για τον Βραζιλιάνο επιθετικό.

• Η ευρωπαϊκή προοπτική για τον ΟΦΗ και η πίστη για την καλή δουλειά που έχει γίνει.

• Οι παρεμβάσεις του Γιώργου Σίμου στην κουβέντα!

• Το βίντεο - έκπληξη.