Έχω μια θεωρία, εδώ και κάμποσο καιρό, για τους λόγους για τους οποίους ο Βάλντας Νταμπράουσκας πήγε σε σχηματισμό με τρία στόπερ στον ΟΦΗ, ενώ δεν ήταν ένα σύστημα που χρησιμοποιούσε πολύ συχνά στο παρελθόν. Όταν ήρθε είχε πει ότι ο αγαπημένος του σχηματισμός είναι το 4-2-3-1. Μπορούμε να το δούμε και στο προφίλ του στο Transfermarkt, ότι την τριάδα την επέλεγε πολύ σπάνια.

Γιατί λοιπόν στον ΟΦΗ υιοθέτησε το 3-5-2, 3-6-1, 5-3-2, 5-4-1, 3-4-3, όπως θέτε πείτε το και δεν το άλλαζε με τίποτα; Έχω καταλήξει στη θεωρία ότι ο προπονητής του ΟΦΗ δεν εμπιστευόταν το υλικό του, ότι μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά με μόνο δύο στόπερ, για το συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Μπορεί η θεωρία να είναι εντελώς μούφα (για να μην κάνει μόνο ο Μακρατζάκης disclaimer), ο Νταμπράουσκας δε θα την επιβεβαιώνε και ποτέ, γιατί όπως ξέρουμε, υπερασπιζόταν τους παίκτες του κόντρα σε όποιον τους θεωρούσε ανεπαρκείς. Και σιγά τη θεωρία θα πει κάποιος, αυτονόητο είναι, αλλιώς θα έπαιζε με άλλο τρόπο.

Αλλά ας αναλύσω λίγο τις σκέψεις μου. Όταν ήρθε ο Νταμπράουσκας στην Κρήτη, τον θυμόμαστε που βρισκόταν στη “σουίτα” του Γεντί Κουλέ και παρακολουθούσε σκεπτικός το ΟΦΗ - Λαμία και κρατούσε σημειώσεις. Στη συνέχεια, έκατσε στον πάγκο της ομάδας για τέσσερα ματς, πριν τη διακοπή για το Μουντιάλ.

Άρης - ΟΦΗ 1-1
ΟΦΗ - Ιωνικός 0-2
ΑΕΚ - ΟΦΗ 3-0
ΟΦΗ - Λεβαδειακός 2-1

Και στα τέσσερα αυτά ματς, ο Λιθουανός είχε κατεβάσει την ομάδα του με τετράδα στην άμυνα. Μετά τη διακοπή, από τα πρώτα κιόλας φιλικά, μετά τη μίνι άδεια, η ομάδα γύρισε σε τριάδα κεντρικών αμυντικών. O Nταμπράουσκας προσπαθούσε να λύσει ένα πρόβλημα που φάνταζε αδύνατο. Όπως είχε πει πρόσφατα και ο ίδιος, όλα τα data έδειχναν ότι ο ΟΦΗ θα τερματίσει τελευταίος. Ήταν τελευταίος σε μεγάλες ευκαιρίες υπέρ του και πρώτος σε μεγάλες ευκαιρίες των αντιπάλων. Στα περίφημα xGoals, ήταν στον πάτο και στις δύο λίστες, και στην επιθετική και στην αμυντική.



Και δεν ήταν απλά η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος, ήταν και η πιο … παράωρη! Γιατί, ήταν τελευταίος σε μεγάλες ευκαιρίες, ΕΝΩ δεν ήταν από τις χειρότερες ομάδες στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, το αντίθετο, ήταν ψηλά στο passing game και στην επιθετική ανάπτυξη, έμπαινε εύκολα στην αντίπαλη περιοχή, αλλά δεν έκανε ευκαιρίες και καλές τελικές!

Και ήταν πρώτος στις μεγάλες ευκαιρίες των αντιπάλων, ΕΝΩ οι αντίπαλοί του δεν έμπαιναν τόσο συχνά στην περιοχή του, ήταν χαμηλά στη λίστα με τις ομάδες που δέχονταν πολλές επιθέσεις, αλλά ΟΠΟΤΕ έμπαιναν, είτε έκαναν μεγάλη ευκαιρία, είτε έβαζαν γκολ!



Θυμόμαστε ότι στον πρώτο γύρο, ο ΟΦΗ ήταν μια ομάδα που ήθελε να παίζει ανοικτά και επιθετικά, όμως μπροστά φλυαρούσε ασταμάτητα και πίσω αρκούσαν 1-2 επιθέσεις για να χάσει το ματς. Υπήρχε δομικό πρόβλημα, η ομάδα έτσι είχε φτιαχτεί, χωρίς να μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό που ήθελε να παίζει. Ο Πέδρο Καραβέλα στο ματς με τη Λαμία είχε δηλώσει ότι το DNA του ΟΦΗ, αυτό που αρμόζει στην Ιστορία του, είναι να παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Δοκίμασε και ο Νταμπράουσκας την ίδια συνταγή, σε εκείνα τα τέσσερα ματς, όμως ήταν φανερό ότι υπήρχε πρόβλημα. Το ΟΦΗ - Ιωνικός ήταν γερό χαστούκι, ιδίως ο τρόπος που δέχθηκε το δεύτερο γκολ και οδήγησε την ομάδα στην τελευταία θέση της βαθμολογίας. Ενώ στο ΟΦΗ - Λεβαδειακός γλίτωσε από του Χάρου τα δόντια, χάρη και στην κλάση του Χουάν Νέιρα.

Ξεκινάει η διακοπή και ο Νταμπράουσκας έχει μπροστά του ένα γρίφο. Να σουλουπώσει την ομάδα αμυντικά, διατηρώντας την επιθετική του φιλοσοφία. Με τη μισή ομάδα στα πιτς, λόγω των πολλών τραυματισμών, ιδίως μεσοεπιθετικά (Νέιρα, Τοράλ, Γκερέρο, Ντουρμισάι, Τοράρινσον) και με τις μεταγραφές να αρχίζουν μετά από ένα μήνα.

Πάει στα φιλικά με ΑΕΚ, Άντερλεχτ και κατεβάζει μια ομάδα με 3-5-2, με παίκτες που πιέζουν παντού, με τα δύο “εικονικά” φορ (όσα του είχαν μείνει τότε) Ντζου και Ντίκο να λειτουργούν σχεδόν σαν εξτρέμ, κυνηγώντας τα αντίπαλα μπακ παντού και τον Μπαλογιάννη σε ελεύθερο ρόλο στα χαφ, να έρχεται από πίσω στην επίθεση.

Και ο Νίκος Νιόπλιας είχε καταφύγει στα τρία στόπερ, στα πλέι άουτ της σωτηρίας, για να συμμαζέψει την κατάσταση, χωρίς ανάλογη επιθετική άνοδο - Τα γκολ είχαν έρθει χάρη στην ατομική ποιότητα παικτών όπως ο Ντε Γκούζμαν και ο Σαρδινέρο.

Ο Λιθουανός βλέπει αποτελέσματα αμέσως αμυντικά, ενώ και επιθετικά η ομάδα αρχίζει να παίρνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, νιώθοντας επιτέλους σιγουριά στα μετόπισθεν. Με αποκορύφωμα το φιλικό με τον Ιωνικό στο ΒΑΚ, όταν είχαν αρχίσει να επιστρέφουν και κάποιοι τραυματίες, όπου κυριολεκτικά … ξεκάπνισε (7-0)! Βοήθησε και το φορμάρισμα του Μπαλογιάννη, όπως και η αξιοπρεπής παρουσία του Μαρινάκη στα αριστερά.

Ο Νταμπράουσκας είδε τότε ότι η ομάδα μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς αντασταλτικά, να βγάλει τη χρονιά που λένε, με το υλικό που είχε και με κάποιες προσθαφαιρέσεις μεσοεπιθετικά, στην περίοδο του Γενάρη. Και ότι θα μπορούσε να αρχίσει να σχεδιάζει το ρόστερ της επόμενης σεζόν. Μετά τα πρώτα ματς μετά τη διακοπή και κυρίως το Παναιτωλικός - ΟΦΗ 0-4, ήταν σαφές πιά ότι η ομάδα δε θα κινδύνευε.

Η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος στον πρώτο γύρο, ήταν πια στην πρώτη εξάδα στις στατιστικές κατηγορίες και στην επί μέρους βαθμολογία του δεύτερου γύρου. Μετά το στραβοπάτημα με τον Ατρόμητο στο Γεντί Κουλέ, που έχασε με ένα σουτ και ο Νταμπράουσκας είχε πει ότι δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο, είχε 10 ματς με 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 2 ήττες και 6 παιχνίδια που δε δέχθηκε γκολ.

Όμως παρέμειναν και κάποια άλυτα προβλήματα. Επιθετικά στο Γεντί Κουλέ, παρόλο που εκτός έδρας μοίραζε τεσσάρες και αμυντικά στα λεγόμενα ντέρμπι. Με ΑΕΚ και Άρη για παράδειγμα, δέχθηκε πολύ εύκολα γκολ. Και ουσιαστικά στη Λειβαδιά, με την τραγική αμυντική εμφάνιση, χάσαμε οριστικά την ευκαιρία για να δούμε έναν πιο ανέμελο ΟΦΗ στα πλέι άουτ, με πιο ελεύθερους και επιθετικούς σχηματισμούς.

Είναι ζητήματα που θα πρέπει να λύσει για τη νέα σεζόν, για να έχει καλύτερη πορεία. Μετά την ολοκλήρωση του περσινού πρωταθλήματος, τα συνολικά στατιστικά δείχνουν ότι η αμυντική του βελτίωση δεν έφθασε στα επίπεδα της επιθετικής του λειτουργίας. Βελτιώθηκε μεν ανασταλτικά, αλλά όχι όσο σε άλλους δείκτες, που έχουν να κάνουν με την επιθετική ανάπτυξη, την πίεση και τη δημιουργία. Οι αντίπαλοι δεν έμπαιναν συχνά στην περιοχή του, αλλά όταν έμπαιναν, απειλούσαν. Άρα, ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζε και τον Νοέμβριο, εξακολουθούσε να υφίσταται, παρά την προοδο.

Πχ η opta δείχνει ότι ο ΟΦΗ βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, όπως είχε πει και ο Καίσαρης του Πουρσανίδη στο podcast: “Βλέπω ότι ο ΟΦΗ έρχεται”. Υπάρχουν τομείς που η κρητική ομάδα έφθασε στις κορυφαίες θέσεις, παρά το κάκιστο ξεκίνημα.



Σύμφωνα και με το wyscout, ο ΟΦΗ είναι η μόνη ομάδα που πλησίασε στο απαιτητικό στυλ παιχνιδιού που έπαιζε η ΑΕΚ πέρσι (η άλλη μπλε τελεία στο γράφημα είναι του Δικεφάλου). 



Και παρά τις σχετικά εύκολες ήττες, ο ΟΦΗ ήταν η μόνη ομάδα που έκανε τόσες τελικές κόντρα στην ΑΕΚ και στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο, όταν έπαιξαν, όσο κι αν εμάς μοιάζει απίθανο, ιδίως για το πρώτο παιχνίδι.



Και ερχόμαστε στη νέα σεζόν που μόλις ξεκίνησε. Προσωπικά, δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι θα δούμε μόνο τριάδα στην άμυνα. Ο Νταμπράουσκας προανήγγειλε δοκιμές και πειραματισμούς στην προετοιμασία και στα φιλικά. Δεν αποκλείω να δούμε δοκιμές με 4-3-3, 4-2-3-1, 4-4-2 ή κάποιο πολύ επιθετικό 3-4-3, πέρα από το περσινό 3-5-2. Ή να μην τις δούμε, να γίνουν οι δοκιμές στις προπονήσεις.

Οι μεταγραφές στην αμυντική γραμμή, μας δείχνουν ότι λογικά ο ΟΦΗ θα παίζει πάλι με τρία στόπερ. Αλλά ας μην είμαστε τόσο σίγουροι ότι αυτό θα συμβαίνει σε όλα τα ματς, ιδίως στο Γεντί Κουλέ.

Αυτό που δεν ξέρει πολύς κόσμος, ήταν ότι και πέρσι ο ΟΦΗ ήταν πάντα έτοιμος να παίξει με τετράδα πίσω, δηλαδή με δύο στόπερ και δύο πλάγια μπακ. Ο Χρίστος Σμπώκος, που είχε βαρεθεί ο καψερός να βλέπει την ομάδα χωρίς εξτρέμ, με ρωτούσε κάθε βδομάδα που πήγαινα στο ΒΑΚ για την ανοικτή προπόνηση: “δες μήπως βάλει επιτέλους τετράδα”.

Και έβλεπα κάτι πολύ ενδιαφέρον. Στο οικογενειακό δίτερμα, σχεδόν πάντα η μία ομάδα έπαιζε με τριάδα πίσω και η άλλη με τετράδα. Το οποίο έχει δύο αναγνώσεις: Προετοιμαζόταν και για τον αντίπαλο που συνήθως έπαιζε με τέσσερις, αλλά και ήταν πάντα έτοιμη να παίξει και η ίδια με δύο στόπερ.

Και όντως, στα δύο παιχνίδια (ΠΑΟ, Ιωνικός) που έμεινε με 10 παίκτες λόγω αποβολής, η άμυνα έμεινε με τετράδα, χωρίς να μπει και άλλο στόπερ ως αλλαγή, ενώ και σε κάποια εντός έδρας ματς που είχε “στραβώσει” το αποτέλεσμα, ο Λιθουανός άλλαξε το σύστημα με περισσότερους επιθετικογενείς και η μετάβαση έγινε αυτόματα.

Μπορεί να κάνω και λάθος, όμως θεωρώ δεδομένο ότι εκτός έδρας θα ακολουθήσει την ίδια συνταγή, με τριάδα στα στόπερ, καθώς η περσινή ιστορική επίδοση πρέπει να διατηρηθεί και φέτος πάση θυσία - Ήταν επίδοση ομάδας που βγαίνει Ευρώπη. Και μέσα στο Γεντί Κουλέ, ίσως δούμε νέα πράγματα, προσπαθώντας να ανοίξει τις κλειστές άμυνες που θα συναντήσει και στο νέο πρωτάθλημα. Ίσως δούμε κάποια τέτοια στοιχεία στα φιλικά που έρχονται.

Έχω την αίσθηση ότι ο Νταμπράουσκας δε χαλάστηκε ιδιαίτερα με τις μη ανανεώσεις των παικτών που έφυγαν, καθώς έχει την ευκαιρία να χτίσει σε μεγαλύτερο εύρος μια νέα δομή και ένα νέο μίγμα παικτών, χωρίς όλα τα δομικά προβλήματα που συνάντησε όταν ήρθε, διατηρώντας παράλληλα και έναν αξιόμαχο κορμό. Ενώ οδήγησαν και σε ένα - θεωρητικό πάντα - upgrade του έμψυχου υλικού.

Θέλει να παρουσιάσει μια ομάδα που θα παίζει σύγχρονο, δημιουργικό, επιθετικό, πιεστικό ποδόσφαιρο, χωρίς όλες τις παιδικές ασθένειες που εμφάνιζε ο ΟΦΗ. Που είχε την κατοχή και τις επιθέσεις και μόλις έχανε την μπάλα, έτρωγε και γκολ.

Γιατί αυτό το ποδόσφαιρο έχει απαιτήσεις και δε συγχωρεί τα λάθη. Ώστε να είσαι ανταγωνιστικός σε όλα τα ματς, με οποιονδήποτε αντίπαλο, ακόμα κι αν μπεις πλέι οφ και προχωρήσεις στο κύπελλο και παίζεις στα κόκκινα, μια και δύο φορές τη βδομάδα.

Είναι σαφές ότι όλοι περιμένουμε μια καλύτερη χρονιά φέτος, ότι ο κόσμος θα γυρνάει στο σπίτι του από το Γεντί Κουλέ ευχαριστημένος και δε θα δει πάλι μόλις 3 νίκες όλη τη χρονιά και μόνο 6 γκολ (μέχρι ένα σημείο). Ακόμα κι αν δεν πετύχει όλους τους στόχους του, γιατί μέσα στο ποδόσφαιρο είναι όλα, τουλάχιστον να βλέπεις μια ομάδα που θα προσπαθεί και θα παίζει με πάθος και θα τα δίνει όλα και θα τη χαίρεσαι.

Αν πετύχει την αμυντική του βελτίωση, είτε παίζει με τριάδα, είτε με τετράδα, απέναντι σε κάθε αντίπαλο και φυσικά τη βαθμολογική του συγκομιδή στο Γεντί Κουλέ, δηλαδή να μη σκοράρει μόνο εκτός έδρας, θα βρεθεί και πιο κοντά σε μια επιτυχημένη σεζόν.



- Θυμηθείτε τη συνολική ανάλυση του Χρίστου Σμπώκου, για την αμυντική λειτουργία και την επιθετική ανάπτυξη του ΟΦΗ, τη σεζόν 2022 - 2023