Όταν πήγα να σκεφτώ μια παρομοίωση από την pop culture, το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου ήταν η εικόνα του Thanos, στο φινάλε του Infinity War (Spoiler Alert!), που έχει πετύχει το σκοπό του και πηγαίνει και κάθεται στην καλύβα του, ήρεμος πια από κάθε έγνοια.

Αλλά επειδή ο σκοπός του Thanos ήταν να αφανίσει το μισό πληθυσμό του σύμπαντος, τελικά η παρομοίωση αυτή δεν ήταν και η καλύτερη, καθώς εγώ δεν ήθελα να διώξω τους μισούς θεατές του Γεντί Κουλέ, αλλά να τους δω να διπλασιάζονται, να τριπλασιάζονται κτλ.

Ο Σασμός λοιπόν, που ταιριάζει πιο καλά και λόγω Κρήτης, αν και δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο. Αλλά με μια βόλτα στο Twitter κάθε βράδυ, μπαίνεις μια ολιά στο νόημα, ξέρουμε και τι σημαίνει και τι αφορά.  

Απλά, όταν έχεις γράψει για ένα θέμα τόσες πολλές φορές, επί 4 χρόνια και επιτέλους βλέπεις ότι βρέθηκαν ανοιχτά αυτιά και πραγματοποιείται, αποκτάς ένα αίσθημα "my work here is done!" και ότι "ήρθε η ώρα να πάω 2 μήνες στη Γαύδο και να αράξω", μέχρι να αρχίσει το πρωτάθλημα.



Φυσικά βέβαια, καμία "δουλειά" δεν τελείωσε, ακόμα δεν αρχίσαμε, τώρα ξεκινούν τα σημαντικά. Ό,τι κι αν γράφαμε "ότι κάτι δείχνει να αλλάζει τον τελευταίο καιρό" δεν είχε σημασία, μέχρι την ανακοίνωση της Παρασκευής. Δύο ημέρες προσπαθώ να σκεφτώ κάτι που έχει φθηνύνει τα τελευταία χρόνια και δεν μπορώ να βρω. Ίσως κάποιος με καθημερινή επαφή με εμπόριο ή λιανική πώληση, να έχει κάτι κατά νου.

Και μάλιστα, με τρικλοποδιά της τελευταίας στιγμής, τη μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ στο 24%. Είναι δηλαδή να τρελαίνεσαι. Τη μια κλείνουν τις φθηνές θύρες και μετά βάζουν και έξτρα καπέλο στην τιμή. Κλειδώστε και τους φτωχότερους στα σπίτια τους, να μη σας χαλάνε την αισθητική.

Βασικά, μετά από ένα σωρό άρθρα για τις "σχέσεις ΠΑΕ και κόσμου" και "γιατί πρέπει να μειωθούν οι τιμές" και το happy ending (που ελπίζουμε ότι θα έχουμε), ίσως θα πρέπει να επικεντρωθούμε περισσότερο και στο πώς αντιμετωπίζει διαχρονικά το κράτος τους φιλάθλους.

Που θέλει μεν να τους βλέπει ψυχρά ως αριθμούς, ως ένα ΑΜΚΑ και ως πελάτες και την ίδια στιγμή τους συμπεριφέρεται ως τους χειρότερους αλήτες, ως εν δυνάμει εγκληματίες, με συλλογικές, πανελλαδικές τιμωρίες και οριζόντια μέτρα. Όχι μόνο ως πολίτες κατώτερης κατηγορίας, αλλά και ως πελάτες κατώτερης κατηγορίας. 

Φανταστείτε δηλαδή να λειτουργούσε το ίδιο απέναντι σε όλους τους πελάτες. Πχ, να περιφρουρούσαν τα ΜΑΤ την ουρά στα ταμεία του Zara (not sponsored) και να έδερναν ή να έριχναν χημικά, όταν δεν τηρούσαν την τάξη/σειρά. Ή να έκλειναν όλα τα καφενεία της Ελλάδας, επειδή κάπνιζαν μέσα σε μια καφετέρια της Θεσσαλονίκης. 

Ή για το πόσο δύσκολο έχει γίνει πλέον το να πας σε ένα γήπεδο. Στην πιο κρίσιμη εφηβική ηλικία, όταν σμιλεύεται ο οπαδός και αποκτάει τις πιο έντονες γηπεδικές του εμπειρίες, εμείς ξυπνούσαμε την Κυριακή, παίρναμε το λεωφορείο από τη Φορτέτσα, κατεβαίναμε Αστόρια, πηγαίναμε με τα πόδια στα Καμίνια, αγοράζαμε εισιτήριο από τα εκδοτήριο και μπαίναμε στο γήπεδο. Ή ξέρω 'γώ, στηνόμασταν έξω από τη Θύρα 4, λέγαμε "θείο, θα με βάλεις μέσα;" και μπαίναμε! 

Τώρα θέλεις, ΑΜΚΑ, ταυτότητα, υπεύθυνη δήλωση του κηδεμόνα κτλ κτλ. Ποιο άλλο προϊόν χρειάζεται τόση γραφειοκρατία για να το αγοράσεις ως πελάτης; Φυσικά εξαιρούνται οι υπηρεσίες για φως, νερό, τηλέφωνο. Φανταστείτε κάθε φορά που ήθελες να μπεις στο Super Market, για να πάρεις μια ΚουΚουΡούΚου (επίσης not sponsored), να έπρεπε να δηλώσεις ΑΦΜ, e-mail και να δείξεις και μια γονική άδεια.

Αν και αυτά συμβαίνουν μόνο στη βιτρίνα, τη Super League 1. Δύο φορές που πήγα φέτος στον Εργοτέλη, απλά αγόρασα εισιτήριο από έξω, εκεί δεν ήμουν επικίνδυνος για τη διεξαγωγή του αγώνα. Τέλος πάντων, κάτι πρέπει να γίνει, να δημιουργηθεί μια νέα γηπεδική κουλτούρα στην Ελλάδα, που δέχθηκε πολύ ισχυρό πλήγμα στην πανδημία. Ο κόσμος ξεσυνήθισε να πηγαίνει στο γήπεδο, έμαθε να τα βλέπει όλα τα ματς από την τηλεόραση και online. Πέρα από τα γνωστά προβλήματα που είχαμε στον ΟΦΗ. Οι ΠΑΕ συνολικά πρέπει να δουν πώς θα το αλλάξουν αυτό. Πήγαινε που πήγαινε λίγος κόσμος στα ελληνικά γήπεδα, σε σχέση με όλες τις άλλες χώρες. Hopefully, τη νέα σεζόν χωρίς διαχωρισμό εμβολιασμένων και μη, θα δούμε αισθητή βελτίωση στην εικόνα των γηπέδων.

Ας επιστρέψω στον ΟΦΗ. 10 Ιουνίου (στα γενέθλιά μου, δεν είχα άλλη δουλειά), έγραφα ότι "Ήρθε η ώρα να διαψεύσει με πράξεις το «δε μας θέλουν»", περιμένοντας (κυρίως) τη μείωση στις τιμές των διαρκείας. Όσες φορές είχα γράψει για το θέμα, προσπαθούσα να επιχειρηματολογήσω για το πόσα κέρδη θα έχει ο ΟΦΗ με γεμάτο γήπεδο, ακόμα κι αν η τιμή ήταν συμβολική. Ένα γεμάτο Γεντί Κουλέ, με τον κόσμο συσπειρωμένο και κοντά στην ομάδα, θα είναι το πιο δυνατό μήνυμα για τη νέα σεζόν. Με τη συστράτευση και του Ερασιτέχνη, όπως ανακοινώθηκε χθες το απόγευμα.

Αυτό χρειαζόμαστε, μια ΠανΟμιλίτικη συστράτευση. Ο ΟΦΗ και ο κόσμος του είναι ΕΝΑ. Δεν είναι (ή δεν πρέπει να είναι) δύο ξεχωριστές οντότητες, που κινούνται παράλληλα, χωρίς να συναντιούνται. Επειδή ασχολούμαστε με ποδόσφαιρο, θα πω ότι ήρθε η ώρα ο ΟΦΗ και ο κόσμος του να παίξουν το "ένα - δύο". Η ομάδα έδωσε την πρώτη πάσα, η μπάλα είναι στα πόδια των φιλάθλων και είναι η σειρά τους να δώσουν τη δεύτερη πάσα, για να βγει ο ΟΦΗ μπροστά (που λέει και το σλόγκαν των διαρκείας) και να επιτεθεί. Μπορεί να σκοράρει, μπορεί και όχι, γιατί μπάλα είναι, όμως αν κρατήσει τη συνεργασία με τον κόσμο του, θα συνεχίσει να επιτίθεται, μέχρι να βάλει αυτός πρώτος το γκολ!

Φυσικά, για να καταφέρει και να σκοράρει στην πράξη, θα πρέπει να βοηθήσουν και οι μεταγραφές που θα έρθουν. Εκεί πλέον εξαρτάται αποκλειστικά από αυτούς που κάνουν τις επιλογές, να κάνουν φέτος τις καλύτερες δυνατές, για να ενδυναμωθεί η ομάδα. Και που καλό θα είναι να γίνουν σύντομα. Γιατί έχουμε μπροστά μας ίσως την πιο ιδιαίτερη σεζόν των τελευταίων ετών, όπως έχουμε ξαναγράψει και όπως τόνισε και ο Χρίστος. 

Η χρονιά που έρχεται είναι η πιο κρίσιμη για τον ΟΦΗ, μετά από μια πολύ δύσκολη διετία, σε όλα τα μέτωπα. Θα έχει την ευκαιρία να ... μπετονάρει (όσο είναι δυνατό) τις εσωτερικές του σχέσεις, ενώ παράλληλα θα επιχειρήσει να εδραιωθεί αγωνιστικά στις ομάδες με υψηλούς στόχους στο πρωτάθλημα.

Αν τα καταφέρει, θα αποκτήσει τις βάσεις για να πάει ακόμα ψηλότερα, και ως οργανισμός και ως ανταγωνιστής. Αν όχι, θα συνεχίσει να ζει στο ίδιο κλίμα εσωστρέφειας.

Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση πως θα πεισθούν όλοι, από όλες τις πλευρές, να αφήσουν τους εγωισμούς στην άκρη, για χάρη του ΟΦΗ. Αλλά πρέπει να προχωρήσουμε, with or without you, που λέει και ο Bono.

Ούτε φυσικά έχω την ψευδαίσθηση ότι δε θα προκύψουν και νέα προβλήματα και κάποια καινούρια κρίση, σε ένα ζωντανό οργανισμό όπως μια ποδοσφαιρική ομάδα, στον ωκεανό τοξικότητας του ελληνικού ποδοσφαίρου, πραγματικά δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει κάθε μέρα.

Καλές προθέσεις, ψυχραιμία, λογική, καλές μεταγραφές, καλοπροαίρετη κριτική και τύχη (και "ηρεμία, χαμόγελο, Ο.Φ.Η. μόνο", που λέει και ο Γιάννης) και ίσως τα καταφέρουμε.