Με αυτή την παραδοχή ως εκκίνηση, σε προηγούμενο άρθρο εξηγήθηκαν οι λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι ο ΟΦΗ μπολιάστηκε ήδη, αγωνιστικά, με στοιχεία ικανά να επαναφέρουν την ομάδα όχι μόνο στο στάτους των "χρυσών" της χρόνων, αλλά ίσως και παραπάνω.
Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε εξωαγωνιστικές παραμέτρους που μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην διαφαινόμενη κατά τη γνώμη μου αγωνιστική ανάταση του Ομίλου.
- Περιρρέουσες συνθήκες ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Το ποδόσφαιρο μας ασθενεί βαριά και εις βάθος, μετά από δεκαετίες μόχλευσης του αθλήματος από μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου, προς όφελος πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων. Οι τελευταίες αλλαγές στην ΕΠΟ και στην διαιτησία παρ ότι επέφεραν κάποιες μικροβελτιώσεις, δεν απήλλαξαν το άθλημα από το κύριο πρόβλημα του: την νοοτροπία των παραγόντων.
- Η Αδιαφάνεια
Αλληλένδετο με το προηγούμενο, είναι η κυρίαρχη αντίληψη ότι "αν δεν ανέβεις σε κάποιο άρμα άλλης ομάδας, μην περιμένεις επιτυχίες". Γνώμη μου είναι ότι η γέννηση αυτής της αντίληψης εντοπίζεται στην ανάληψη της ομάδας από τον μεγαλύτερο ευεργέτη της - και γι αυτό υπάρχει έκτοτε μια ανομολόγητη και ελαφρώς σχιζοφρενική σχέση για το ποιόν του: Τον Θόδωρα. Στα χρόνια του έγιναν όντως μεγάλα θετικά βήματα, έγινε όμως και ένα καθοριστικό κακό: Η εμφύτευση της αδιαφάνειας στα διοικητικά της ομάδας, της αίσθησης του "αντ' αυτού", του "είναι και δεν είναι", των συγκοινωνούντων δοχείων.
Ο Όμιλος έχει υποστεί τα πάνδεινα εξ αιτίας αυτής της αντίληψης. Οι λίγο πιο παλιοί την βιώσαμε ακόμη και στις καλές εποχές, οι νεώτεροι σε υπερθετικό βαθμό τη δεκαετία μετά τον Γκέραρντ, έως την πρόσφατη διάλυση και επανίδρυση της. Θα ήταν ολέθριο λάθος εάν οι διοικούντες επαναλάβουν παλαιές πρακτικές, καθιστώντας την ομάδα στόχο αντιμαχόμενων πλευρών, αλλά και έρμαιο των εκάστοτε απαιτήσεων άλλων, εναντίον των δικών της συμφερόντων. Θα δημιουργήσει διχόνοια στον κόσμο, θα συρρικνώσει το οπαδικό της κίνημα, δεν θα δημιουργήσει καινούργιους φιλάθλους. και εν πάσει περιπτώσει, πρέπει κάποια στιγμή, οι ίδιοι οι φίλαθλοι της ομάδας, να καθορίσουμε τι εστί η "ιδέα ΟΦΗ", τι ακριβώς αντιπροσωπεύει. Και η εκάστοτε διοίκηση να σεβαστεί αυτή την σημειολογία, και οι Oμιλίτες δημοσιογράφοι να την προστατέψουν αποφεύγοντας πρακτικές που δεν συνάδουν με το λειτούργημα.
- Χρηστή οικονομική διαχείριση
Ο κ. Φωτάκης, ως αδιαμφισβήτητος γνώστης πολλών δεδομένων, έχει κρούσει μέσω της ιστοσελίδας τον κώδωνα του κινδύνου: Λάθη επαναλαμβανόμενα παύουν να είναι λάθη, και ας ελπίσουμε ότι η παρουσία του Νίκου Παπαδόπουλου αλλά και όσων εχεφρόνων υπάρχουν στη διοίκηση της ομάδας, θα βοηθήσει προς θετική κατεύθυνση έως ότου - και εάν - προκύψει κάποιος σοβαρός και ηθικός επενδυτής.
- Δανεικοί
Η ιστοσελίδα έχει αναφερθεί εκτενώς, και ορθώς, με αυτό το φαινόμενο - μάστιγα. Ομάδες διενεργούν κάθε χρόνο "παιδομάζωμα" πολλών υποσχόμενων ποδοσφαιριστών, φτάνοντας τον αριθμό όσων έχουν εν ενεργεία συμβόλαια σε 50 ή 60 ανά σεζόν, εκ των οποίων σχεδόν μόλις το 1/3 χρησιμοποιείται αγωνιστικά. Αφαιρείται δηλαδή η δυνατότητα από άλλους συλλόγους οικονομικά λιγότερο εύρωστους να αναπτυχθούν ποδοσφαιρικά, να είναι ανταγωνιστικοί, ενώ και οι ίδιοι ποδοσφαιριστές, με τον ετήσιο δανεισμό τους σε άλλες ομάδες δεν έχουν στην πλειοψηφία τους την προσδοκώμενη εξέλιξη, αναγκαζόμενοι να αλλάζουν κάθε χρόνο περιβάλλον, συνθήκες, προπονητές, στόχους. Ταυτόχρονα, δυνητικά δημιουργείται μια πελατειακή σχέση μεταξύ δανειστή - δανειζόμενου, αλλά και μια ηθική και ψυχολογική πτώση που σίγουρα επηρεάζει και αγωνιστικά, ιδίως όταν αγωνίζεται ο "δανειζόμενος" εναντίον του "δανειστή", μειώνοντας το κύρος και την δυναμική της ομάδας. Η ευχή είναι να μην βιώσουμε παρόμοιες καταστάσεις.
- Έλλειψη οράματος
Όταν ομάδες με ισχνή δυναμική όπως η Τρίπολη και ο Ατρόμητος πρωταγωνιστούν τα τελευταία χρόνια στη μάχη για την έξοδο στα ευρωπαϊκά κύπελλα, ποιο όραμα θα πρέπει να διακατέχει ομάδες με την δυναμική του ΟΦΗ; Υποκειμενική η απάντηση θα μου πείτε και είμαι σύμφωνος. Θα πω όμως ότι καλή μεν η οικονομική εξυγίανση - που προήλθε από λάθη των ίδιων των διοικούντων - καλός και ο ρεαλιστικός στόχος της αποφυγής βαθμολογικών περιπετειών από εδώ και στο εξής, αλλά ακόμη δεν έχουμε ακούσει - πλην του προπονητή - το μακρόπνοο "σχέδιο" ή "όραμα" για την ομάδα. Ποια θέση δηλαδή θεωρούν ότι της αρμόζει και ποια τα συγκεκριμένα βήματα που ακολουθούν για την πραγμάτωση του στόχου. Η ομάδα, στα δικά μου μάτια, είναι σε θέση με το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό και τις προσθήκες, να πρωταγωνιστήσει άμεσα, στην επόμενη διετία. Χωρίς όμως σχέδιο και κυρίως όραμα για την ανάπτυξη της σε όλα τα επίπεδα, θα είναι ένα πυροτέχνημα.
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε ίσως και ισορροπία προς αυτή την κατεύθυνση. Διότι από τα μακροχρόνια συμβόλαια σε αμφιβόλου αξίας και προσφοράς ποδοσφαιριστές, φτάσαμε στο άλλο άκρο, όπου το καλοκαίρι του 2019 η ομάδα θα κληθεί είτε να ανανεώσει είτε να αντικαταστήσει την μεγάλη πλειοψηφία των παικτών της, χωρίς κάποιο όφελος από πιθανή μεταγραφή τους σε άλλη ομάδα. Ο χρόνος θα δείξει εάν αυτή η αντιστρόφως ανάλογη πρακτική αποδειχθεί ορθή.
Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε εξωαγωνιστικές παραμέτρους που μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην διαφαινόμενη κατά τη γνώμη μου αγωνιστική ανάταση του Ομίλου.
- Περιρρέουσες συνθήκες ελληνικού ποδοσφαίρου.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Το ποδόσφαιρο μας ασθενεί βαριά και εις βάθος, μετά από δεκαετίες μόχλευσης του αθλήματος από μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου, προς όφελος πολιτικών και οικονομικών σκοπιμοτήτων. Οι τελευταίες αλλαγές στην ΕΠΟ και στην διαιτησία παρ ότι επέφεραν κάποιες μικροβελτιώσεις, δεν απήλλαξαν το άθλημα από το κύριο πρόβλημα του: την νοοτροπία των παραγόντων.
- Η Αδιαφάνεια
Αλληλένδετο με το προηγούμενο, είναι η κυρίαρχη αντίληψη ότι "αν δεν ανέβεις σε κάποιο άρμα άλλης ομάδας, μην περιμένεις επιτυχίες". Γνώμη μου είναι ότι η γέννηση αυτής της αντίληψης εντοπίζεται στην ανάληψη της ομάδας από τον μεγαλύτερο ευεργέτη της - και γι αυτό υπάρχει έκτοτε μια ανομολόγητη και ελαφρώς σχιζοφρενική σχέση για το ποιόν του: Τον Θόδωρα. Στα χρόνια του έγιναν όντως μεγάλα θετικά βήματα, έγινε όμως και ένα καθοριστικό κακό: Η εμφύτευση της αδιαφάνειας στα διοικητικά της ομάδας, της αίσθησης του "αντ' αυτού", του "είναι και δεν είναι", των συγκοινωνούντων δοχείων.
Ο Όμιλος έχει υποστεί τα πάνδεινα εξ αιτίας αυτής της αντίληψης. Οι λίγο πιο παλιοί την βιώσαμε ακόμη και στις καλές εποχές, οι νεώτεροι σε υπερθετικό βαθμό τη δεκαετία μετά τον Γκέραρντ, έως την πρόσφατη διάλυση και επανίδρυση της. Θα ήταν ολέθριο λάθος εάν οι διοικούντες επαναλάβουν παλαιές πρακτικές, καθιστώντας την ομάδα στόχο αντιμαχόμενων πλευρών, αλλά και έρμαιο των εκάστοτε απαιτήσεων άλλων, εναντίον των δικών της συμφερόντων. Θα δημιουργήσει διχόνοια στον κόσμο, θα συρρικνώσει το οπαδικό της κίνημα, δεν θα δημιουργήσει καινούργιους φιλάθλους. και εν πάσει περιπτώσει, πρέπει κάποια στιγμή, οι ίδιοι οι φίλαθλοι της ομάδας, να καθορίσουμε τι εστί η "ιδέα ΟΦΗ", τι ακριβώς αντιπροσωπεύει. Και η εκάστοτε διοίκηση να σεβαστεί αυτή την σημειολογία, και οι Oμιλίτες δημοσιογράφοι να την προστατέψουν αποφεύγοντας πρακτικές που δεν συνάδουν με το λειτούργημα.
- Χρηστή οικονομική διαχείριση
Ο κ. Φωτάκης, ως αδιαμφισβήτητος γνώστης πολλών δεδομένων, έχει κρούσει μέσω της ιστοσελίδας τον κώδωνα του κινδύνου: Λάθη επαναλαμβανόμενα παύουν να είναι λάθη, και ας ελπίσουμε ότι η παρουσία του Νίκου Παπαδόπουλου αλλά και όσων εχεφρόνων υπάρχουν στη διοίκηση της ομάδας, θα βοηθήσει προς θετική κατεύθυνση έως ότου - και εάν - προκύψει κάποιος σοβαρός και ηθικός επενδυτής.
- Δανεικοί
Η ιστοσελίδα έχει αναφερθεί εκτενώς, και ορθώς, με αυτό το φαινόμενο - μάστιγα. Ομάδες διενεργούν κάθε χρόνο "παιδομάζωμα" πολλών υποσχόμενων ποδοσφαιριστών, φτάνοντας τον αριθμό όσων έχουν εν ενεργεία συμβόλαια σε 50 ή 60 ανά σεζόν, εκ των οποίων σχεδόν μόλις το 1/3 χρησιμοποιείται αγωνιστικά. Αφαιρείται δηλαδή η δυνατότητα από άλλους συλλόγους οικονομικά λιγότερο εύρωστους να αναπτυχθούν ποδοσφαιρικά, να είναι ανταγωνιστικοί, ενώ και οι ίδιοι ποδοσφαιριστές, με τον ετήσιο δανεισμό τους σε άλλες ομάδες δεν έχουν στην πλειοψηφία τους την προσδοκώμενη εξέλιξη, αναγκαζόμενοι να αλλάζουν κάθε χρόνο περιβάλλον, συνθήκες, προπονητές, στόχους. Ταυτόχρονα, δυνητικά δημιουργείται μια πελατειακή σχέση μεταξύ δανειστή - δανειζόμενου, αλλά και μια ηθική και ψυχολογική πτώση που σίγουρα επηρεάζει και αγωνιστικά, ιδίως όταν αγωνίζεται ο "δανειζόμενος" εναντίον του "δανειστή", μειώνοντας το κύρος και την δυναμική της ομάδας. Η ευχή είναι να μην βιώσουμε παρόμοιες καταστάσεις.
- Έλλειψη οράματος
Όταν ομάδες με ισχνή δυναμική όπως η Τρίπολη και ο Ατρόμητος πρωταγωνιστούν τα τελευταία χρόνια στη μάχη για την έξοδο στα ευρωπαϊκά κύπελλα, ποιο όραμα θα πρέπει να διακατέχει ομάδες με την δυναμική του ΟΦΗ; Υποκειμενική η απάντηση θα μου πείτε και είμαι σύμφωνος. Θα πω όμως ότι καλή μεν η οικονομική εξυγίανση - που προήλθε από λάθη των ίδιων των διοικούντων - καλός και ο ρεαλιστικός στόχος της αποφυγής βαθμολογικών περιπετειών από εδώ και στο εξής, αλλά ακόμη δεν έχουμε ακούσει - πλην του προπονητή - το μακρόπνοο "σχέδιο" ή "όραμα" για την ομάδα. Ποια θέση δηλαδή θεωρούν ότι της αρμόζει και ποια τα συγκεκριμένα βήματα που ακολουθούν για την πραγμάτωση του στόχου. Η ομάδα, στα δικά μου μάτια, είναι σε θέση με το υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό και τις προσθήκες, να πρωταγωνιστήσει άμεσα, στην επόμενη διετία. Χωρίς όμως σχέδιο και κυρίως όραμα για την ανάπτυξη της σε όλα τα επίπεδα, θα είναι ένα πυροτέχνημα.
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε ίσως και ισορροπία προς αυτή την κατεύθυνση. Διότι από τα μακροχρόνια συμβόλαια σε αμφιβόλου αξίας και προσφοράς ποδοσφαιριστές, φτάσαμε στο άλλο άκρο, όπου το καλοκαίρι του 2019 η ομάδα θα κληθεί είτε να ανανεώσει είτε να αντικαταστήσει την μεγάλη πλειοψηφία των παικτών της, χωρίς κάποιο όφελος από πιθανή μεταγραφή τους σε άλλη ομάδα. Ο χρόνος θα δείξει εάν αυτή η αντιστρόφως ανάλογη πρακτική αποδειχθεί ορθή.
