Τα μαντάτα για την αναδιάρθρωση αυτές τις μέρες είναι «αρνητικά» για τον ΟΦΗ. Βασικά είναι αρνητικά για το ποδόσφαιρο κατά τη γνώμη μου, καθώς πρόκειται για μία επιφανειακή, πρόχειρη και από πάνω προς τα κάτω αναδιάρθρωση. Θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, στους ποδοσφαιριστές και τελικά στην ουσιαστική βελτίωση της δομής και της ανάπτυξής του. Να το πω πιο απλά, είναι μία αναδιάρθρωση που στερείται τόλμης και οράματος. Περισσότερο επιχειρεί να διαχειριστεί σχέσεις και να δημιουργήσει επικοινωνιακό αφήγημα για την Κυβέρνηση.
Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη, σοβαρότατη ιστορία, που θέλει αντίστοιχη ανάλυση. Προς το παρόν, σε αυτό το κείμενο θα μείνω στο πώς επηρεάζει τον ΟΦΗ. Και φυσικά με τα τωρινά δεδομένα, τρία ματς πριν το τέλος, η κατάσταση για τον ΟΦΗ είναι ζόρικη. Λίγες μέρες πριν θα έλεγα ότι είναι αδύνατο να σωθεί ο ΟΦΗ. Βασικά αυτό έγραφα λίγο - πολύ πριν μία εβδομάδα, κρατώντας μία υποσημείωση: Αν δεν κάνει η Τρίπολη κάποια αυτοκτονική γκέλα με το Λεβαδειακό. Και την έκανε. Και έμπλεξε. Και μαζί της, μείναμε να διατηρούμε ελπίδες κι εμείς κι ο ΠΑΣ και η Λάρισα. Ακόμα και η Ξάνθη.
Τα πράγματα έγιναν για εμάς πολύ απλά. Δε μας ενδιαφέρει καθόλου σήμερα τι κάνουν οι άλλοι. Για αρχή χρειαζόμαστε σίγουρα δύο νίκες στα δύο επόμενα ματς με ΠΑΟ (εντός) και Αστέρα Τρίπολης (εντός). Την επόμενη Κυριακή, 21 Απριλίου (μπρρρ...) κατά τις 9 το βράδυ, έχοντας κάνει αυτές τις νίκες θα πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι να δούμε τι γίνεται στο πεδίο της μάχης γύρω μας. Ποιοι είναι ζωντανοί, ποιοι δεν τα κατάφεραν, ποιοι συνεχίζουν τραυματίες και ποιοι εγκατέλειψαν. Τότε θα έχουμε εικόνα για το τι θα ζητάμε, μετά τη διακοπή του Πάσχα, στο Περιστέρι απέναντι στον αδιάφορο Ατρόμητο. Μπορεί να μας φτάνει μία ισοπαλία, μπορεί να θέλουμε νίκη. Δύσκολα όμως αν έχουμε κάνει ως τότε δύο νίκες, δε θα κρατάμε την τύχη μας στα χέρια μας.
Θα μου πει κανείς με 5 νίκες ως τώρα σε 27 ματς, πόσο εύκολο είναι να κάνουμε 2 ή και 3; Και μάλιστα να κάνουμε διπλό, ενώ ως τώρα μόνο εντός έχουμε κερδίσει. Το ξανάγραψα, ότι δεν είναι εύκολο. Αλλά γενικά τι ακριβώς έρχεται εύκολα στη ζωή;
Είναι θαύμα το ότι ο ΟΦΗ σήμερα ακόμα συζητάει για πιθανότητες παραμονής. Είναι αναπάντεχο ότι μπορεί να σώσει τη φετινή παρτίδα με τα δικά του ματς, χωρίς να περιμένει τους υπόλοιπους. Είναι σαν κάποιο χέρι να προστατεύει αυτή την ομάδα, με τα άπειρα αγωνιστικά λάθη μέσα στη σαιζόν. Κι είναι ώρα η ομάδα να ανταποδώσει αυτή τη μεταφυσική «προστασία». Όχι, δε θα χαθεί ο κόσμος αν πέσουμε. Αλλά αν τυχόν σώσουμε ΑΥΤΗ τη χρονιά, τα κέρδη σε επίπεδο συσπείρωσης, δημιουργίας χαρακτήρα και απόκτησης κεκτημένης ταχύτητας, θα είναι ανυπολόγιστα. Ε, ας τα κυνηγήσουμε εδώ που φτάσαμε!
Εδώ που φτάσαμε λοιπόν, ας προσθέσουμε μία ακόμα ιστορία, που μελλοντικά θα εξηγείται ολίγον τι μεταφυσικά (όπως το περίφημο ματς με το Λεβαδειακό, όπως τα περίφημα μπαράζ ανόδου κατακαλόκαιρο, όπως το δεύτερο γύρο της χρονιάς των μπαράζ της Ρόδου και άλλα πολλά).
Ο δρόμος είναι απλός. Ξεκινά με ΔΙΠΛΟ ΜΕΣ’ ΤΟ ΟΑΚΑ, ΟΦΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!
