Ζούμε πια τη νέα μέρα στον ΟΦΗ. Δεν έχουμε σίγουρα όλη την εικόνα, αλλά η έλευση Μπούση και η αναμενόμενη παρουσίαση, συνολικά, του πλάνου της ομάδας του, θα μας λύσουν αρκετές απορίες.

Είμαι βέβαιος ότι θα παρουσιάσει ένα πλάνο με πολλές πτυχές. Αγωνιστικό, υποδομές, ακαδημίες και πιθανόν κάποιες επενδύσεις. Είμαι επίσης βέβαιος ότι το πλάνο αυτό θα βασίζεται πάνω σε στρατηγικές αποφάσεις, που δίνουν και τις κατευθύνσεις. Αυτό κάνουν όλοι οι σοβαροί επενδυτές και επιχειρηματίες με τις ομάδες τους, άλλωστε. Χαράζουν στρατηγική και από εκεί σχεδιάζουν και υλοποιούν το πλάνο τους.

Και επειδή είναι πολλά τα ανοιχτά μέτωπα, κάτι ακόμα που ίσως μάθουμε είναι η προτεραιοποίηση που έχει δοθεί. Τι μπαίνει στο άμεσο πλάνο και τι στο μακροπρόθεσμο.

Αυτές τις μέρες, παρατηρώντας και διάφορα δημοσιεύματα, σχόλια και συζητήσεις στο περιβάλλον της ομάδας, αλλά και συνολικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μεγαλώσει η περιέργειά μου για το πώς έχει αποφασίσει να διαχειριστεί τις σχέσεις της η ομάδα (για κάνω την αμερικανιά μου) με τους stakeholders της (Super League, ΕΠΟ, Υπουργείο Αθλητισμού, Κυβέρνηση, Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΕΠΣΗ, αλλά και ΜΜΕ, Σύνδεσμοι, κλπ).

Προφανώς, είναι πολλοί και διαφορετικοί όλοι εκείνοι που η ομάδα θα κληθεί να χτίσει (ή και να διαλύσει) τις σχέσεις της μαζί τους. Θεωρώ αυτονόητο ότι αυτό δε θα προκύψει ad hoc, ανάλογα το κέφι, τη συγκυρία ή τη «φάτσα» του καθενός που μας αφορά. Θα υπάρξει, αν δεν υπάρχει ήδη, στρατηγική κατεύθυνση.

Για παράδειγμα, τα τηλεοπτικά δικαιώματα και όλο αυτό που συμβαίνει με την ΕΡΤ είναι ένα ανοικτό θέμα. Και για τη σαιζόν που τρέχει, όπου αποδεδειγμένα η ομάδα δεν πήρε ότι της αναλογεί, αν δούμε τους ανταγωνιστές της, αλλά και για την επόμενη κυρίως. Συνολικά η διαχείριση των ΜΜΕ είναι ενδιαφέρον θέμα και θα δείξει πολλά. Ας πούμε, πόση και τι είδους εξωστρέφεια θα έχει η ομάδα, για παράδειγμα. Η αίσθησή μου είναι ότι η διοίκηση θα μιλά λίγο. Αλλά η ομάδα (και έτσι πρέπει να γίνει) θα είναι εξωστρεφής. Ίσως επιτέλους έχει έρθει η ώρα να μιλά για ποδόσφαιρο. Με φρεσκάδα και με τη γλώσσα της εποχής της, γιατί είμαστε πολύ πίσω σε αυτό τον τομέα.

Παράλληλα θα δούμε και πως θα χτίσει σχέσεις της τόσο με τα «Αθηναϊκά Μέσα», οι οποίες ξεκινούν από το μηδέν ουσιαστικά, όσο και με τα τοπικά ΜΜΕ (δε χρειάζεται να πω ότι εκεί έχουμε αρκετά θεματάκια, ε;). Θα έχει ενδιαφέρον, για παράδειγμα, αν θα δούμε «απαντήσεις» και μετωπικές συγκρούσεις ή διπλωματία.

Ενδιαφέρον επίσης είναι να δούμε το πώς και με τι χαρακτήρα και ρόλο σκοπεύει να τοποθετηθεί η ομάδα σε σχέση με τα πολλά ανοιχτά ζητήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου (εξυγίανση, αναδιαρθρώσεις, τηλεοπτικά, μαφίες, διαιτησίες και άλλες πολλές ιστορίες για αγρίους). Γενικά ως τώρα δεν είχαμε ιδιαίτερη φωνή, για πολλά χρόνια. Από την άλλη, μιλάμε για ένα τοξικό και άρρωστο περιβάλλον, όπου αν θες να ανακατευτείς θα πρέπει να προσπαθήσεις πολύ να μη «λασπωθείς».

Το ίδιο ισχύει και για το πώς θα κινηθεί η ΠΑΕ και ως προς το τοπικό ποδόσφαιρο και κυρίως τις ομάδες της ΕΠΣΗ. Καταλαβαίνουμε όλοι τις ιδιαιτερότητες μιας συνεργασίας με την κεντρική ΕΠΣΗ. Αλλά αντιλαμβανόμαστε όλοι και την ανάγκη να δημιουργηθούν σχέσεις και συνεργασίες με το ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο (ομάδες, ακαδημίες, μεικτές, κλπ).

Θεωρώ δεδομένο ότι μία διοίκηση με όραμα θα θέλει και να λειτουργεί ως «προστάτης και κηδεμόνας» (με την καλή έννοια) του τοπικού ποδοσφαίρου, βοηθώντας και στηρίζοντας, με προφανή οφέλη από όλο αυτό και σε αγωνιστικό, αλλά και σε επίπεδο εικόνας και φήμης.

Σίγουρα θα έχει επίσης αξία να δούμε και την αντιμετώπιση του οπαδικού κινήματος και των Συνδέσμων. Δε χρειάζεται να γράψει κανείς ότι είναι σημαντική μία καλή συνεργασία. Αλλά επειδή στην Ελλάδα οι διοικήσεις και οι οπαδοί ενίοτε ξεπερνούν τα όρια της μεταξύ τους σχέσης και εδώ έχουμε να κάνουμε με μία λεπτή ισορροπία που θέλει ανάλογη διαχείριση. Δε ξέρω κι αν η νέα διοίκηση είναι πρόθυμη να συνδράμει και στην αντιμετώπιση παθογενειών που πιθανότατα και οι ίδιοι οι σύνδεσμοι θα έχουν εντοπίσει.

Είναι πολλά ακόμα που θα περιμένουμε να δούμε, αρχικά τη στρατηγική κατεύθυνση και στη συνέχεια τις ενέργειες, δεν έχει νόημα να τα αναφέρω όλα, ούτε και φυσικά να συνεχίσω να ζαλίζω με το τι μαντεύω ή τι θα ήθελα εγώ. Υπάρχει διοίκηση να αποφασίσει και εμείς θα βλέπουμε και θα κρίνουμε καλοπροαίρετα.

Σε αυτή την πολύ πρώιμη φάση, ένα μόνο θα μπορούσα να πω ότι με καίει περισσότερο. Να μη χαθεί η ποιότητα και το ήθος που οι άνθρωποι αυτοί, που ήδη γνωρίζουμε από παλιά, μας έχουν συνηθίσει και που η παρουσία τους και μόνο, μας έκανε να ενθουσιαστούμε.