Πάμε από τα καλά νέα. Γιατί είναι παραπάνω από ένα:
Χθες είδαμε επιτέλους ένα καλό ματς 90 λεπτών από την ομάδα, ματς κυριαρχίας. Και πήραμε 3 βαθμούς, βάλαμε 3 γκολ και κρατήσαμε επιτέλους και το μηδέν πίσω. Σημαντική ανάσα. Ανάσα ηρεμίας που δίνει την ευκαιρία να δουλέψουμε και να πάμε παρακάτω, ελπίζοντας επιτέλους να χτίσουμε ένα σερί καλών αποτελεσμάτων, αλλά και καλών και σοβαρών 90λεπτων.
Είδαμε και μία εντυπωσιακή αρχή του Ναμπί. Ενός παίκτη που ως τώρα μάλλον με καχυποψία τον κοιτούσαν οι περισσότεροι. Μπήκε, πήρε πρωτοβουλίες από το 1ο λεπτό, σκόραρε δις, έδειξε να έχει προσωπικότητα και χαρακτήρα, αλλά και να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο. Και στο 2ο ημίχρονο που εμφανώς είχε θέμα δυνάμεων, έπαιξε με μυαλό, περιόρισε τη σπατάλη δυνάμεων και βοήθησε και έτσι. Δείχνει να ξέρει μπάλα, αλλά να ξέρει και ποδόσφαιρο (τακτική, στρατηγική κλπ…).
Και οι άλλοι δύο νέοι που έπαιξαν (Μπράουν, Γιαννούλης) συνέχισαν τις καλές εμφανίσεις και ανεβαίνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πλέον έχουμε δύο κανονικά μπακ, με συνεπή παρουσία πίσω και αξιόλογα ανεβάσματα μπροστά. Και οι δύο μάλιστα βγάζουν έναν ηγετικό χαρακτήρα στο γήπεδο, στοιχείο που είχαμε μεγάλη ανάγκη.
Παράλληλα επιτέλους επανήλθαν οι Αργεντίνοι. Ο Μεγιάδο μπήκε και όπως πάντα άλλαξε την εικόνα μεσοαμυντικά, κατευθείαν ανέβηκε και ο Νάστος, όπως πάντα συμβαίνει και αυτό βοήθησε και τα στόπερ και κυρίως τον Μιχόγεβιτς να κάνει μία εμφάνιση σαν τις πρώτες καλές που είχαμε δει, πριν πέσει σε ένα ντεφορμάρισμα διαρκείας. Αλλά και ο Νέιρα στα 15 λεπτά που έπαιξε, αφενός μας θύμισε ότι ποιοτικά είναι ο καλύτερος παίκτης μας και αφετέρου έδειξε ορεξάτος. Ο ανταγωνισμός και η παρουσία ποιοτικών συμπαικτών στα χαφ πιστεύω θα είναι κίνητρο και για το Νέιρα, αλλά και για το Μεγιάδο. Φυσικά στα καλά νέα και η εικόνα του Στρέζου που βελτιώνεται και σταθεροποιείται διαρκώς και μας δίνει μία ηρεμία για τη αυτή θέση, που είχαμε γκρίνιες στην αρχή της σαιζόν.
Γενικά ήταν ένα καλό ματς για τον ΟΦΗ. Το είχαμε ανάγκη. Επιπλέον, ήταν ένα καλό ματς για τον Παπαδόπουλο τακτικά, καθώς για πρώτη φορά δεν κάναμε κοιλιά, δεν είχαμε σοβαρά θέματα σε στημένες φάσεις, δε γυρίσαμε πίσω και προσπαθήσαμε να πάρουμε αποτέλεσμα, με το μοναδικό τρόπο που είναι αυτό εφικτό. Πιέζοντας ψηλά και κρατώντας μπάλα. Ό,τι γράφουμε εδώ και 5 μήνες. Στο ματς με τον Ολυμπιακό πιέσαμε μεν, αλλά όχι 90 λεπτά και μπάλα δεν κρατήσαμε. Με τον ΠΑΟ πιέσαμε 75 λεπτά (είχαμε και ένα νεκρό διάστημα), αλλά και πάλι δεν κρατήσαμε μπάλα. Χθες το κάναμε. Και καθοριστικό ήταν ότι δε γυρίσαμε εθελοντικά πίσω να περιμένουμε. Προφανώς και η κόκκινη με το γκολ έπαιξαν κομβικό ρόλο, αλλά γενικά ήμασταν 90 λεπτά κυρίαρχοι, όπως παραδέχτηκε και ο Δέλλας. Και για να είμαστε δίκαιοι, κόκκινη δεν υπάρχει, η μπάλα είναι πάνω στη γραμμή και άρα εντός περιοχής. Δε θεωρώ ότι έπαιξε ΟΦΗ ο διαιτητής, αλλά απλά εδώ ο επόπτης τον κρέμασε. Θα συμβούν κι αυτά, άλλοτε υπέρ μας κι άλλοτε σε βάρος μας…
Είχαμε όμως και κακά νέα...
Δυστυχώς όλο αυτό επισκιάστηκε από το επεισόδιο του προπονητικού τιμ του Παναιτωλικού με τον Παπαδόπουλο. Περιληπτικά, υπήρξε προφανώς κάποια αντιδικία λεκτική με τον Χρήστο Κουτσοσπύρο (γενικός αρχηγός) και ο Παπαδόπουλος από το "λεκτικά" πέρασε στο «βιαιοπράγησε», κατά την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα.
Πολύ άσχημο σκηνικό. Και είδαμε ότι ενώ στις πρώτες του δηλώσεις του ο Παπαδόπουλος, αμέσως μετά το ματς, μίλησε για πρόκληση, στη συνέντευξη Τύπου το ξανασκέφτηκε και ζήτησε δημόσια συγνώμη.
Πρόκειται για πολύ δυσάρεστο περιστατικό που δεν κάνει καλό, ούτε στον ίδιο, ούτε στην ομάδα.
Δε θα σταθώ στο τι έγινε. Γιατί ό,τι και να έγινε, ο προπονητής πρέπει να μένει ψύχραιμος. Δεν ξέρω αν είχε ένταση από το ματς του πρώτου γύρου, όπου όλη η ομάδα είχε νεύρα για τη διαιτησία του ματς και ο ίδιος είχε αποβληθεί ή αν είναι άλλα πράγματα που τον έχουν ζορίσει. Δε δικαιολογεί τίποτα την ενέργειά του. Βγαίνεις να παίξεις ένα 2ο ημίχρονο, είσαι 1-0 μπροστά, πρέπει να δώσεις μήνυμα συγκέντρωσης και ηρεμίας στην ομάδα και όχι να τσακώνεσαι. Πολύ περισσότερο να βιαιοπραγείς. Επιπλέον, ο νέος ΟΦΗ απέχει μίλια από τέτοιες ενέργειες.
Είμαι βέβαιος ότι ο Παπ το έχει μετανιώσει άσχημα. Το πρόβλημα είναι ότι έγινε. Και το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι μπορεί να φέρει βαριά καμπάνα. Το να μην έχεις στον πάγκο τον προπονητή σου σε αυτό το κρίσιμο διάστημα είναι - ένα ακόμα - κακό νέο.
Δεν έχουμε χρόνο για πολλές αναλύσεις. Έχουμε ένα ματς ανά 3 μέρες, ως το τέλος του μήνα. Οπότε πάμε παρακάτω, κρατώντας τα θετικά νέα.
Υ.Γ: Θα προτιμούσα ο Κυριακίδης να μη μείνει εκτός αποστολής, για συμβολικούς λόγους. Δεν μπορείς να δείχνεις ότι «μασάς» από την εξέδρα. Εκτός αν το ζήτησε ο ίδιος, που όμως δεν υπήρχε λόγος να είναι και στην αρχική 20αδα. Μην τον βάλεις αν κρίνεις, άλλωστε πια εκεί έχουμε και άλλες λύσεις, αλλά μην τον αδειάσεις έτσι.
Χθες είδαμε επιτέλους ένα καλό ματς 90 λεπτών από την ομάδα, ματς κυριαρχίας. Και πήραμε 3 βαθμούς, βάλαμε 3 γκολ και κρατήσαμε επιτέλους και το μηδέν πίσω. Σημαντική ανάσα. Ανάσα ηρεμίας που δίνει την ευκαιρία να δουλέψουμε και να πάμε παρακάτω, ελπίζοντας επιτέλους να χτίσουμε ένα σερί καλών αποτελεσμάτων, αλλά και καλών και σοβαρών 90λεπτων.
Είδαμε και μία εντυπωσιακή αρχή του Ναμπί. Ενός παίκτη που ως τώρα μάλλον με καχυποψία τον κοιτούσαν οι περισσότεροι. Μπήκε, πήρε πρωτοβουλίες από το 1ο λεπτό, σκόραρε δις, έδειξε να έχει προσωπικότητα και χαρακτήρα, αλλά και να απολαμβάνει το ποδόσφαιρο. Και στο 2ο ημίχρονο που εμφανώς είχε θέμα δυνάμεων, έπαιξε με μυαλό, περιόρισε τη σπατάλη δυνάμεων και βοήθησε και έτσι. Δείχνει να ξέρει μπάλα, αλλά να ξέρει και ποδόσφαιρο (τακτική, στρατηγική κλπ…).
Και οι άλλοι δύο νέοι που έπαιξαν (Μπράουν, Γιαννούλης) συνέχισαν τις καλές εμφανίσεις και ανεβαίνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πλέον έχουμε δύο κανονικά μπακ, με συνεπή παρουσία πίσω και αξιόλογα ανεβάσματα μπροστά. Και οι δύο μάλιστα βγάζουν έναν ηγετικό χαρακτήρα στο γήπεδο, στοιχείο που είχαμε μεγάλη ανάγκη.
Παράλληλα επιτέλους επανήλθαν οι Αργεντίνοι. Ο Μεγιάδο μπήκε και όπως πάντα άλλαξε την εικόνα μεσοαμυντικά, κατευθείαν ανέβηκε και ο Νάστος, όπως πάντα συμβαίνει και αυτό βοήθησε και τα στόπερ και κυρίως τον Μιχόγεβιτς να κάνει μία εμφάνιση σαν τις πρώτες καλές που είχαμε δει, πριν πέσει σε ένα ντεφορμάρισμα διαρκείας. Αλλά και ο Νέιρα στα 15 λεπτά που έπαιξε, αφενός μας θύμισε ότι ποιοτικά είναι ο καλύτερος παίκτης μας και αφετέρου έδειξε ορεξάτος. Ο ανταγωνισμός και η παρουσία ποιοτικών συμπαικτών στα χαφ πιστεύω θα είναι κίνητρο και για το Νέιρα, αλλά και για το Μεγιάδο. Φυσικά στα καλά νέα και η εικόνα του Στρέζου που βελτιώνεται και σταθεροποιείται διαρκώς και μας δίνει μία ηρεμία για τη αυτή θέση, που είχαμε γκρίνιες στην αρχή της σαιζόν.
Γενικά ήταν ένα καλό ματς για τον ΟΦΗ. Το είχαμε ανάγκη. Επιπλέον, ήταν ένα καλό ματς για τον Παπαδόπουλο τακτικά, καθώς για πρώτη φορά δεν κάναμε κοιλιά, δεν είχαμε σοβαρά θέματα σε στημένες φάσεις, δε γυρίσαμε πίσω και προσπαθήσαμε να πάρουμε αποτέλεσμα, με το μοναδικό τρόπο που είναι αυτό εφικτό. Πιέζοντας ψηλά και κρατώντας μπάλα. Ό,τι γράφουμε εδώ και 5 μήνες. Στο ματς με τον Ολυμπιακό πιέσαμε μεν, αλλά όχι 90 λεπτά και μπάλα δεν κρατήσαμε. Με τον ΠΑΟ πιέσαμε 75 λεπτά (είχαμε και ένα νεκρό διάστημα), αλλά και πάλι δεν κρατήσαμε μπάλα. Χθες το κάναμε. Και καθοριστικό ήταν ότι δε γυρίσαμε εθελοντικά πίσω να περιμένουμε. Προφανώς και η κόκκινη με το γκολ έπαιξαν κομβικό ρόλο, αλλά γενικά ήμασταν 90 λεπτά κυρίαρχοι, όπως παραδέχτηκε και ο Δέλλας. Και για να είμαστε δίκαιοι, κόκκινη δεν υπάρχει, η μπάλα είναι πάνω στη γραμμή και άρα εντός περιοχής. Δε θεωρώ ότι έπαιξε ΟΦΗ ο διαιτητής, αλλά απλά εδώ ο επόπτης τον κρέμασε. Θα συμβούν κι αυτά, άλλοτε υπέρ μας κι άλλοτε σε βάρος μας…
Είχαμε όμως και κακά νέα...
Δυστυχώς όλο αυτό επισκιάστηκε από το επεισόδιο του προπονητικού τιμ του Παναιτωλικού με τον Παπαδόπουλο. Περιληπτικά, υπήρξε προφανώς κάποια αντιδικία λεκτική με τον Χρήστο Κουτσοσπύρο (γενικός αρχηγός) και ο Παπαδόπουλος από το "λεκτικά" πέρασε στο «βιαιοπράγησε», κατά την έκθεση του παρατηρητή του αγώνα.
Πολύ άσχημο σκηνικό. Και είδαμε ότι ενώ στις πρώτες του δηλώσεις του ο Παπαδόπουλος, αμέσως μετά το ματς, μίλησε για πρόκληση, στη συνέντευξη Τύπου το ξανασκέφτηκε και ζήτησε δημόσια συγνώμη.
Πρόκειται για πολύ δυσάρεστο περιστατικό που δεν κάνει καλό, ούτε στον ίδιο, ούτε στην ομάδα.
Δε θα σταθώ στο τι έγινε. Γιατί ό,τι και να έγινε, ο προπονητής πρέπει να μένει ψύχραιμος. Δεν ξέρω αν είχε ένταση από το ματς του πρώτου γύρου, όπου όλη η ομάδα είχε νεύρα για τη διαιτησία του ματς και ο ίδιος είχε αποβληθεί ή αν είναι άλλα πράγματα που τον έχουν ζορίσει. Δε δικαιολογεί τίποτα την ενέργειά του. Βγαίνεις να παίξεις ένα 2ο ημίχρονο, είσαι 1-0 μπροστά, πρέπει να δώσεις μήνυμα συγκέντρωσης και ηρεμίας στην ομάδα και όχι να τσακώνεσαι. Πολύ περισσότερο να βιαιοπραγείς. Επιπλέον, ο νέος ΟΦΗ απέχει μίλια από τέτοιες ενέργειες.
Είμαι βέβαιος ότι ο Παπ το έχει μετανιώσει άσχημα. Το πρόβλημα είναι ότι έγινε. Και το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι μπορεί να φέρει βαριά καμπάνα. Το να μην έχεις στον πάγκο τον προπονητή σου σε αυτό το κρίσιμο διάστημα είναι - ένα ακόμα - κακό νέο.
Δεν έχουμε χρόνο για πολλές αναλύσεις. Έχουμε ένα ματς ανά 3 μέρες, ως το τέλος του μήνα. Οπότε πάμε παρακάτω, κρατώντας τα θετικά νέα.
Υ.Γ: Θα προτιμούσα ο Κυριακίδης να μη μείνει εκτός αποστολής, για συμβολικούς λόγους. Δεν μπορείς να δείχνεις ότι «μασάς» από την εξέδρα. Εκτός αν το ζήτησε ο ίδιος, που όμως δεν υπήρχε λόγος να είναι και στην αρχική 20αδα. Μην τον βάλεις αν κρίνεις, άλλωστε πια εκεί έχουμε και άλλες λύσεις, αλλά μην τον αδειάσεις έτσι.
