Φυσικά, δεν έχω κάτι με το παιδί, έχει κάνει μία καλή χρονιά, έχει δείξει καλά στοιχεία ειδικά στην ΑΕΚ της Β και της Γ. Στη Supeleague ως τώρα έχει εμφανιστεί αξιοπρεπής, αλλά ως εκεί. Στο πλαίσιο του φετινού δόγματος “In Παπ we trust” ελπίζω να βγει χρήσιμος στο σχεδιασμό της ομάδας.
Αυτό που αδυνατώ να καταλάβω είναι το λιβάνισμα της συγκεκριμένης μεταγραφής. ΟΚ, τον πήραμε από τον Άρη που ήταν το αντίπαλο δέος φέτος, αλλά γιατί τόση ανάλυση;
Και δώστου πανηγυρικά άρθρα (έως και ειρωνικά για τον Άρη) στα τοπικά μέσα και δώστου social media και παρασκήνια για το αν έφτασε η πτήση, τι φορούσε, τι έφαγε, αν έβγαλε selfie κλπ. Μήπως το κουράσαμε και είναι ώρα να πάμε παρακάτω;
Και δώστου πανηγυρικά άρθρα (έως και ειρωνικά για τον Άρη) στα τοπικά μέσα και δώστου social media και παρασκήνια για το αν έφτασε η πτήση, τι φορούσε, τι έφαγε, αν έβγαλε selfie κλπ. Μήπως το κουράσαμε και είναι ώρα να πάμε παρακάτω;
Στο ταπεινό μου το μυαλό, στη ζυγαριά ΟΦΗ - Πλατέλλας το μεγάλο το όνομα είναι ο ΟΦΗ. Για να μην πω το κλασσικό ότι άλλες εποχές ο Πλατέλλας δε θα έμπαινε ποτέ στο ΒΑΚ, θα πω ότι στις τωρινές εποχές είναι μία μεταγραφή που, καλώς εχόντων, θα βοηθήσει συμπληρώνοντας το δίδυμο Κούτσια - Ντίνα. Δεν δικαιολογεί όλο αυτό τον ντόρο και τα ατελείωτα ρεπορτάζ. Δεν πήραμε κανένα Μουντιαλικό ούτε και κάποιο όνομα που είναι για τον ΟΦΗ κάτι ξεχωριστό.
Όταν για παράδειγμα ήρθε ο Γκαλέτι (έστω αυτός ο Γκαλέτι) ήταν ένας διεθνής Αργεντίνος, βαρύ όνομα που δικαιολογούσε κάτι περισσότερο από τα κλασσικά. Ακόμα κι ο Μπόατενγκ πέρυσι ήταν σαφώς μεγαλύτερο «μπαμ» από αυτό.
Ο Πλατέλλας γιατί; Δηλαδή γιατί όχι ο Κυριακίδης; Και για να μη νομίζει κανείς ότι είναι κάποια εμπάθεια για το συγκεκριμένο παίκτη, θα προσθέσω ότι όλο αυτό πρωτίστως κάνει κακό στον ίδιο. Ανεβάζει την πήχη ψηλότερα από ότι είναι οι πραγματικές προσδοκίες για εκείνον.
Ως εργαλείο, παίκτη κορμού τον έφερε ο Παπαδόπουλος, όχι ως ηγέτη, αστέρι ή βεντέτα. Ας χαλαρώσουμε λιγάκι και ας πάμε λίγο παρακάτω…
