Το γνωστό κλισέ "τα φιλικά είναι για τους προπονητές" γενικά ισχύει. Όμως όταν έχεις την τύχη πια να βλέπεις όλα τα φιλικά της ομάδας σου, μπορείς από πιο νωρίς να αρχίσεις να υποψιάζεσαι για το τι θα δεις μέσα στη σαιζόν. Με βάση αυτό λοιπόν, μπορούμε να σχολιάσουμε όσα είδαμε - κυρίως - στο φιλικό με τη Φορτούνα. Μια σταθερή ομάδα της Ολλανδίας, δουλεμένη, πιο έτοιμη από άποψη προετοιμασίας, που έκανε το τεστ για τον ΟΦΗ αρκετά δυνατό.
Φυσικά πρώτα από όλα πρέπει να σημειώσουμε πως υπάρχουν ακόμα κενά και εκκρεμότητες ως προς τη δομή και στη στελέχωση του ρόστερ, ενώ στο συγκεκριμένο φιλικό υπήρχαν και απουσίες ποδοσφαιριστών που θεωρούνται μέρος του κορμού (πχ Βάτερμαν, Διαμαντής, Νέιρα) ενώ ακόμα οι νέοι (Επασί, Καμάου και Τοράλ) δεν είναι διαθέσιμοι. Άρα έχουμε να περιμένουμε εξ' ορισμού περισσότερα πράγματα, όταν οι λύσεις γίνουν περισσότερες. Γι' αυτό το λόγο, δε θα αναφερθώ και σε πρόσωπα για την ώρα, παρότι εμφανώς κάποιοι ξεχωρίζουν ήδη.
Τι είδαμε λοιπόν στο φιλικό με τη Φορτούνα, και τι δεν είδαμε, από όσα τουλάχιστον περιμέναμε, με βάση και το χρονικό σημείο που βρίσκεται η προετοιμασία του ΟΦΗ:
1. Ο ΟΦΗ χτίζεται για να έχει γρήγορο (για τα ελληνικά δεδομένα) τέμπο. Το προσπαθεί, το επιδιώκει, δεν το καταφέρνει πάντα, πράγμα λογικό για την εποχή. Είτε με άμεσο παιχνίδι (που τα προηγούμενα 2 χρόνια δεν το επέλεγε) είτε με πρεσάρισμα ψηλά (που τα προηγούμενα 2 χρόνια όταν το έκανε καλά, έπαιρνε αποτελέσματα), στοχεύει στο να δώσει ταχύτητα στην ανάπτυξή του, αλλά και στην αμυντική του λειτουργία.
2. Συνεχίζει να επιλέγει τον κυριαρχικό τρόπο ανάπτυξης που επεδίωκε να έχει τα τελευταία 2 χρόνια. Χτίσιμο επιθέσεων από πίσω, τρίγωνα, υπομονή και αναζήτηση της αδυναμίας του αντιπάλου. Στο πλαίσιο όμως της επιθυμίας να γίνει πιο γρήγορος, έχει προσθέσει και μεγάλες πάσες που σπάνια βλέπαμε προ Νιόπλια.
3. Η αμυντική του λειτουργία ξεκινά ξανά με πρεσάρισμα ψηλά. Αυτό που ελαφρώς έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με την εποχή Σίμου είναι πως δίπλα στον φορ (Καστάνιος) έρχεται για να πιέσει την πρώτη ή δεύτερη πάσα ο ένας κεντρικός χαφ (κυρίως ο Ντε Γκούζμαν με τη Φορτούνα, αλλά και ο Νέιρα πχ με την Άντερλεχτ), ενώ τα δύο εξτρέμ υποχωρούν λίγο πιο πίσω, προφανώς για να είναι τα 2 μπακ πιο προστατευμένα. Ας μην ξεχνάμε ότι την τελευταία 2ετία είδαμε τα μπακ του ΟΦΗ να υποφέρουν αβοήθητα σε πολλά ματς, με τους εξτρέμ να απουσιάζουν από το αμυντικό κομμάτι.
4. Το σχήμα που δουλεύει η ομάδα είναι ξεκάθαρα το 4-3-3 με τρίγωνο στο κέντρο, στην κορυφή του οποίου είναι το 6αρι. Ο Νιόπλιας για 3 σερί 90λεπτα αυτό δοκίμασε. Δεν είδαμε ούτε ένα 15λεπτο έστω με διαφορετικό σχηματισμό. Επομένως είναι λογικό αυτό να περιμένουμε, κατά βάση, να δούμε μέσα στη σαιζόν.
Εξαρχής γνωρίζαμε ότι πέρα από φυσική κατάσταση, στην Ολλανδία ο ΟΦΗ θα χτιστεί από πίσω προς τα εμπρός. Η άμυνα είναι ήδη στελεχωμένη, η επίθεση ακόμα όχι, οι ρόλοι επίσης μεσοαμυντικά είναι πιο ξεκάθαρα μοιρασμένοι ήδη, ενώ μεσοεπιθετικά ακόμα υπάρχει ένα κουβάρι πιο μπερδεμένο. Άρα είναι και σωστό οι απαιτήσεις ως προς την αμυντική λειτουργία να είναι μεγαλύτερες. Ως προς αυτό το κομμάτι λοιπόν μπορούμε να διατυπώσουμε κάποια θετικά, αλλά και κάποιους προβληματισμούς:
Στα θετικά, ο ΟΦΗ έχει σταματήσει να δέχεται πολλές τελικές σε κάθε ματς. Πέρυσι δεχόταν διψήφιο αριθμό σε κάθε ματς, εκ των οποίων μεγάλο ποσοστό γινόταν με καλές προϋποθέσεις. Αυτό φέτος, στα 3 έστω φιλικά, δεν το βλέπουμε. Η ομάδα είναι πιο σφιχτή.
Στα αρνητικά, πάντα ως προς την αμυντική συμπεριφορά, ξεχωρίζουν 2 πράγματα. Αφενός ότι και στα 3 φιλικά βρέθηκε πίσω στο σκορ, κάτι που πέρυσι συνέβαινε διαρκώς και του έκανε μεγάλη ζημιά. Κι αφετέρου ότι το 80% των ευκαιριών των αντιπάλων (και των γκολ κατ' επέκταση) προέρχεται από καθαρά ατομικά λάθη. Έχουμε δει λάθος μεταβιβάσεις είτε από το τέρμα είτε από την άμυνα, έχουμε δει αδράνειες ανεξήγητες επίσης και λάθος εκτιμήσεις. Ευτυχώς δεν έχουμε δει πολλές λάθος τοποθετήσεις. Αυτό μας κάνει να ελπίζουμε πως τα λάθη μπορούν να περιοριστούν.
Ως προς το μεσοεπιθετικό κομμάτι, όπου καλό είναι να είμαστε λίγο πιο υπομονετικοί, μπορούμε επίσης να ξεχωρίσουμε θετικά κι αρνητικά.
Στα θετικά, το γεγονός πως όταν ο ΟΦΗ πρεσάρει, ανακτά αρκετά εύκολα τη μπάλα και φτιάχνει απειλές. Δεν είναι μεγάλα ακόμα αυτά τα διαστήματα, αλλά είναι κάτι που μας δίνει αισιοδοξία. Επιπλέον, διακρίνει κανείς μεγαλύτερη κινητικότητα, σε σχέση ειδικά με πέρυσι που βλέπαμε μία στατική ομάδα.
Στα αρνητικά, βλέπουμε να συνεχίζεται το πρόβλημα στην τελική προσπάθεια. Ο ΟΦΗ χτίζει σωστά τις επιθέσεις του, όμως έξω από την περιοχή κάπου το χάνει. Είτε στην τελική πάσα, είτε στο τελείωμα. Επιπλέον, για την ώρα τα εξτρέμ του δεν είναι τόσο απειλητικά όσο πρέπει να είναι, ειδικά σε μία ομάδα που παίζει με 4-3-3. Δεν έχουν πάρει ατομικές πρωτοβουλίες, ούτε κι έχουν πατήσει περιοχή να πλαισιώσουν το φορ. Ένας τρίτος προβληματισμός είναι τα τελειώματα των φάσεων, που δεν είναι τα καλύτερα. Δείχνει για την ώρα τουλάχιστον να λείπει το εύκολο γκολ.
Ο ΟΦΗ έχει χρόνο μπροστά του, ένα μήνα σχεδόν. Αναμένει επίσης και προσθήκες. Επομένως είναι βάσιμο να ελπίζουμε πως η γενικά θετική εικόνα που βλέπουμε, μπορεί να βελτιωθεί, να πιάσει πολύ υψηλότερα standards ώστε να καταλήξει σε μία ομάδα ανταγωνιστική και φιλόδοξη που θα παίζει και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Γιατί προφανώς δεν είναι εκεί ακόμα. Ο ίδιος ο Νιόπλιας άλλωστε επιβεβαίωσε χθες στις δηλώσεις του αυτό που έγραφα, το προφανές δηλαδή, ότι τον Αύγουστο θα μπει στη διαδικασία μονταρίσματος και επιλογής 11αδας και κορμού.
Ωραίο είναι που απολαμβάνουμε ΟΦΗ από τον Ιούλιο κι έχουμε κάτι να συζητάμε και να περιμένουμε, όμως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Να ξέρουμε τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή τη διαδικασία. Κι αυτό είναι η σταθερή βελτίωση. Με μικρά ή μεγαλύτερα βήματα, αλλά σταθερά. Σε αυτό το πλαίσιο είναι χρήσιμο να βλέπουμε τα θετικά κι ακόμα πιο χρήσιμο να εντοπίζουμε τις αδυναμίες. Εμείς απ' έξω από το χορό για να τα κουβεντιάζουμε και πολύ περισσότερο η ίδια η ομάδα και το προπονητικό team.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr