Έπαιξε ο ΟΦΗ καλό ποδόσφαιρο στη Νίκαια για να κερδίσει; Σίγουρα όχι. Είχε μια τακτική προσέγγιση που να του έδωσε κυριαρχία ή έστω τον έλεγχο του ματς; Ούτε αυτό. Ήταν η καλύτερη ομάδα ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο. Και πάλι όχι, δεν ήταν. Έπιασε την απόδοση που χρειαζόταν για να κερδίσει ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι; Δεν την έπιασε. Υπάρχει κάποιος νόμος όμως, που λέει ότι όταν μια ομάδα που δεν είχε τον έλεγχο, δεν έπιασε σπουδαία απόδοση και τακτικά δεν επικράτησε, απαγορεύεται να κερδίσει αν "του κάτσει" μια στιγμή, ένα πέναλτι ή μια κόκκινη από βλακεία αντιπάλου; Από όσο ξέρω, όχι. Αυτό όμως συνέβη στη Νίκαια. Έπεσε απαγορευτικό.

Μετά την Τούμπα, πρώτη φορά στα περίπου 4 χρόνια που γράφω post games, έγραψα για το διαιτητή ("Φωτιά(ς) στα Σαββατόβραδα, να μη ξανασφυρίξει"). Τελικά μπορεί να μην έχει ξανασφυρίξει από τότε, αλλά μια χαρά "έκαψε" τον ΟΦΗ και από το VAR. Γιατί μετά από τη μη νίκη, οι ελπίδες του ΟΦΗ γίνονται ελάχιστες για να μπει στην 6αδα. Βέβαια η αλήθεια είναι πως η ομάδα δεν αντέδρασε όσο κι όπως στην Τούμπα. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση, αλλά όπως λέμε και στα χωριά μας... ξα ντως!

Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες

 

Επιστροφή στο 4-3-3 και στην κανονικότητα για τον ΟΦΗ με την τριάδα Μεγιάδο - Γαγιέγος και Νέιρα στον άξονα, τον Τσιλιανίδη να επανέρχεται στο αρχικό σχήμα και τον Ντουρμισάι να παίρνει τη θέση του Λάμπρου στα εξτρέμ. Μια 11αδα με ισορροπία, τακτικά προσηλωμένους ποδοσφαιριστές και τη δυνατότητα να μετατρέπεται εύκολα και σε 4-4-2 σε φάση επίθεσης.



Ξανά 3αδα στην άμυνα για το Δημήτρη Σπανό με το Ρομαό να περνά πιο πίσω σε ρόλο στόπερ, κάτι που πάντως το συνηθίζει. H διαφοροποίηση είχε να κάνει με το σχηματισμό που σε φάση επίθεσης είχε μορφή 3-5-2 και σε φάση άμυνας επανερχόταν στο κλασσικό για τον Ιωνικό 5-4-1. Με επιλογές μπακ που έχουν όλη την πλευρά, τρεις κεντρικούς χαφ με πολλά τρεξίματα και ανασταλτικές ικανότητες και απόντος του Λένις δίδυμο στην επίθεση με το Άοσμαν να έχει εντελώς ελεύθερο ρόλο να κινηθεί πίσω από το φορ. Μια 11αδα με πρώτο στόχο να κλείσει τους χώρους και να εξασφαλίσει το μηδέν πίσω αναζητώντας το γκολ σε ατομικές πρωτοβουλίες, κόντρα επιθέσεις ή και στατικές φάσεις στην επίθεση. 

1ο ημίχρονο: Τα αναμενόμενα. Kλειστό ματς, λίγες φάσεις, πολλά φάουλ και ισορροπία

Ο ΟΦΗ μπήκε καλύτερα και στο πρώτο 10λεπτο έδειξε να ελέγχει καλύτερα το ρυθμό κυκλοφορώντας τη μπάλα και ελέγχοντας την κατάσταση. Με άμυνα στα 2/3 και επιλεγμένα σημεία πίεσης ψηλότερα. Σύντομα όμως ο Ιωνικός πήρε μέτρα και κατοχή μπάλας, παίρνοντας στα σημεία τον έλεγχο του ματς. Ο ΟΦΗ- είτε από επιλογή είτε από αδυναμία να κερδίσει τη μάχη στα χαφ- έμεινε πιο πίσω περιμένοντας τον αντίπαλό του. 

Φάσεις πολλές και τελικές δεν προέκυψαν από την ελαφρά αυτή υπεροχή του Ιωνικού, προέκυψαν όμως πάρα πολλές στατικές φάσεις. Κυρίως κόρνερ που ο ΟΦΗ πολύ εύκολα τα έδινε, παίζοντας με τη φωτιά κόντρα σε ένα αντίπαλο καλό σε αυτό το κομμάτι. Από την άλλη πλευρά ήταν εμφανές πως η προσήλωση του Ιωνικού στο αμυντικό transition δεν έδινε πολλά περιθώρια για κόντρα επιθέσεις στον ΟΦΗ. Εκεί όμως που έδειχνε αδυναμία ήταν όταν πιεζόταν ψηλά και με επιμονή. Σε 1-2 τέτοια πρεσαρίσματα ο ΟΦΗ ανέκτησε κατοχή, βρήκε καλές προϋποθέσεις αλλά δεν είχε ούτε καλές τελικές αποφάσεις ούτε και καλά τελειώματα.

Η αναγκαστική αλλαγή του Ντουρμισάι έφερε ακόμα ένα χαφ στο γήπεδο (Μπουζούκη) έστω και τυπικά σε ρόλο εξτρέμ. Η επιλογή αυτή "οριστικοποίησε" την ανάγκη του ΟΦΗ να βρει δημιουργικά λύσεις από τον άξονα και κάθετο παιχνίδι κι όχι παίζοντας με πλάτος. Μια επιδίωξη αρκετά δύσκολη όταν απέναντί του έχει 3 χαφ με πολλά τρεξίματα αλλά και 3 σταθερούς και έμπειρους στόπερ. Με λίγα λόγια προσπαθούσε να επιτεθεί εκεί ακριβώς που ο Ιωνικός είχε κλείσει τους χώρους. Παρόλα αυτά αν είχε καλύτερα τελειώματα θα μπορούσε και να είχε σκοράρει, έστω και σε ματς που δεν το έλεγχε. 



Τα στατιστικά στο ημίχρονο επιβεβαιώνουν την εικόνα ισορροπίας. Κοντά σε τελικές οι δύο ομάδες, πολλά φάουλ, πολλά κόρνερ και γενικά ντέρμπυ έστω και χωρίς ωραίο θέαμα. Θα μπορούσε ίσως να έχει αλλάξει μορφή αν άλλαζαν οι αριθμητικές ισορροπίες, αλλά αυτό, παρά την ύπαρξη του VAR δε συνέβη κι επομένως δε θα το μάθουμε ποτέ. 

2o ημίχρονο: Ο Σπανός αποφάσισε να ανοίξει το ματς, ο ΟΦΗ ακολούθησε, η μπίλια όμως δεν έκατσε πουθενά

Στα πρώτα λεπτά του 2ου μέρους, η εικόνα που βλέπαμε όλο το πρώτο 45λεπτο, συνεχιζόταν. Ο Ιωνικός είχε την κατοχή, έλεγχε το ματς, αλλά ως εκεί. Κάπου λίγο πριν το 60' ο Σπανός, ο οποίος σε όλη τη διάρκεια του ματς έδινε τον τόνο τακτικά κι ο ΟΦΗ ακολουθούσε, αποφάσισε να ρισκάρει. Πέρασε έξω τον Κιάκο, έναν από τους 3 χαφ του στερώντας την ομάδα του από τρεξίματα και ανασταλτική κάλυψε και πέρασε ένα φορ (Τουράμ). Το σχήμα θεωρητικά δεν άλλαξε, όμως ο Άοσμαν σε καμία περίπτωση δεν έπαιξε 8αρι. Με την αλλαγή αυτή, οι χώροι στο κέντρο άνοιξαν, το ματς γενικά έγινε πιο ροκ και άλλαξε κατά πολύ η μορφή του. 

Ο ΟΦΗ ακολούθησε απλά αυτή την επιλογή, η οποία τον βόλεψε δημιουργικά, αφού άρχισε να βρίσκει κάποιους διαδρόμους προς την περιοχή του Ιωνικού. Με εξαίρεση όμως 2 φάσεις (την ευκαιρία του Φελίπε από την ασσίστ του Γαγιέγος και την τεράστια ευκαιρία Μαρινάκη στο 94' από ασσίστ του Νέιρα) οι τελικές τους ήταν έξω από την περιοχή. Από την άλλη ο αντίπαλός του, με το ματς πια πιο ανοιχτό είχε επίσης 2-3 καθαρές ευκαιρίες, αλλά δε σκόραρε, χάρη σε σημαντικές επεμβάσεις του Επασί. Οι περισσότερες από τις ευκαιρίες αυτές ήρθαν χάρη στο πλάτος που πήρε ο Ιωνικός, που έφερε κάποιες αξιόλογες σέντρες. Αντίθετα ο ΟΦΗ μονότονα επί 90' προσπαθούσε μόνο από τον άξονα, που από το 60' είχε λιγότερο μποτιλιάρισμα. 

Κάπως έτσι, μετά από ένα ροκ 30λεπτο γκολ δε μπήκε, πέναλτι δε δόθηκε και το σκορ έμεινε στο 0-0. Μια ισοπαλία δίκαιη αγωνιστικά, όπως είπε ο Νιόπλιας, όμως άδικη γενικά και μάλλον καταδικαστική πρακτικά.


Τη ροκιά του 2ου ημιχρόνου την δείχνουν και τα στατιστικά. Σχεδόν διψήφιο αριθμό τελικών και για τις δύο ομάδες μετά το κλειστό πρώτο ημίχρονο, λιγότερα φάουλ, λιγότερα κόρνερ, λιγότερες διακοπές και περισσότερο ποδόσφαιρο. Μέσα στο γήπεδο ήταν όντως ένα ισορροπημένο ματς με τον Ιωνικό να δίνει τον τόνο τακτικά σε όλη τη διάρκειά του και τον ΟΦΗ να ακολουθεί και χάρη στην ποιότητα κάποιων μονάδων του να έχει τις στιγμές του. 

Το ρεζουμέ: Αγωνιστικά κατώτερος του αναγκαίου, αλλά και "καμμένος"

Πιθανότατα είναι μία ισοπαλία που στέλνει τον ΟΦΗ στα play out. Δεν είναι προφανώς ένα ματς αυτό που κρίνει το στόχο, το αν θα μπει ή όχι τελικά θα καθοριστεί από μια σειρά αγώνων. Ο απολογισμός θα γίνει στην ώρα του, για το τι τον οδήγησε εντός ή εκτός στόχου. Όμως είναι ένα παιχνίδι που είχε δύο βασικά προβλήματα για τον ΟΦΗ. Το πρώτο αφορά την αγωνιστική του παρουσία, όπου παίκτες και πάγκος δεν πιάσανε απόδοση. Δεν ήταν αυτός που έπρεπε, μπορούσε πολύ καλύτερα. Επέτρεψε στον Ιωνικό να κουμαντάρει την κατάσταση και από άποψη ρυθμού και από άποψη τακτικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι χωρίς να μπορέσει ποτέ να πάρει τα ηνία του ματς και να το φέρει στα μέτρα του, έφτασε πιο κοντά στη νίκη βάση των xGoals.




Το δεύτερο αφορά το VAR, το οποίο σε αυτό το ματς ήταν σαν έχει καταργηθεί. Είχε τη δυνατότητα να διορθώσει δύο διαιτητικά λάθη και να γείρει το ματς υπέρ του ΟΦΗ και δεν το έκανε. To ότι στο VAR βρέθηκε ο μοναδικός διαιτητής που έως τώρα - σε αυτή τη σαιζόν - έχει κάνει τον ΟΦΗ να μιλήσει για το θέμα, είναι μια διαβολική σύμπτωση...

Από εδώ και πέρα, εξαρτάται πολύ από τους άλλους ο ΟΦΗ και λίγο από τον εαυτό του. Έχει δύο ματς, τα οποία θα δώσει με σημαντικές απουσίες, όπως φαίνεται. Η προσπάθεια φυσικά πρέπει να συνεχιστεί ως το τέλος, όμως ρεαλιστικά αν το δούμε, πλέον δεν κρατά την τύχη του στα χέρια του. Με ευθύνη δική του γενικά, αν δούμε το σύνολο της σαιζόν.