Σε ένα παιχνίδι με αποκαρδιωτική εικόνα στο πρώτο ημίχρονο, ο ΟΦΗ προβλημάτισε. Φρόντισε όμως να σοβαρευτεί, να παίξει στρωτά για 25', να κερδίσει και να μπει, για την ώρα, στα play off.

Δυστυχώς χάρη στα χάλια του ελληνικού ποδοσφαίρου δε ξέρει ακόμα αν πρέπει να πανηγυρίσει. Μπορεί σίγουρα να βγάλει κάποια πρώτα συμπεράσματα.

Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες



Με 4-3-3 και την πιο επιθετική δυνατή επιλογή ως προς τα πρόσωπα ξεκίνησε το παιχνίδι ο Νιόπλιας. Επιστρατεύτηκαν όλοι όσοι απουσίαζαν με στόχο ένα δυναμικό ξεκίνημα στο ματς που θα έβαζε τις βάσεις για τη νίκη που εξαρχής ήταν ο στόχος.



Με 4-4-2 και επίσης επιθετική διάθεση παρέταξε τον Απόλλωνα ο Τεννές. Σε φάση άμυνας ξεκινούσε να πιέζει στα 2/3 σε σχήμα 4-5-1 με στόχο να πάρει τη μπάλα και με άμεσο τρόπο και μεταβάσεις να ψάχνει τα κενά στην άμυνα του ΟΦΗ.

1ο ημίχρονο: Πολύ αργός για να κερδίζει

Το παιχνίδι δεν κύλησε σε καμία περίπτωση στα μέτρα του ΟΦΗ. Από το 1' ο Απόλλων το έλεγξε, πήρε τη μπάλα σε αναπάντεχο βαθμό, επέβαλλε ένα αργό ρυθμό με πολλές διακοπές και ελάχιστους χώρους στο τελευταίο τρίτο όπου αμυνόταν.

Ο ΟΦΗ σε όλο το 45λεπτο προσπαθούσε να δώσει πλάτος, να ανοίξει τους χώρους, να φτιάξει προϋποθεσεις. Δεν το κατάφερε όμως ποτέ για έναν πολύ απλό λόγο. Δεν είχε ταχύτητα και ενέργεια. Χωρίς αυτά είναι αδύνατον να κερδίσει κάποιος οποιονδήποτε αντίπαλο. Πόσο μάλλον έναν αντίπαλο που έπαιζε τα ρέστα του, έβγαζε εκείνος ενέργεια και αποφασιστικότητα και δυσκόλευε τη ζωή του. 

Μοιραία ένα ολόκληρο ημίχρονο πήγε στράφι. Χωρίς ιδέες, χωρίς καλές επιλογές κοντά στην περιοχή, χωρίς κινήσεις και συνεργασίες και με πάρα πολλά λάθη. Ήταν τόσο αργό το τέμπο του ματς και του ΟΦΗ που περισσότερο έμοιαζε με αδιάφορο ματς, παρά με τελικό. 



Η εικόνα αυτή αντικατοπτρίζεται και ξεκάθαρα στα στατιστικά του ημιχρόνου. Ο ΟΦΗ δεν κυριάρχησε, δεν απείλησε και τελικά δεν μπόρεσε να σκοράρει και να βάλει τις βάσεις για τη νίκη σε αυτόν τον τελικό.

2ο ημίχρονο: Ανέβασε (ελαφρώς) ταχύτητα και κέρδισε

Το 2ο μέρος ήρθε να αποδείξει πόσο άσκοπα κύλησε το 1ο. Ο ΟΦΗ αποφάσισε να αλλάξει στοιχειωδώς ταχύτητα, να πάρει τη μπάλα, να μπει στην αντίπαλη περιοχή και να γίνει απειλητικός. Χωρίς να κάνει κάτι σπουδαίο μπόρεσε να κυριαρχήσει, σταδιακά να φέρει το ματς στα καρέ του Απόλλωνα και τελικά, σχεδόν νομοτελειακά, να σκοράρει. 

Αυτό συνέβη βγάζοντας απλά μέσα στο γήπεδο μεγαλύτερη ενέργεια και τόλμη. Ήταν τόσο απλό. Άλλωστε μετά το 2-0 το ματς απλά έσβησε κι όλος ο κόσμος είχε το μυαλό του στο Βόλο, με την ισοπαλία να δίνει χαρά, τουλάχιστον έως την Τρίτη. 

Δεν έχει νόημα να αναλυθεί περισσότερο το ματς, η στατιστική εικόνα του 2ου ημιχρόνου εξηγεί τα πάντα.


O ΟΦΗ πήρε μπάλα, πάτησε περιοχή, έβγαλε τελικές και κέρδισε. 

To ρεζουμέ: Την Τρίτη θα ξέρει αν μπήκε όντως στα play off, αλλά σίγουρα κρατάει ότι τα κυνήγησε

Αντικειμενικά εντελώς, μέσα στο γήπεδο ο ΟΦΗ τερμάτισε δίκαια... 7ος. Ήταν μόνιμα κοντά στην 6αδα, δεν ήταν όμως ποτέ μόνιμο "μέλος" της. Είχε καλές στιγμές και μεγάλες νίκες, είχε ανατροπές, είχε σημαντικά διπλά αλλά είχε και προβλήματα, αδυναμίες αγωνιστικές και δυσκολίες κυρίως στην έδρα του.

Δε ξέρω τι θα προκύψει με το -5 του ΠΑΣ. Αν τελικά παραμείνει ο ΟΦΗ θα έχει από σπόντα την ευκαιρία να παίξει 10 ντέρμπυ, να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και να παλέψει να μεγάλώσει σαν ομάδα. Αν τελικά επιστραφούν, θα έχει να λέει ότι διεκδίκησε ως το τέλος το στόχο του, το πάλεψε, βελτιώθηκε από την προηγούμενη σαιζόν και προχωρά. 

Ό,τι και να γίνει ο ΟΦΗ μπορεί να κρατήσει ότι προόδευσε μεν, αλλά έχει ακόμα σοβαρά περιθώρια ανάπτυξης. Μένει να δούμε αν θα έχουμε ένα δίμηνο ποδοσφαιρικών προκλήσεων στα play off που μόνο καλό θα κάνουν στον Οργανισμό, όπου θα κληθεί να είναι περισσότερο αγωνιστικός από την προηγούμενη φορά ή ένα δίμηνο δοκιμών κόντρα σε πιο αδύναμους αντιπάλους.