Πρώτη εκτός έδρας δοκιμασία για τον ΟΦΗ, σε ένα αφιλόξενο - βάση παράδοσης - γήπεδο για εκείνον, κόντρα σε μία ομάδα που έχει ανταγωνιστικούς στόχους. Σε αυτό το 2ο από τα 3 «επίσημα - φιλικά» δεν είναι επίσης εύκολο να γίνουν ιδιαίτερες τακτικές αναλύσεις, με τους δύο αντιπάλους να έχουν μόλις 1 επίσημο ματς σαν «δείγμα». Οπότε, θα πάμε και πάλι σε δεδομένα, αλλά και κάποια πρώτα ζητούμενα, που διαφάνηκαν από τα 90-100’ που έπαιξαν.
Αστέρας Τρίπολης
Με νέο, αλλά και παλιό προπονητή στον πάγκο του ο Αστέρας, τον Μίλαν Ράσταβατς, επανέρχεται στο γνωστό του μοντέλο, μετά τους περσινούς πειραματισμούς. Το ρόστερ δεν έχει αλλάξει ριζικά, έχουν όμως αποχωρήσει κάποιοι ποδοσφαιριστές - σταθερές, που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε, όπως ο Ιγκλέσιας και ο Μπαράλες. Προχώρησε σε λίγες προσθήκες, με αρκετά ελληνικό στοιχείο μέσα σε αυτές (Καλτσάς, Χουχούμης, Μάντζης), χωρίς να έχει μεγάλες απώλειες, πέρα από τον Αντριάν Ριέρα που μετακινήθηκε στον ΟΦΗ.
Με βάση την εικόνα του στο πρώτο, δύσκολο, παιχνίδι στην Τούμπα, μπορούμε να σταθούμε σε μερικά τακτικά στοιχεία του, κρατώντας με κεφαλαία γράμματα την υποσημείωση, ότι ένα εντός έδρας ματς διαφέρει πολύ από ένα εκτός, ειδικά στην Τούμπα, αλλά κι ότι βρισκόμαστε στο 2ο μόλις παιχνίδι της σαιζόν.
Τι είδαμε από τον Αστέρα στην ήττα με 3-0 από τον ΠΑΟΚ, σε ένα παιχνίδι όπου ως το 2-0, ήταν αρκετά ανταγωνιστικός;
Όσο είχε δυνάμεις και μπορούσε να ακολουθήσει τον πολύ πιο έτοιμο αντίπαλό του, ήταν εξαιρετικά ανταγωνιστικός και δυσκόλεψε την ομάδα του Λουτσέσκου. Δεν έπαιξε κάποιο παλαιομοδίτικο ταμπούρι, προσπάθησε να έχει ισορροπία και να παίξει και επίθεση, χωρίς να καταστρέφει απλά.
Σε σετ παιχνίδι, περιόρισε δραστικά τον ΠΑΟΚ, με τις γραμμές του κοντά και τοποθετημένες στα 2/3 του γηπέδου. Σε αυτό το κομμάτι, μπόρεσε να προστατεύσει την άμυνά του και να κρατήσει τους επιθετικούς του ΠΑΟΚ εκτός περιοχής, αναγκάζοντάς τους να φλυαρούν.
Όσο κατάφερνε να παίξει αυτό το παιχνίδι, αναζητούσε με γρήγορες μεταβάσεις και κόντρα επιθέσεις το γκολ. Σε αυτό το στυλ επίθεσης, κατόρθωσε να δημιουργήσει 2-3 καλές καταστάσεις στην αντίπαλη περιοχή και να γίνει απειλητικός.
Μπορεί κανείς κι από τα στατιστικά να αντιληφθεί, ότι το 3-0 κολακεύει αρκετά τον ΠΑΟΚ, με τον Αστέρα να δημιουργεί κάποιες φάσεις στο transition και να χάνει και πέναλτι στο 1-0.
Εκεί που είδαμε τον Αστέρα να δυσκολεύεται, είναι να επιτεθεί σε σετ παιχνίδι. Όταν μετά το 2-0 πήρε κάποια μέτρα κι έψαξε με κατοχή μπάλας και build up να επιτεθεί, ήταν μάλλον ακίνδυνος, δημιούργησε ελάχιστες προϋποθέσεις και δεν άγχωσε ιδιαίτερα τον αντίπαλό του.
Ταυτόχρονα, τον είδαμε να χάνει και την αμυντική του συνοχή, όταν αποφάσισε να βγει λίγο ψηλότερα και να ανεβάσει περισσότερους ποδοσφαιριστές στο αντίπαλο μισό του γηπέδου. Είχε δυσκολία στο αμυντικό transition, έκανε κάποια λάθη στις μεταβιβάσεις, ενώ δυσκολεύτηκε και στις μετατοπίσεις και τις τοποθετήσεις του αμυντικά, παρότι στις περισσότερες φάσεις είχε καλές επιστροφές. Με απλά λόγια, δεν είναι ότι δε γύρισε η ομάδα να αμυνθεί, αλλά ότι το έκανε με λάθος τρόπο.
Συμπερασματικά, το δίλημμα για το Ράσταβατς με βάση όλα αυτά, είναι πώς θα διαχειριστεί τώρα ένα εντός έδρας παιχνίδι. Θα επιλέξει να πάρει τη μπάλα η ομάδα του και να δημιουργήσει ή θα προσπαθήσει να αφήσει τη μπάλα στον ΟΦΗ και να τον χτυπήσει στις μεταβάσεις ή και σε κάποια στατική φάση, όπου ο ΟΦΗ έχει δείξει όντως αστάθεια; Θα το μάθουμε μάλλον στη διάρκεια του ματς.
Ως προς τη σύνθεση του, αναμένουμε να δούμε την ετοιμότητα του Παπαδόπουλου στο τέρμα, περιμένουμε η αμυντική 4αδα να αποτελείται από Καστάνο, Τζουκάνοβιτς στα στόπερ και Καρμόνα, Άλβαρες στα πλάγια. Στο κέντρο Μουνάφο, Αλάγκμπε θα είναι οι 2 κεντρικοί χαφ, εκτός αν πάρει κατευθείαν θέση ο Σουρλής που αποκτήθηκε πριν λίγες μέρες, λογικά με Μπερτόλιο, Σίτο και Καλτσά πίσω από το φορ (με το Μπαρτόλιο να είναι μια ακόμα λύση). Ο οποίος φορ θα είναι μάλλον ο Μιριτέγιο, που ξεκίνησε στη Τούμπα αντί του Μάντζη.
Δε θα πρέπει πάντως να αποκλείσουμε, να δούμε το Ράσταβατς να επιλέγει ένα σύστημα «καθρέπτη» με 3 στόπερ, με αναδιανομή των ρόλων και πιθανόν 2 φορ περιοχής να ξεκινούν.
ΟΦΗ
Για τον ΟΦΗ, το πρώτο παιχνίδι κύλησε καλά ως προς το αποτέλεσμα, παρότι, όπως είναι φυσικό τέτοια εποχή, φάνηκε ότι δεν είναι ακόμα σε πλήρη ετοιμότητα. Είναι κάτι άλλωστε που ξεκαθάρισε κι ο προπονητής του.
Στο παιχνίδι με τον Άρη, διαφάνηκε η απόφαση του Νταμπράουσκας να πάει στα 3 πρώτα ματς με σχηματισμό 3-5-2 και πιο προσεκτικό παιχνίδι, προσαρμοσμένο στον αντίπαλο. Φαντάζομαι ότι έκανε αυτή την επιλογή, γιατί πριν τη διακοπή αντιμετωπίζει εντός έδρας δύο από τις καλές ομάδες του πρωταθλήματος, με υψηλότερο βαθμό ετοιμότητας λόγω Ευρώπης (Άρης και ΠΑΟΚ) και εκτός έδρας πάει σε μια έδρα - ανταγωνιστή.
Υποθέτουμε λοιπόν, πως η γενική προσέγγιση θα παραμείνει ίδια. Ο ΟΦΗ δε θα σπεύσει να πάρει κατοχή μπάλας και να προσπαθήσει με ένα κυριαρχικό κι επιθετικό τρόπο να πάρει τα αποτελέσματα. Θα παραμείνει προσεκτικός, θα παίξει έξυπνα, θα επιλέξει πότε θα δώσει γρήγορο τέμπο και πότε θα παγώσει τα ματς και θα ψάξει και κόντρα επιθέσεις. Αυτό πιθανόν να αλλάξει από το Σεπτέμβριο, όμως για την ώρα, δείχνει να εξυπηρετεί.
Στα παραπάνω συνηγορεί και η εικόνα του Αστέρα. Είναι μια ομάδα που δυσκολεύει τον αντίπαλο όταν βρίσκει χώρους, όταν τον βρίσκει ανέτοιμο στις μεταβάσεις ή πολύ ψηλά. Αντιθέτως, κόντρα σε οργανωμένη άμυνα, είναι εκείνος που έχει το πρόβλημα να δημιουργήσει. Παράλληλα και αμυντικά τα κενά του εντοπίζονται, κυρίως όταν ανεβάζει τις γραμμές του ψηλά. Φαντάζει λογικό, ο ΟΦΗ να του δώσει τη δυνατότητα να το κάνει, για να τον χτυπήσει στα κενά του.
Φυσικά, όλο αυτό δε σημαίνει ότι περιμένουμε κάποιο κατενάτσιο, ούτε και άμυνα που θα στήνεται γύρω από την περιοχή. Πιθανόν να ξεκινάει κυρίως στα 2/3 του γηπέδου, με διαστήματα εντονότερης πίεσης και πιο ψηλά. Ούτε επίσης σημαίνει κατοχή μπάλας 60 και 70% από τον Αστέρα. Αυτό και εγκυμονεί κινδύνους και κουράζει την ομάδα που αμύνεται. Χρειάζεται μια ισορροπία σε αυτό και για διαχείριση δυνάμεων, αλλά και για τον έλεγχο του ρυθμού.
Ως προς τα πρόσωπα και τη σύνθεση της ομάδας, το λογικό είναι να μη δούμε πολλές αλλαγές. Πιθανόν όμως να δούμε 1-2 στοχευμένες διαφοροποιήσεις, σε σχέση με την αρχική 11αδα κόντρα στον Άρη. Με πιθανότερη τη μία θέση της επίθεσης. Τοράλ και Μπάκιτς έδειξαν τόσο κόντρα σε Φιορεντίνα, όσο και στην πρεμιέρα, ότι είναι δύσκολο να παίξουν μαζί σε παιχνίδια που ο ΟΦΗ δεν έχει τον πλήρη έλεγχο και την κατοχή της μπάλας. Εκτιμώ ότι τη θέση του Τοράλ ίσως πάρει ο φορμαρισμένος Μοσκέρα, ενώ υπάρχει ο Ριέρα, που γνωρίζει καλά και τον αντίπαλο. Φυσικά, υπάρχει και η πιθανότητα να δούμε το Φελίπε φορ και το Ντίκο περιφερειακό, αλλά για την ώρα δεν το θεωρώ το πιθανότερο σενάριο.
Μια πιθανή 11αδα: Μανδάς - Βούρος, Λαμπρόπουλος, Καρώ - Λάρσον, Τοράρινσον, Μεγιάδο, Γαγιέγος, Μπάκιτς - Ντίκο, Μοσκέρα (Ριέρα).
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr