Εδώ που κατάφερε να φτάσει ο ΟΦΗ, παιχνίδια όπως αυτό στο Περιστέρι, θεωρούνται καθοριστικά για τη συνέχεια. Είναι μάλιστα τέτοια η εικόνα του, που κόντρα σε αντιπάλους απλά σοβαρούς, όπως ο Ατρόμητος, η αποστολή του να φαντάζει "βουνό"! Κι αυτό γιατί ζητείται με κάποιο τρόπο, μια ομάδα με τα ίδια ακριβώς υλικά και εργαλεία στα χέρια της, ξαφνικά, να διαφοροποιήσει σημαντικά την απόδοσή της, βελτιώνοντας μια σειρά από τομείς που την ταλαιπωρούν από την αρχή της σαιζόν, για να μην πούμε από πέρυσι. 

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Καλή ερώτηση. Προσωπικά δε μπορώ να σκεφτώ πολλά, πέρα από δύο πιθανές κινήσεις για το Μελ. Η πρώτη είναι να προσεγγίσει το παιχνίδι με μια λογική διαφορετική από ό,τι είχε μέχρι σήμερα, να ρίξει νερό στο κρασί του και να αποφασίσει να πάει σε παιχνίδι προσαρμογής στον αντίπαλο. Να αφήσει δηλαδή στην άκρη την κυριαρχική φιλοσοφία (που ναι, πρέπει να είναι γενικά αυτή που θα έχει ο ΟΦΗ, όμως πρώτα πρέπει να εξασφαλίσει τα υλικά για να την εφαρμόσει) και να παίξει έξυπνα, καμουφλάροντας όσο γίνεται τα σημαντικά αμυντικά κενά και αναζητώντας λύσεις, έστω με "πατέντες", στο σκοράρισμα. Η δεύτερη είναι να δοκιμάσει να στηρίξει αυτό το πλάνο και σε κάποια επιπλέον πρόσωπα, που ως τώρα δεν έχει αξιοποιήσει, αλλά ίσως σε αυτή την τακτική προσέγγιση να ταιριάζουν καλύτερα, όπως για παράδειγμα ο Μεγιάδο. 

Ο Ατρόμητος είναι μια ομάδα φορμαρισμένη, βελτιωμένη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι μια ομάδα απλησίαστη. Πέτυχε με την αλλαγή προπονητή, αυτό που δεν πέτυχε αντίστοιχα ο ΟΦΗ. Βελτίωσε τη συνολική του εικόνα, σουλουπώθηκε, βρήκε έναν τρόπο να παίζει και κατάφερε σε 9 ματς πρωταθλήματος με τον Ίλιτς να έχει 5 νίκες και 4 ισοπαλίες (και 19-11 γκολ). Όταν παρέλαβε ο Σέρβος, η ομάδα του είχε 0 νίκες, 3 ισοπαλίες και 5 ήττες (και 4-17 γκολ). Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αναστροφή της εικόνας, της απόδοσης, αλλά και των αποτελεσμάτων του. Μοιραία, από την τελευταία θέση έχει βρεθεί πια στην 7η και διεκδικεί με σοβαρές πιθανότητες την είσοδό του στα play off. 

Τι άλλαξε επί Ίλιτς; O Ατρόμητος άρχισε να σκοράρει και παράλληλα διόρθωσε την αμυντική του εικόνα, χωρίς να έχει καταφέρει πάντως να βρει πλήρως την ισορροπία του. Αν ανατρέξουμε στα τελευταία 9 ματς, θα δούμε ότι όταν το παιχνίδι άνοιξε σε σκορ, η ομάδα του Ίλιτς βρήκε τρόπο να κερδίσει. Αντιθέτως, όταν το σκορ ήταν πιο κλειστό, ιδιαίτερα εντός έδρας, δυσκολεύτηκε (1-1 με Σέρρες και ΠΑΣ, αλλά και 0-0 με Ολυμπιακό). Μπορεί δηλαδή κανείς να καταλάβει ότι ο Ατρόμητος έχει ένα παρόμοιο πρόβλημα με τον ΟΦΗ. Όταν ανοίγεται για να επιτεθεί, πίσω αντιμετωπίζει προβλήματα. Επίσης δυσκολεύεται να ανοίξει άμυνες, που παίζουν χαμηλά και τον περιμένουν. 

Το ερώτημα λοιπόν για τον ΟΦΗ, είναι αν θα πάει σε προσαρμογή, θα μπει στο γήπεδο για να χτυπήσει στις αδυναμίες του αντιπάλου του και να θωρακίσει τις δικές του ή θα επιμείνει στο να παίξει το δικό του παιχνίδι κι ό,τι βγει. Υπό κανονικές συνθήκες, τέτοιο δίλημμα δεν έπρεπε να υπάρχει. Μια ομάδα που θέλει να κοιτάει μπροστά και μακριά, παίζει πάντα με τον τρόπο της και προσπαθεί να τον εξελίξει. Είναι όμως μία από τις ελάχιστες φορές, που για μένα αυτό δε μπορεί να εφαρμοστεί. Αφενός, γιατί ο ΟΦΗ δεν έχει ακόμα αποκτήσει καμία ταυτότητα, βλέπουμε μόνο σκόρπιες ενδείξεις, όπως το 1ο ημίχρονο με τη Λαμία κι αφετέρου γιατί ούτε αυτή την εβδομάδα προστέθηκαν στην ομάδα τα υλικά που ζητάει ο Μελ, για να εφαρμόσει το δικό του πλάνο. Επειδή λοιπόν τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ δύσκολα, ίσως ο ΟΦΗ σε αυτό το ματς θα πρέπει να εστιάσει στο αποτέλεσμα, που θα του δώσει και τη δυνατότητα να περιμένει τις όποιες προσθήκες και να δουλέψει το πλάνο του ενόψει της συνέχειας. 




Επί της ουσίας, αυτό που έχει να κάνει ο ΟΦΗ, είναι να μην επιτρέψει στον Ατρόμητο να εκτελέσει στην επίθεση με καλές προϋποθέσεις, σε αντίθεση με ό,τι έχει κάνει ως τώρα, όπου έδινε μεγάλη άνεση κινήσεων στις αντίπαλες επιθέσεις. Ο Ατρόμητος είναι ομάδα που έχει σκοράρει 23 φορές, ενώ έχει φτιάξει xGoals για 21,6. Έχει conversion rate 18,3%, μπορεί δηλαδή τις φάσεις του να τις κάνει γκολ. Αυτό απαιτεί κλειστούς χώρους, πολύ μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές και ντουμπλαρίσματα στα μαρκαρίσματα. 

Ταυτόχρονα, ο ΟΦΗ των μόλις 14 γκολ (παρά τα 20,4 xGoals του) και του μόλις 8,3% conversion rate, θα χρειαστεί να βρει τρόπο να τελειώσει καλά τις όποιες φάσεις δημιουργήσει. Λύση σε αυτό μπορεί να δώσουν κάποιες καλά δουλεμένες στατικές φάσεις, που συχνά ξεμπλοκάρουν μια ομάδα με επιθετικό πρόβλημα ή και κάποιες καλά ανεπτυγμένες κόντρα επιθέσεις με υπεραριθμία, στοιχείο φυσικά που απαιτεί ταχύτητα από τους μεσοεπιθετικούς που θα αναλάβουν να τις δημιουργήσουν... Κάτι που για την ώρα λείπει για τον ΟΦΗ κι ίσως θα χρειαστεί να την αναζητήσει από συγκεκριμένα πρόσωπα, με τέτοια χαρακτηριστικά (Αμπάντα, Ντίκο). 

Η ποδοσφαιρική λογική λέει, ότι ο ΟΦΗ πρέπει να αναζητήσει ένα χαμηλό τέμπο, να σιγουρευτεί ότι έχει κλείσει καλά τους χώρους στον Ατρόμητο, να πάει το ματς σε ένα πιο αργό ρυθμό, φροντίζοντας και με έξυπνο τρόπο να παγώνει το παιχνίδι όταν χρειάζεται και να επιδείξει υψηλή συγκέντρωση (κάτι που επίσης του έχει λείψει). Θα είναι λάθος να γυρίσει πολύ χαμηλά και να αμυνθεί στο αμυντικό του τρίτο, ειδικά όταν έχουμε δει τόσες αδυναμίες σε τοποθετήσεις και αντιδράσεις, όμως φαντάζει λογικό να παίξει στα 2/3, με κοντά τις γραμμές και compact τακτική. Είναι σημαντικό σε ένα τέτοιο παιχνίδι, ο ΟΦΗ να φροντίσει να παρακολουθεί καλά τους ακραίους του Ατρομήτου, μιας και μπακ κι εξτρέμ συχνά συνεργάζονται και δημιουργούν καταστάσεις. Είναι επίσης σημαντικό να φροντίσει να αποκόψει τα κεντρικά χαφ από τα στόπερ, αλλά και τα εξτρέμ, αναγκάζοντας τον αντίπαλο να χτίζει επιθέσεις με τα στόπερ του. Και να είναι φυσικά έτοιμος να ανταποκριθεί σε μεγάλες μπαλιές, που θα έρθουν από ψηλά. 

Το ερώτημα είναι αν ο Μελ θέλει να κάνει κάτι τέτοιο κι αν οι ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ έχουν την πνευματική ετοιμότητα, αν το αποφασίσει, να το εφαρμόσουν έξυπνα κι όχι σε λογική "ηρωικής άμυνας" και traditional greek "όλοι πίσω". Ζητούμενο δεν είναι κάποιο κατενάτσιο (όπως έλεγαν παλιά), αλλά μια έξυπνα εφαρμοσμένη στρατηγική, που θα βραχυκυκλώσει τον αντίπαλο. Σε αυτό μπορεί να βοηθήσουν και οι αρκετές απουσίες του Ατρόμητου (Καμαρά, Κεσχρίντα, Ρομπάιγ και Έντερ κυρίως) αν ο ΟΦΗ φροντίσει να τις αξιοποιήσει.

Θα το μάθουμε το Σάββατο, καμιά ώρα πριν την έναρξη.

Ως προς τα πρόσωπα, εφόσον πάντα ο Ισπανός πάει σε μια λογική προσαρμογής, ίσως ξαναδούμε ποδοσφαιριστές που για την ώρα έχουν μείνει εκτός rotation, όπως ο Μεγιάδο, ο Γκλάζερ και ο Πασαλίδης. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι λογικό να δούμε στα χαφ παίκτες με τρεξίματα και δυνατότητα κάλυψης χώρων, καθώς κι ένα rotation σε ποδοσφαιριστές, που όπως ανέφερε ο Μελ, δεν είναι fit για 90 λεπτά (Νέιρα, Μπάκιτς, Τοράλ). Πιθανόν επίσης στην επίθεση η επιλογή να γίνει με βασικό φίλτρο την ταχύτητα (Ντίκο). Τέλος δεν αποκλείεται να δούμε και μια θωράκιση στα μπακ, με τον Τοράρινσον να παίζει ξανά. Έκπληξη πάντως το ότι ο Νίκος Μαρινάκης έμεινε εκτός αποστολής, με τον Λάρσον να περνάει παρατεταμένη περίοδο ντεφορμαρίσματος. 

Μια πιθανή 11αδα που θα ταίριαζε με την παραπάνω προσέγγιση: Μπάουμαν - Λάρσον, Πασαλίδης, Βούρος (Λαμπρόπουλος), Τοράρινσον - Μεγιάδο ή Γκλάζερ, Γαγιέγος, Μπάκιτς - Αμπάντα, Ντίκο, Φελίπε ή Ριέρα.