Για 2ο εκτός έδρας ματς, ο ΟΦΗ δεν κατόρθωσε να κερδίσει, κόντρα σε έναν αντίπαλο ξεκάθαρα «του χεριού του».
Είχε τις προϋποθέσεις, όμως δεν είχε ούτε διάρκεια με υψηλή απόδοση στο παιχνίδι του, ούτε την αποτελεσματικότητα που χρειαζόταν επιθετικά, κόντρα στη Λαμία. Στα θετικά μπορεί να καταγράψει κανείς τη βελτιωμένη εικόνα, σε σχέση με το προηγούμενο εκτός έδρας στην Τρίπολη, αλλά και την παρουσία του Γκλάζερ.
Ο Ατρόμητος
Με τον Ατρόμητο, ο ΟΦΗ είχε μια πρώτη γνωριμία τον Αύγουστο, στο φιλικό της Καλλιθέας. Τότε φάνηκε πως ποιοτικά η ομάδα του Νταμπράουσκας ίσως είναι σε καλύτερο επίπεδο, αλλά στο transition ο Ατρόμητος δημιούργησε πολλά ρήγματα. Από τότε πάντως, έχουν αλλάξει αρκετά και για τις δύο ομάδες, κυρίως σε επίπεδο ρόστερ, αλλά και φυσικά και από άποψη μονταρίσματος.
Αυτό όμως που κυρίως κάνει τη διαφορά, ανάμεσα στις ομάδες, είναι το ξεκίνημά τους. Σε αντίθεση με το αρκετά «ζωηρό» ξεκίνημα του ΟΦΗ, για τον Ατρόμητο δεν έχει πάει καλά ως τώρα. Έχει μόλις 1 βαθμό, σε 3 ματς. Μια «λογική» ήττα, εκτός έδρας, κόντρα στον Ολυμπιακό, όπου πάντως επιθετικά κάτι προσπάθησε να κάνει και τον αδικεί η διαφορά στο σκορ. Μία ήττα κόντρα στην Κηφισιά σε ουδέτερο (Λαμία) όπου είχε τον έλεγχο, αλλά κόντρα σε οργανωμένη άμυνα, δεν απείλησε καθόλου. Και μία ισοπαλία στην έδρα του κόντρα στο Βόλο με 1-1, όπου στο 1ο ημίχρονο εμφάνισε ενδείξεις καλής επιθετικής λειτουργίας, αλλά στο 2ο μέρος έμοιαζε περισσότερο με την ομάδα που έχασε από την Κηφισιά.
Γενικά, πρόκειται για μια ομάδα πιο ανέτοιμη από τον ΟΦΗ. Πρόσθεσε αργά παίκτες κορμού (Τζαβέλλας, Αγκιμπού Καμαρά, Κουντέ, ήρθαν Σεπτέμβρη ουσιαστικά), ξεκίνησε την προετοιμασία με μια στροφή στα νιάτα (στο φιλικό με τον ΟΦΗ είδαμε 10/21 παίκτες, να είναι κάτω των 23) και στην πορεία άλλαξε προσανατολισμό. Είναι δηλαδή μια ομάδα που ακόμα ψάχνεται. Πιθανόν, την τελική της μορφή θα τη δούμε μετά τη διακοπή του Οκτώβρη. Το πρόβλημα της είναι όμως, πως ως τότε μεσολαβούν ματς, άρα και βαθμοί, που αν συνεχίσουν να χάνονται, θα δημιουργηθεί βαρύ κλίμα.
Γιατί ο τρόπος του μέχρι σήμερα, με εξαίρεση ίσως το Φάληρο, είναι ένα παιχνίδι κατοχής (5ος στη σχετική κατηγορία με μ.ο. 52,4%, με τον ΟΦΗ να είναι 6ος με 48,1%*) με επιθέσεις που χτίζονται από πίσω, πλάτος στην επίθεση, καλό passing game (83,9% ακρίβεια μεταβιβάσεων, σχεδόν όσο κι ο ΟΦΗ που είναι στο 83,7%), χώρο για τα πλάγια μπακ να ανέβουν πολύ ψηλά και γενικά μια προσπάθεια να δημιουργήσει κι όχι να περιμένει. Δεν είναι πάντα απειλητικός (αντιθέτως…), έχει κι αυτός το «κουσούρι» της φλυαρίας, αλλά πάντως ξεκινάει για να παίξει κι όχι για να αμυνθεί. Θα το κρατήσει αυτό και στο Ηράκλειο; Ή θα πάει στη λογική που ακολούθησε κι ο ΟΦΗ κόντρα σε Άρη, ΠΑΟΚ ή και η Λαμία κόντρα στον ΟΦΗ, της προσαρμογής στον αντίπαλο;
Δε γνωρίζω τι θα επιλέξει ο Κόουλμαν, στα μάτια μου μοιάζει πιθανότερο το 2ο σενάριο, πιθανόν με μια παράλληλη απόπειρα ανά διαστήματα να παίρνει τη μπάλα, να την κυκλοφορεί και να παίρνει ανάσες, παγώνοντας το ρυθμό.
Ως προς τη σύνθεση και το σχηματισμό, ο προπονητής του Ατρομήτου προτιμά το 4-2-3-1, που σε φάση άμυνας παίρνει τη μορφή 4-5-1, αλλά σε φάσεις επίθεσης συχνά μετατρέπεται σε 4-3-3, με τα εξτρέμ να πλαισιώνουν το φορ και τον παίκτη στη θέση «10» να χαμηλώνει και να γίνεται playmaker, ενώ ταυτόχρονα ανεβαίνουν και τα πλάγια μπακ, κυρίως από τα δεξιά ο ακούραστος Κεχρίντα.
Μια πιθανή 11αδα: Τσιντώντας - Κεχρίντα, Αθανασίου, Τζαβέλλας, Ασεβέδο - Φριτζόνσον, Έντερ - Βαλέντσια, Ρομπάιγ, Καμαρά (Γιουμπιτάνα) - Ανγιέλσκι
Ο ΟΦΗ
Πρώτο ματς στο Ηράκλειο, όπου ο ΟΦΗ μπαίνει ως φαβορί και ως η ομάδα που θα πρέπει να δώσει το ρυθμό. Είναι σημαντικό να μπορέσει να επιβάλλει το τέμπο και τον τρόπο παιχνιδιού που θα επιλέξει, επιδιώκοντας να πιέσει τον ήδη ζορισμένο πνευματικά αντίπαλό του.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρει λύσεις, ώστε να μην περιορίζεται στην κυκλοφορία της μπάλας και το build up, που θα καταλήγει σε ακίνδυνους χώρους και θα μένει ημιτελές. Είναι ζητούμενο η καλή τελική απόφαση και επιλογή. Είτε πρόκειται για μια key pass, είτε για ένα τελείωμα.
Επιπλέον, χωρίς το Ντίκο ειδικά, οι μεγάλες πάσες απέναντι σε άμυνες που δεν παίζουν ψηλά στο γήπεδο, δε μπορούν να τον βοηθήσουν. Με το Φελίπε στην επίθεση, ζητούμενο είναι να χτιστούν επιθέσεις, που θα του δώσουν ευκαιρίες για τελική με μέτωπο στην εστία. Δεν το έχει πετύχει αυτό ο ΟΦΗ μέχρι σήμερα, αφήνοντας έτσι αναξιοποίητο ένα βασικό του όπλο. Γενικότερα, το συνδυαστικό παιχνίδι μπορεί να δώσει και λύσεις σε μια ομάδα που διαθέτει χαφ με ανεβάσματα, αλλά και επαφή με το γκολ.
Θα χρειαστεί, λοιπόν, ο ΟΦΗ ταχύτητα και ενέργεια. Τόσο στο επιθετικό κομμάτι, με γρήγορες, αλλά καλές αποφάσεις και υψηλό τέμπο, που θα δημιουργεί χώρους όσο και στο αμυντικό, με ανακτήσεις της μπάλας ψηλά και άμεσα σταματήματα φάσεων, που πάνε να δημιουργηθούν στις μεταβάσεις. Επιπλέον, θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις μετατοπίσεις από τη μία πλευρά στην άλλη, καθώς ο αντίπαλός τους διαθέτει καλά άκρα, με δυνατότητα να συνεργάζονται καλά και να δημιουργούν υπεραριθμίες στα πλάγια. Οι αλληλοκαλύψεις δηλαδή και στο αμυντικό κομμάτι, από τα κεντρικά χαφ προς τους μπακ, είναι απαραίτητες.
Τέλος, οι στατικές φάσεις δεδομένα παίζουν ρόλο σε κάθε παιχνίδι ελληνικού πρωταθλήματος, θεωρώ δεν έχει νόημα να το αναλύσουμε αυτό περισσότερο.
Ως προς το σχηματισμό, θα είναι έκπληξη αν αλλάξει, αν και η άφιξη Γκλάζερ θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα για ένα στόπερ λιγότερο, ένα έξτρα χαφ και σύστημα 4-3-2-1. Από ότι όμως έχει δείξει ο Νταμπράουσκας, δεν αλλάζει εύκολα το 3-5-2, τουλάχιστον στον αρχικό σχηματισμό.
Μια πιθανή 11αδα: Μπάουμαν - Βούρος, Πασαλίδης, Καρώ - Λάρσον, Τοράρινσον (Αμπάντα), Μεγιάδο, Γαγιέγος, Μπάκιτς - Τοράλ, Φελίπε
Αν τυχόν γίνει η έκπληξη, τότε ο Γκλάζερ θα πάρει τη θέση ενός στόπερ, πιθανόν του Καρώ για να παίξει η ομάδα ένα 4-4-2 με ρόμβο ή και 4-3-1-2. Αλλά όπως προανέφερα, δε δίνω μεγάλες πιθανότητες να συμβεί.
*πηγή: football observatory
Είχε τις προϋποθέσεις, όμως δεν είχε ούτε διάρκεια με υψηλή απόδοση στο παιχνίδι του, ούτε την αποτελεσματικότητα που χρειαζόταν επιθετικά, κόντρα στη Λαμία. Στα θετικά μπορεί να καταγράψει κανείς τη βελτιωμένη εικόνα, σε σχέση με το προηγούμενο εκτός έδρας στην Τρίπολη, αλλά και την παρουσία του Γκλάζερ.
Τώρα επιστρέφει στο Ηράκλειο, για το πρώτο ματς όπου μπαίνει εκείνος ως φαβορί, όπου μπαίνει εκείνος ως η ομάδα που καλείται να κάνει το κουμάντο στο ματς και να το κερδίσει, όχι με προσαρμογή στον αντίπαλο, αλλά με το δικό του τρόπο. Πέρυσι είχε δυσκολία σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Περιμένουμε να δούμε, αν φέτος μπορεί να τα διαχειριστεί καλύτερα.
Ο Ατρόμητος
Με τον Ατρόμητο, ο ΟΦΗ είχε μια πρώτη γνωριμία τον Αύγουστο, στο φιλικό της Καλλιθέας. Τότε φάνηκε πως ποιοτικά η ομάδα του Νταμπράουσκας ίσως είναι σε καλύτερο επίπεδο, αλλά στο transition ο Ατρόμητος δημιούργησε πολλά ρήγματα. Από τότε πάντως, έχουν αλλάξει αρκετά και για τις δύο ομάδες, κυρίως σε επίπεδο ρόστερ, αλλά και φυσικά και από άποψη μονταρίσματος.
Αυτό όμως που κυρίως κάνει τη διαφορά, ανάμεσα στις ομάδες, είναι το ξεκίνημά τους. Σε αντίθεση με το αρκετά «ζωηρό» ξεκίνημα του ΟΦΗ, για τον Ατρόμητο δεν έχει πάει καλά ως τώρα. Έχει μόλις 1 βαθμό, σε 3 ματς. Μια «λογική» ήττα, εκτός έδρας, κόντρα στον Ολυμπιακό, όπου πάντως επιθετικά κάτι προσπάθησε να κάνει και τον αδικεί η διαφορά στο σκορ. Μία ήττα κόντρα στην Κηφισιά σε ουδέτερο (Λαμία) όπου είχε τον έλεγχο, αλλά κόντρα σε οργανωμένη άμυνα, δεν απείλησε καθόλου. Και μία ισοπαλία στην έδρα του κόντρα στο Βόλο με 1-1, όπου στο 1ο ημίχρονο εμφάνισε ενδείξεις καλής επιθετικής λειτουργίας, αλλά στο 2ο μέρος έμοιαζε περισσότερο με την ομάδα που έχασε από την Κηφισιά.
Γενικά, πρόκειται για μια ομάδα πιο ανέτοιμη από τον ΟΦΗ. Πρόσθεσε αργά παίκτες κορμού (Τζαβέλλας, Αγκιμπού Καμαρά, Κουντέ, ήρθαν Σεπτέμβρη ουσιαστικά), ξεκίνησε την προετοιμασία με μια στροφή στα νιάτα (στο φιλικό με τον ΟΦΗ είδαμε 10/21 παίκτες, να είναι κάτω των 23) και στην πορεία άλλαξε προσανατολισμό. Είναι δηλαδή μια ομάδα που ακόμα ψάχνεται. Πιθανόν, την τελική της μορφή θα τη δούμε μετά τη διακοπή του Οκτώβρη. Το πρόβλημα της είναι όμως, πως ως τότε μεσολαβούν ματς, άρα και βαθμοί, που αν συνεχίσουν να χάνονται, θα δημιουργηθεί βαρύ κλίμα.
Ακριβώς αυτό, το κλίμα δηλαδή της ομάδας, είναι και το βασικό ερωτηματικό, σε σχέση με την παρουσία του στο Γεντί Κουλέ. Πώς θα «μεταβολίσει» δηλαδή την πίεση που αρχίζει να διαφαίνεται, μετά τη χαμηλή συγκομιδή στα τελευταία δύο κυρίως παιχνίδια. Αν δηλαδή θα διατηρήσει την ηρεμία του, αλλά και το αν η μεγάλη ανάγκη για αποτέλεσμα, μπορεί να επηρεάσει και τον τρόπο που παίζει.
Γιατί ο τρόπος του μέχρι σήμερα, με εξαίρεση ίσως το Φάληρο, είναι ένα παιχνίδι κατοχής (5ος στη σχετική κατηγορία με μ.ο. 52,4%, με τον ΟΦΗ να είναι 6ος με 48,1%*) με επιθέσεις που χτίζονται από πίσω, πλάτος στην επίθεση, καλό passing game (83,9% ακρίβεια μεταβιβάσεων, σχεδόν όσο κι ο ΟΦΗ που είναι στο 83,7%), χώρο για τα πλάγια μπακ να ανέβουν πολύ ψηλά και γενικά μια προσπάθεια να δημιουργήσει κι όχι να περιμένει. Δεν είναι πάντα απειλητικός (αντιθέτως…), έχει κι αυτός το «κουσούρι» της φλυαρίας, αλλά πάντως ξεκινάει για να παίξει κι όχι για να αμυνθεί. Θα το κρατήσει αυτό και στο Ηράκλειο; Ή θα πάει στη λογική που ακολούθησε κι ο ΟΦΗ κόντρα σε Άρη, ΠΑΟΚ ή και η Λαμία κόντρα στον ΟΦΗ, της προσαρμογής στον αντίπαλο;
Αν επιλέξει να προσαρμοστεί, θα πρέπει να περιμένουμε μια ομάδα που θα αμύνεται πιο πίσω, στα 2/3, προσπαθώντας να αποκόψει τα στόπερ του ΟΦΗ από τα χαφ του, να κλείσει τους χώρους, να οδηγήσει τον ΟΦΗ προς τη φλυαρία και να τον χτυπήσει στο transition, κάτι που στο μεταξύ τους φιλικό το πέτυχε, άλλωστε.
Δε γνωρίζω τι θα επιλέξει ο Κόουλμαν, στα μάτια μου μοιάζει πιθανότερο το 2ο σενάριο, πιθανόν με μια παράλληλη απόπειρα ανά διαστήματα να παίρνει τη μπάλα, να την κυκλοφορεί και να παίρνει ανάσες, παγώνοντας το ρυθμό.
Ως προς τη σύνθεση και το σχηματισμό, ο προπονητής του Ατρομήτου προτιμά το 4-2-3-1, που σε φάση άμυνας παίρνει τη μορφή 4-5-1, αλλά σε φάσεις επίθεσης συχνά μετατρέπεται σε 4-3-3, με τα εξτρέμ να πλαισιώνουν το φορ και τον παίκτη στη θέση «10» να χαμηλώνει και να γίνεται playmaker, ενώ ταυτόχρονα ανεβαίνουν και τα πλάγια μπακ, κυρίως από τα δεξιά ο ακούραστος Κεχρίντα.
Μια πιθανή 11αδα: Τσιντώντας - Κεχρίντα, Αθανασίου, Τζαβέλλας, Ασεβέδο - Φριτζόνσον, Έντερ - Βαλέντσια, Ρομπάιγ, Καμαρά (Γιουμπιτάνα) - Ανγιέλσκι
Ο ΟΦΗ
Πρώτο ματς στο Ηράκλειο, όπου ο ΟΦΗ μπαίνει ως φαβορί και ως η ομάδα που θα πρέπει να δώσει το ρυθμό. Είναι σημαντικό να μπορέσει να επιβάλλει το τέμπο και τον τρόπο παιχνιδιού που θα επιλέξει, επιδιώκοντας να πιέσει τον ήδη ζορισμένο πνευματικά αντίπαλό του.
Στο pre game πριν τη Λαμία, έγραφα ότι ο ΟΦΗ ο φετινός πρέπει να χτιστεί, προφανώς με αρκετές βελτιώσεις, πάνω στον τρόπο που έπαιξε στο 1ο ημίχρονο με τον ΠΑΟΚ. Να βάλει δηλαδή, ειδικά κόντρα σε ομάδες που θέλουν να τον περιμένουν, πίεση ψηλά, να τις οδηγήσει σε λάθη, που θα φέρνουν καλές προϋποθέσεις κόντρα σε μη οργανωμένη άμυνα.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρει λύσεις, ώστε να μην περιορίζεται στην κυκλοφορία της μπάλας και το build up, που θα καταλήγει σε ακίνδυνους χώρους και θα μένει ημιτελές. Είναι ζητούμενο η καλή τελική απόφαση και επιλογή. Είτε πρόκειται για μια key pass, είτε για ένα τελείωμα.
Επιπλέον, χωρίς το Ντίκο ειδικά, οι μεγάλες πάσες απέναντι σε άμυνες που δεν παίζουν ψηλά στο γήπεδο, δε μπορούν να τον βοηθήσουν. Με το Φελίπε στην επίθεση, ζητούμενο είναι να χτιστούν επιθέσεις, που θα του δώσουν ευκαιρίες για τελική με μέτωπο στην εστία. Δεν το έχει πετύχει αυτό ο ΟΦΗ μέχρι σήμερα, αφήνοντας έτσι αναξιοποίητο ένα βασικό του όπλο. Γενικότερα, το συνδυαστικό παιχνίδι μπορεί να δώσει και λύσεις σε μια ομάδα που διαθέτει χαφ με ανεβάσματα, αλλά και επαφή με το γκολ.
Θα χρειαστεί, λοιπόν, ο ΟΦΗ ταχύτητα και ενέργεια. Τόσο στο επιθετικό κομμάτι, με γρήγορες, αλλά καλές αποφάσεις και υψηλό τέμπο, που θα δημιουργεί χώρους όσο και στο αμυντικό, με ανακτήσεις της μπάλας ψηλά και άμεσα σταματήματα φάσεων, που πάνε να δημιουργηθούν στις μεταβάσεις. Επιπλέον, θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις μετατοπίσεις από τη μία πλευρά στην άλλη, καθώς ο αντίπαλός τους διαθέτει καλά άκρα, με δυνατότητα να συνεργάζονται καλά και να δημιουργούν υπεραριθμίες στα πλάγια. Οι αλληλοκαλύψεις δηλαδή και στο αμυντικό κομμάτι, από τα κεντρικά χαφ προς τους μπακ, είναι απαραίτητες.
Τέλος, οι στατικές φάσεις δεδομένα παίζουν ρόλο σε κάθε παιχνίδι ελληνικού πρωταθλήματος, θεωρώ δεν έχει νόημα να το αναλύσουμε αυτό περισσότερο.
Ως προς το σχηματισμό, θα είναι έκπληξη αν αλλάξει, αν και η άφιξη Γκλάζερ θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα για ένα στόπερ λιγότερο, ένα έξτρα χαφ και σύστημα 4-3-2-1. Από ότι όμως έχει δείξει ο Νταμπράουσκας, δεν αλλάζει εύκολα το 3-5-2, τουλάχιστον στον αρχικό σχηματισμό.
Μια πιθανή 11αδα: Μπάουμαν - Βούρος, Πασαλίδης, Καρώ - Λάρσον, Τοράρινσον (Αμπάντα), Μεγιάδο, Γαγιέγος, Μπάκιτς - Τοράλ, Φελίπε
Αν τυχόν γίνει η έκπληξη, τότε ο Γκλάζερ θα πάρει τη θέση ενός στόπερ, πιθανόν του Καρώ για να παίξει η ομάδα ένα 4-4-2 με ρόμβο ή και 4-3-1-2. Αλλά όπως προανέφερα, δε δίνω μεγάλες πιθανότητες να συμβεί.
*πηγή: football observatory
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr