Μετά και τον αποκλεισμό από το κύπελλο ο ΟΦΗ υποδέχεται την Κηφισιά σε ένα παιχνίδι που το αποτέλεσμά του μπορεί να διαφοροποιήσει σε πολλά τη συνέχεια του.

Με μια νίκη, σταθεροποιείται λίγο πάνω από τις θέσεις υποβιβασμού, στο γκουπ των παντελώς αδιάφορων ομάδων και θα χρειαστεί να κάνει τα απολύτως βασικά στη συνέχεια για να τελειώσει τη σαιζόν στη Σούπερ Λιγκ.

Με άλλο όμως αποτέλεσμα τα πράγματα γίνονται πιο άγρια, με την ομάδα να εντάσσεται για τα καλά στο γκρουπ των ομάδων που μάχονται για την παραμονή. Και τα δύο σενάρια είναι κακά. Προφανώς το δεύτερο είναι πολύ χειρότερο. 

Απέναντί του θα βρει μία από τις ομάδες που βρίσκονται σταθερά στις τελευταίες θέσεις, την Κηφισιά. Μια ομάδα που έχει μόλις 2 νίκες στο πρωτάθλημα και τη γνωρίζει ήδη καλά αφού την αντιμετώπισε 1 φορά για το πρωτάθλημα και 2 για το κύπελλο.

Προφανώς και αποτελεί αντίπαλο στα μέτρα του ΟΦΗ. Το ερώτημα είναι πλέον, ποια ακριβώς είναι τα μέτρα του ΟΦΗ. Γιατί από αγωνιστική σε αγωνιστική μας κάνει να χάνουμε όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη, ή πιο σωστά την όποια ελπίδα μας, ότι μπορεί να παίξει ένα σοβαρό ποδόσφαιρο, κάνοντας κάποια αυτονόητα και ελέγχοντας ένα ματς. 

Κάθε ποδοσφαιρική ανάλυση γύρω από τον ΟΦΗ έχει πια κουράσει. Θα ήταν εντελώς περιττό να κάνω άλλη μία εδώ. Ούτε κι έχει κάποιο νόημα να αναλύουμε πράγματα που δεν έχουν καμία λογική.

Όπως για παράδειγμα, πώς βρέθηκε ο ΟΦΗ να παίζει χωρίς κανένα αμυντικό χαφ στο 2ο ημίχρονο της ρεβάνς του Αγρινίου, ενώ ο προπονητής του από τα πρώτα ματς είχε εντοπίσει ως πρόβλημα την έλλειψη ισορροπίας της ομάδας.

Η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας έχει σοβαρά προβλήματα, πιθανότατα δομικά, που πρέπει κάπως να καμουφλάρει. 

Από την άλλη η επίθεσή της έχει εξίσου σοβαρές αδυναμίες, με ατελείωτη φλυαρία και σοβαρή έλλειψη αποτελεσματικότητας που επίσης πρέπει κάπως να λύσει. Ή έστω να "ξεγελάσει".

Τέλος, η διάρκεια που δείχνει ο ΟΦΗ ότι μπορεί να παίξει σε ένα κάποιο υψηλό τέμπο και να έχει μια απόδοση που μπορεί να τον οδηγήσει σε αποτελέσματα αντί να αυξάνεται στην πορεία από το ένα ημίχρονο που είχαμε εντοπίσει στις αρχές του 2024 μοιάζει να μειώνεται. Στο Αγρίνιο για παράδειγμα ήταν 30-35'. 

Έχουν τρόπο ο Μελ και οι παίκτες, 3 μέρες μετά από ακόμα μία αποτυχία, να αλλάξουν την εικόνα τους; Δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω όμως, πως είναι η τελευταία ευκαιρία που έχουν για να μαζέψουν την κατάσταση, πριν αφενός βαθμολογικά γίνει πιο πιεστική, αλλά και πριν επανεμφανιστεί κόσμος στις εξέδρες.