Στην πρεμιέρα ο ΟΦΗ προσγειώθηκε και άκουσε διάφορα καμπανάκια, μικρά και μεγαλύτερα να χτυπούν. Eίδε, ελπίζω, κατάματα την αλήθεια για το που βρίσκεται κι είχε την ευκαιρία να δουλέψει μερικές μέρες ακόμα, για να δέσει το νέο του σύνολο, χωρίς να είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε τεράστια πρόοδο.
Το επόμενο τεστ είναι πιο δυνατό και με ιδιαιτερότητες. Αντιμετωπίζει ένα παραδοσιακό αντίπαλό του, πιο έτοιμο (με +2 ευρωπαϊκά ματς), με καλό κλίμα και ενθουσιασμό (κάνουν λόγο για πρωταθλητισμό). Παίζει επίσης πρώτη φορά εντός έδρας, σε ένα γήπεδο που αναμένεται να έχει αρκετό κόσμο, αλλά και μεγάλη προσμονή να δει κάτι καλύτερο και αποτελέσματα.
Το παζλ που περιγράφω παραπάνω, έχει αρκετά κακά νέα:
- Ο αντίπαλος είναι πιο έτοιμος, έχει ορμή, έχει ψυχολογία και αυτοπεποίθηση.
- Ο ΠΑΟ έχει ένα ποιοτικό ρόστερ, καλύτερο - όπως όλα δείχνουν - από πέρυσι.
- Ο ΟΦΗ έχει μια σειρά προβλημάτων τραυματισμού, που αποδυναμώνουν την ήδη "άδεια" επιθετική του γραμμή και τον οδηγούν αναγκαστικά σε τακτικές πατέντες.
- Ο χρόνος που είχε να δουλέψει ο Νιόπλιας, ήταν μόλις 4 προπονήσεις.
- Η εμφάνιση στο Περιστέρι (κι όχι το αποτέλεσμα), αλλά και η μεταγραφική αργοπορία, έχει φέρει πίεση πολύ νωρίς στην ομάδα.
Όμως τίποτα στη ζωή δεν είναι μονόπλευρο. Βρίσκω και κάποια καλά νέα σε όλο αυτό:
- Τι καλύτερο για να καταπολεμήσεις την απάθεια και τη χαλαρότητα, από ένα ντέρμπυ που σε τσιτώνει και σου δίνει την ευκαιρία εύκολα να δώσεις κίνητρο στους ποδοσφαιριστές σου;
- Ο ΠΑΟ ζει σε ένα κλίμα αισιοδοξίας και μεγάλων προσδοκιών, όμως για την ώρα εκτός από κάποια θετικά στοιχεία στο παιχνίδι του, έχει δείξει κι αρκετές αδυναμίες, που δε δικαιολογούν τόση πια "χαρά".
- Τα προβλήματα στην επίθεση του ΟΦΗ, τον δυσκολεύουν να κάνει το παιχνίδι κυριαρχίας που θέλει. Του δίνουν όμως ένα καλό "άλλοθι", να προσαρμόσει το παιχνίδι του στον αντίπαλο και να παίξει διαφορετικά, πιο συντηρητικά κι έξυπνα (ως αουτσάιντερ), κυνηγώντας τα κενά του ΠΑΟ και καμουφλάροντας καλύτερα τα δικά του.
Αν θέλει ο ΟΦΗ λοιπόν να πάρει αποτέλεσμα, να κερδίσει πρακτικά, μπορεί να πιαστεί από τα καλά νέα και να τα αναδείξει.
Ο αντίπαλος
Όπως προαναφέρω, ο ΠΑΟ μας έχει δώσει ένα μικρό δείγμα γραφής, με 3 επίσημα ματς μέχρι τώρα. Βέβαια, λόγω της αποβολής στην Πράγα, το 1ο ματς δεν προσφέρει πολλά συμπεράσματα. Η ρεβάνς της Λεωφόρου όμως, αλλά και το εντός έδρας με τον Ιωνικό την προηγούμενη Κυριακή, δίνουν κάποια ψήγματα. Παρουσιάζουν μάλιστα κι αρκετές ομοιότητες.
*πηγή: sport24 - opta
Σε γενικές γραμμές, ο ΠΑΟ παρουσίασε στα δύο αυτά παιχνίδια ένα παρόμοιο πρόσωπο. Θέλησε να παίξει όπως παίζει μια ομάδα πρωταθλητισμού, δηλαδή κυριαρχικά, με κατοχή μπάλας, κυκλοφορία, πλάτος στην επίθεση, υπομονή και γρήγορες συνεργασίες ή ατομικές πρωτοβουλίες, που θα άνοιγαν την αντίπαλη άμυνα. Το έκανε καλά, ως ένα σημείο. Γενικά, φτάνει με άνεση στην περιοχή, δημιουργεί προϋποθέσεις, όμως στο τέλος-τέλος δε γίνεται τόσο απειλητικός. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο παιχνίδι με τον Ιωνικό έκανε 12 τελικές, 3 μόνο εξ' αυτών ήταν εντός εστίας, η μία μάλιστα με σουτ μακρινό.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν δύο κομμάτια του παιχνιδιού, που σε φάση επίθεσης ο ΠΑΟ είναι δυνατός. Η κυκλοφορία της μπάλας και οι στατικές φάσεις (με 2 τέτοιες έκανε και τις πιο μεγάλες ευκαιρίες του στην πρεμιέρα). Ειδικά στο πρώτο σκέλος, παρουσιάζει μια πολύ καλή εικόνα στο να κυκλοφορεί με υπομονή τη μπάλα και την κατάλληλη στιγμή, με 3-4 γρήγορες εναλλαγές, να βγάζει τη μπάλα στα άκρα και να την ξαναφέρνει μέσα, δημιουργώντας κενό στην αντίπαλη άμυνα. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, είναι ότι διατηρεί στα άκρα (μπακ και εξτρέμ) τα περσινά του δίδυμα (Κώτσιρας, Χουανκάρ, Παλάσιος και Αϊτόρ), ενώ στο κέντρο πρόσθεσε, δίπλα στον εξαιρετικό playmaker Πέρεθ, έναν ακόμα ποιοτικό παρτενέρ (Τσέριν).
Δεν αποκλείεται, όσο δένει με την ομάδα ο Σπόραρ, αυτή η δυσκολία στην τελική ενέργεια να βελτιώνεται. Για την ώρα, μπορεί κανείς να την αναγνωρίσει. Αν θέλουμε όμως να αναγνωρίσουμε την αδυναμία που έχουμε δει να επαναλαμβάνεται στα 3 πρώτα ματς, τότε θα πρέπει να κοιτάξουμε προς τα πίσω. Ο ΠΑΟ έχει δυσκολία στο αμυντικό transition, όταν τραβήξει πολλούς παίκτες ψηλά. Δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στο άμεσο παιχνίδι στην πλάτη του και σε κάποιες πολύ γρήγορες εναλλαγές (ο Ιωνικός έτσι έκανε την πραγματικά κλασσική του ευκαιρία στο 0-0). Έχει δυσκολία επίσης και σε στατικές φάσεις, δεν τις τελειώνει με την πρώτη σωστά. Τέλος, θα αγωνιστεί χωρίς τα βασικά του στόπερ κι αυτό σίγουρα δεν είναι καλό νέο.
Γενικά, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στο πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟ, ο Γιοβάνοβιτς θα συνεχίσει να ζητάει το ίδιο κυριαρχικό παιχνίδι ή θα ρίξει λίγο νερό στο κρασί του, παίζοντας πιο προσεκτικά. Με βάση τα "όπλα" του (μπαίνει σταδιακά και ο Βέρμπιτς), έχει λογική να επιμείνει. Ίσως όμως το πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας, να τον αναγκάσει να το θωρακίσει λίγο περισσότερο τακτικά.
Η προσέγγιση του ΟΦΗ
Ανέφερα νωρίτερα ότι ο ΟΦΗ έχει κάποια καλά νέα να πιαστεί. Το πρώτο αφορά τη βελτίωση της πνευματικής και ψυχολογικής του προετοιμασίας, που στο Περιστέρι δεν ήταν καλή. Το παιχνίδι από μόνο του, αλλά και το ενδιαφέρον του κόσμου, δίνουν και κίνητρο και "τσίτα". Όσο περισσότερο τα δούλεψε ο ΟΦΗ αυτά μέσα στην εβδομάδα, τόσο πιο έτοιμος από αυτή την πλευρά θα εμφανιστεί.
Ένα δεύτερο καλό, κατά την ταπεινή μου άποψη, νέο είναι ότι έχει το "ελεύθερο" να πάει σε μία λογική προσαρμογής στον αντίπαλο κι όχι να παρουσιάσει το δικό του πλάνο, όπως το φαντάζεται. Είναι αδύνατο να είναι κάτι τέτοιο έτοιμο σε μεγάλο βαθμό, σε τόσο μικρό διάστημα. Αντιθέτως, το να διαβάσει έναν αντίπαλο με περισσότερα παιχνίδια και αγωνιστικό στυλ που συνεχίζεται από πέρυσι, είναι πιο ρεαλιστικό.
Με βάση όλα αυτά, ο ΟΦΗ θα κληθεί να βρει λύσεις για τα πλεονεκτήματα του ΠΑΟ. Να μπορέσει δηλαδή να απομονώσει τα κεντρικά του χαφ από τα στόπερ, αλλά κι από την επιθετική τριάδα. Το έκανε πέρυσι με επιτυχία στη Λεωφόρο, μπορεί να το ξανακάνει. Όσο πιο δύσκολα φτάνει η μπάλα σε Πέρεθ και Τσέριν (ή και Βέρμπιτς), τόσο θα λιγοστεύουν τα προβλήματά του. Θα χρειαστεί επίσης να αποφασίσει ότι τα εξτρέμ του θα έχουν σαν πρώτη τους δουλειά να μην αφήνουν ακάλυπτο το μπακ τους. Με Αιτόρ και Παλάσιος στα άκρα, ο ΠΑΟ είναι ικανός και στο 1 εναντίον 1 και στις γρήγορες αλλαγές θέσεις, στις ταχύτατες συνεργασίες και στις μετατοπίσεις (που τόσο πολύ δυσκολεύουν τον ΟΦΗ από πέρυσι). Μάλιστα, η παρουσία ανασταλτικά των εξτρέμ και των χαφ του, θα είναι αναγκαία και για τα ανεβάσματα των αντιπάλων μπακ.
Επιπλέον, εφόσον το διαγνωσμένο πρόβλημα στο αμυντικό transition και στις μπαλιές και κινήσεις στην πλάτη της άμυνάς, του δεν έχει λυθεί από πέρυσι, η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι ο ΟΦΗ καλό θα είναι να μείνει πιο χαμηλά στο γήπεδο. Προφανώς, όχι μέσα στην περιοχή του, κάτι το οποίο θα είναι αυτοκτονικό, αλλά να μη δίνει κενούς χώρους στον αντίπαλο. Αν μπορέσει να βγάλει και καλά διαστήματα pressing, ψηλά στα αντίπαλα στόπερ κυρίως, με 4 παίκτες να μικραίνουν σε συγκεκριμένα σημεία του γηπέδου τους χώρους, με καλό συντονισμό κι έξυπνη στόχευση, χωρίς να "σκάσει" ή να την πατήσει στις επιστροφές, θα είναι ακόμα καλύτερα.
Αντιθέτως, επιθετικά θα πρέπει να κάνει το αντίστροφο. Να ψάξει αυτούς τους χώρους, που τα ανεβάσματα του ΠΑΟ θα αφήνουν κενούς. Μειονέκτημα σε αυτό, είναι η φλυαρία που έχει στο παιχνίδι του. Είναι σημαντικό να προσαρμοστεί και να μπορέσει να παίξει άμεσα, με ταχύτητα στη σκέψη και τις αποφάσεις του, αν θέλει τα κενά που θα βρει να τα αξιοποιήσει. Η στατικότητα και το υπερβολικό κουβάλημα της μπάλας, πρέπει να αποφευχθούν.
Κατά τα άλλα, είναι μάλλον αυτονόητο πως στο ελληνικό πρωτάθλημα οι στατικές φάσεις διαμορφώνουν αποτελέσματα, οπότε καλό θα είναι να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος και να έχει δουλέψει πολύ πάνω σε αυτό. Ο αντίπαλός του βγάζει έτσι φάσεις, όμως δέχεται κιόλας.
Πώς θα παίξουν οι ομάδες
ΟΦΗ
Στο Περιστέρι ο ΟΦΗ δοκίμασε να βάλει συγχρόνως 5 νέες μεταγραφές. Δεν πήγε καλά αυτό. Παράλληλα, με βάση τα προβλήματα τραυματισμών που δίνουν μετρημένες επιλογές, αλλά και τα χαρακτηριστικά που αναμένουμε να έχει το παιχνίδι, εικάζω ότι θα δούμε μία πιο "συντηρητική" προσέγγιση και με πιο έντονη την παρουσία του περσινού κορμού. Ως προς τον σχηματισμό, στο Περιστέρι το 4-3-3 κατέληγε σε 4-5-1, λόγω της φύσης των εξτρέμ (Νέιρα και Μπουζούκης) αφήνοντας κενά στα άκρα. Δε ξέρω αν θα αλλάξει το σχήμα ή τα πρόσωπα. Πιο λογικό βρίσκω το 2ο, με βάση και τον αντίπαλο.
Μια πιθανή 11αδα
Στίβενς - Μαρινάκης, Βούρος, Γιοχού (Γιαννούλης), Μπαλογιάννης - Μεγιάδο, Ντιουσέ, Νέιρα - Λάρσον, Τοράλ (Μπουζούκης), Ντίκο
ΠΑΟ
Λένε ότι 11αδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Αυτό λογικά θα συμβεί και με τον ΠΑΟ, με εξαίρεση κάποιες αναγκαστικές αλλαγές λόγω τραυματισμών. Ο σχηματισμός επίσης δε θα αλλάξει, θα δούμε ξανά 4-3-3. Ερωτηματικό είναι κυρίως αν ο Κουρμπέλης θα αγωνιστεί σε ρόλο στόπερ ή 6αριου.
Μια πιθανή 11αδα
Μπρινιόλι - Κώτσιρας, Σάρλια, Πούγγουρας (Κουρμπέλης), Χουανκάρ - Κουρμπέλης (Βέρμπιτς), Πέρεθ, Τσερίν - Αϊτόρ, Παλάσιος, Σποράρ
Κι επειδή είναι της μόδας τα υστερόγραφα:
Υ.Γ 1: Το δίδυμο της Τούμπας επιστρέφει. Είναι οι μοναδικοί που με "ανάγκασαν" εδώ και 4 χρόνια που γράφω pre και post games να αναφερθώ σε διαιτητές. Παρόλα αυτά, θεωρώ μεγάλο λάθος η ομάδα να μπει έτοιμη για διαμαρτυρίες και νεύρα. Χρειάζεται συγκέντρωση και να μείνει ανεπηρέαστη από τυχόν σφυρίγματα.
Υ.Γ 4: Όπως φαίνεται το γήπεδο θα είναι γεμάτο. Αυτό από μόνο του είναι όπλο και κίνητρο. Θα είναι επίσης σημαντικό ο κόσμος να έχει υπομονή, αλλά και οι ποδοσφαιριστές να μη χάσουν την αυτοσυγκέντρωσή τους, αν γύρω τους επικρατεί χαμός. Να το αξιοποιήσουν αντίθετα, ως ένα εξαιρετικό εργαλείο ενεργοποίησης.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr