Η ήττα από τον Ατρόμητο ήχησε σαν ένα γερό καμπανάκι. Κυρίως ο τρόπος που αυτή ήρθε. Ο ΟΦΗ κατόρθωσε να παίξει μόνος του, να παίξει κυριαρχικά κι όμως ούτε πολύ απειλητικός μπόρεσε να γίνει, ούτε και να μη χάσει έστω.

Ταπεινή μου άποψη είναι, ότι το μήνυμα του ματς είχε παραλήπτη κυρίως τον προπονητή του. Ο Νταμπράουσκας φαίνεται ότι δουλεύει πολύ, ότι έχει ιδέες σε τακτικό επίπεδο και αυτό το 40ήμερο της διακοπής προσπάθησε και πέρασε μια φιλοσοφία κι ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο στην ομάδα. Έχει δώσει κατευθύνσεις και μια καλή ιδέα, για το πώς να παίζει η ομάδα. Οι ποδοσφαιριστές του φαίνεται να την έχουν κατανοήσει, πιθανότατα και να τους αρέσει αυτή η ιδέα και το πλάνο. Το ερώτημα είναι αν μπορούν και να το υποστηρίξουν, τουλάχιστον οι υπάρχοντες.

Έχω την εντύπωση πως ο προπονητής του ΟΦΗ το προσεχές 15νθήμερο θα αντιμετωπίσει ένα δίλημμα. Θα συνεχίσει να προσπαθεί, με το πλάνο και τον τρόπο που εκείνος θέλει τελικά να παίξει η ομάδα ή θα κάνει εκπτώσεις και προσαρμογές, μέχρι να έρθει η μεταγραφική ενίσχυση; Κατανοώ την επιθυμία του να επιμείνει και να ψάξει την εμπέδωση ενός τρόπου παιχνιδιού. Θα ήταν και το αναμενόμενο, αν κόντρα στον Ατρόμητο είχε έρθει κάπως η νίκη. Δεν ήρθε όμως. Και βαθμολογικά η πίεση μεγάλωσε ξανά, απειλώντας την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση της ομάδας. Οπότε, κόντρα σε ΠΑΟ αρχικά και Βόλο αμέσως μετά, ίσως είναι πιο χρήσιμο να γίνουν προσαρμογές και μικρές "εκπτώσεις", που θα βοηθήσουν το διαθέσιμο ρόστερ να έρθει πιο κοντά στο αποτέλεσμα. Το είδαμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο στο Βικελίδης κόντρα στον Άρη, επί Νταμπράουσκας. Ίσως πρέπει να το ξαναδούμε.

Ο αντίπαλος

Ο ΟΦΗ καλείται να αντιμετωπίσει τον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος, ΠΑΟ. Μια ομάδα με 12 νίκες και 2 ισοπαλίες. Προέρχεται βέβαια από ισοπαλία κόντρα στον Ιωνικό, χάνοντας 2 βαθμούς από δική του λάθος διαχείριση. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι ένα από τα δύο μεγάλα φαβορί για τον τίτλο, μαζί με την ΑΕΚ.

Είναι επίσης μια ομάδα με συγκρότηση, συνοχή και ομοιογένεια. Συνέχεια της περσινής, με ξεκάθαρους ρόλους και πλάνο και πολύ συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Δεν είναι η ομάδα που θα βάλει τα πολλά γκολ ίσως, είναι όμως σίγουρα η ομάδα που δύσκολα θα δεχτεί. Έχει μόλις 5 γκολ παθητικό, σε 14 ματς. Μια αναιμική επίθεση όπως του ΟΦΗ λοιπόν, θα έχει αρκετά δύσκολο έργο, για να φτάσει στο γκολ. Το χαρακτηριστικό στοιχείο του ΠΑΟ, τόσο αμυντικά όσο κι επιθετικά, είναι η κυκλοφορία της μπάλας. Είναι ικανός στο passing game, παίρνει την κατοχή από τον αντίπαλο και ουσιαστικά έτσι τον κρατάει μακριά από την δική του εστία. Παράλληλα, με υπομονή, διαρκείς μετατοπίσεις από πλευρά σε πλευρά και καλό κάθετο παιχνίδι, ψάχνει τα κενά για να δημιουργήσει τις καθαρές φάσεις, που θα του φέρουν το 1 γκολ που χρειάζεται συνήθως, για να ελέγξει απόλυτα τα ματς του.

Πώς το πετυχαίνει αυτό; Πιέζοντας ψηλά και πολύ επίμονα κι αποτελεσματικά. Είναι ενδεικτικό, πως στον 1ο γύρο το μέσο ύψος έναρξης κατοχής της μπάλας, ήταν στα 44 μέτρα. Ξεκινά δηλαδή να επιτίθεται αρκετά κοντά στο αντίπαλο τρίτο, με αποτέλεσμα να μπορεί με 2-3 καλές πάσες και κάθετο παιχνίδι, να δημιουργεί σοβαρά ρήγματα. Δεν είναι η ομάδα που θα κάνει τις πάρα πολλές ενέργειες στην περιοχή (5ος στη σχετική κατηγορία), ούτε εκείνη που θα έχει τις πάρα πολλές μεγάλες ευκαιρίες (3ος στην κατηγορία). Είναι όμως η ομάδα, που με ποιοτικά τελειώματα και αποτελεσματικότητα, τις φάσεις που θα δημιουργήσει θα τις εκμεταλλευτεί, σκοράροντας.

Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο στο παιχνίδι του ΠΑΟ, είναι η ισορροπία του. Μπορεί να αναπτυχθεί και να δημιουργήσει, τόσο από τα άκρα, με καλές συνεργασίες μπακ και εξτρέμ, αλλά και διαγώνιες κινήσεις προς τα μέσα των ακραίων επιθετικών του, όσο κι από τον άξονα με κεντρικά χαφ ικανά τόσο στο ανασταλτικό κομμάτι και στο πρεσάρισμα, όσο και στο δημιουργικό. Μπορούν να πασάρουν καλά, παίζοντας κάθετα ή και δίνοντας πλάτος, όταν χρειάζεται. 

Τέλος, όπως οφείλει μια καλά δουλεμένη ομάδα και στις στατικές φάσεις έχει δείξει ότι μπορεί να απειλήσει, ξεκλειδώνοντας μέσα από τέτοιες στιγμές, παιχνίδια που μοιάζουν πιο σφιχτά, κόντρα σε άμυνες πολυπρόσωπες. Είτε κερδίζοντας πέναλτι, πηγαίνοντας στο 1 εναντίον 1, είτε και με χτυπήματα που φέρνουν καλά τη μπάλα στην περιοχή.

Η προσέγγιση του ΟΦΗ

Με βάση τα παραπάνω, γίνεται σαφές ότι το έργο του ΟΦΗ είναι δύσκολο. Μπαίνει ως ξεκάθαρο αουτσάιντερ στο παιχνίδι. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταστρώσει ένα πλάνο που θα καλύψει, όσο περισσότερο γίνεται, τις αδυναμίες του και θα κοιτάξει να αναδείξει σημεία που έχει ικανότητες.

Το πρώτο ερώτημα είναι, αν θα αφήσει τη μπάλα στον ΠΑΟ αμυνόμενος πολύ χαμηλά ή θα προσπαθήσει να βγάλει και πρεσάρισμα ψηλά, κόβοντας την ανάπτυξή του. Το δεύτερο σενάριο είναι πιο απαιτητικό μεν, αλλά δίνει περισσότερα περιθώρια, εφόσον γίνει σωστά. Τόσο στο να αποκοπούν οι κεντρικοί χαφ του ΠΑΟ από το δημιουργικό κομμάτι, χαλώντας τον τρόπο που παίζει ο ΠΑΟ, όσο και με κάποιες κατοχές κοντά στο επιθετικό τρίτο, που μπορούν με 1-2 γρήγορες κινήσεις και άμεσο παιχνίδι να φέρουν ευκαιρίες. Μπορεί ο ΟΦΗ να το υποστηρίξει αυτό; 

Το δεύτερο ερώτημα είναι, αν θα παραμείνει το σχήμα με τα 3 στόπερ (με το Βούρο τιμωρημένο) ή θα προσθέσει ένα ακόμα χαφ, προσπαθώντας να δημιουργήσει εκεί υπεραριθμία. Υπάρχει φυσικά και η λύση του να αφαιρέσει ένα φορ και να προσθέσει έναν ακόμα μέσο. Αυτό έχει να κάνει και με την ετοιμότητα των ποδοσφαιριστών του Νταμπράουσκας, φυσικά. Το βασικό ζητούμενο θα είναι να βρεθούν οι κατάλληλοι που θα πρεσάρουν αποτελεσματικά, αλλά και θα μπορούν να βγουν στην κόντρα με ταχύτητα. Χωρίς φυσικά να παραμελούν την προσπάθεια να παίρνουν για διαστήματα του ματς την κατοχή της μπάλας και μαζί ανάσες και μέτρα στο γήπεδο.

Τέλος, πράγματα αυτονόητα, όπως η καλή συμπεριφορά σε στατικές φάσεις (που διαρκώς πληγώνουν τον ΟΦΗ), ή η ενέργεια στις προσωπικές μονομαχίες, είναι δεδομένο πως πρέπει να συμβούν, αν ο ΟΦΗ θέλει να κυνηγήσει τις ελπίδες του στη Λεωφόρο.

Πώς θα παίξουν οι ομάδες

Ο Νταμπράουσκας εξήγησε ότι το 3-5-2 έχει προκύψει από τη διαθεσιμότητα των ποδοσφαιριστών του. Με την απουσία του Βούρου λόγω τιμωρίας και την επιστροφή του Μπαλογιάννη, δε φαίνεται παράλογο το σχήμα να αλλάξει. Να γίνει ξανά 4αδα στην άμυνα και να προστεθεί χαφ. Να δούμε ένα 4-5-1 με πολυπρόσωπο άξονα δηλαδή, καθώς εξτρέμ διαθέσιμα είναι λίγα κι όχι στο 100%. 

Μια πιθανή 11αδα θα έχει το Μανδά στο τέρμα, Λάρσον, Μαρινάκη, Πασαλίδη, Διαμαντή στην άμυνα, Ντιουσέ, Μεγιάδο και Περέα ή Νέιρα στα κεντρικά χαφ, με Τοράλ, Ντίκο, Γκερέρο και Μπιφουμά να διεκδικούν τις υπόλοιπες 3 θέσεις και φαβορί τους 3 πρώτους. 

Ο Γιοβάνοβιτς έχει ένα σταθερό κορμό κι ένα μόνιμο σχήμα 4-3-3 (με την κλασσική παραλλαγή σε 4-2-3-1). Μια πιθανή 11αδα θα έχει το Μπρινιόλι στο τέρμα, Κώτσιρα και Χουάνκαρ στα πλάγια της άμυνας, Μάγκνουσον και Σένκεφελντ ή Σάρλια, ανάλογα την ετοιμότητα του Ολλανδού στο κέντρο της άμυνας. Στο κέντρο Πέρεθ, Τσέριν και τον Μπερνάρ πιο μπροστά και στην επίθεση Παλάσιος, Βαγιαννίδη και Ιωαννίδη ή Σπόραρ σε ρόλο φορ.