Επιστροφή στα γήπεδα για τον ΟΦΗ, με την πίεση για αποτελέσματα να μεγαλώνει. Έχει έρθει η περίοδος, που θα κρίνει τι βαθμολογικούς στόχους θα μπορέσει να κυνηγήσει η ομάδα, αυτή τη σαιζόν. Πλέον το πρόγραμμα γίνεται πιο βατό, αυξάνονται οι διαθέσιμοι ποδοσφαιριστές, ενώ και η ετοιμότητα αρκετών είναι σε πολύ καλύτερα επίπεδα. Από εδώ και πέρα, περιμένουμε να δούμε αν ο ΟΦΗ θα προκαλέσει την τύχη του, ώστε να γυρίσει το κλίμα.
Απέναντί του, μία ομάδα που πριν τη διακοπή ήταν φορμαρισμένη, είχε ρέντα και ρυθμό και ήταν από τις ομάδες με καλό ξεκίνημα. Μία ομάδα όμως που αντιμετώπισε σοβαρό θέμα τις τελευταίες 3 εβδομάδες με την πανδημία, έμεινε εκτός προπονήσεων μεγάλο διάστημα και είναι μεγάλο ερωτηματικό το πώς θα παρουσιαστεί.
Σε κάθε περίπτωση, ο Βόλος, με την μέχρι τώρα εικόνα του, είναι μία ομάδα που αν θέλει ο ΟΦΗ να την κερδίσει, θα πρέπει να ανεβάσει αισθητά την απόδοσή του, σε σχέση με τα πρώτα ματς.
Ο αντίπαλος
Ο Βόλος είναι μία κλασσική ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος. Ομάδα Μπέου μάλιστα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως φροντίζει να ξεκινά πάντα καλά στο πρωτάθλημα, γνωρίζοντας πως μία κακή αρχή φέρνει εξελίξεις και προβλήματα. Το έκανε και πέρυσι, το κάνει και φέτος.
Σημαίνει επίσης πρακτικά, πως στο ρόστερ του διαθέτει κυρίως έτοιμους παίκτες, αρκετοί εξ’ αυτών «σκληραγωγημένοι» και γνώστες των ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού πρωταθλήματος. Μπορεί αυτό να μην αφήνει μεγάλες προοπτικές και μακροπρόθεσμο ορίζοντα, όμως κάνει τη δουλειά του, για την ώρα.
Διαθέτει ποδοσφαιριστές με ικανότητες σε ατομικό επίπεδο, όπως ο Ουάρντα και ο Νίκο Μαρτίνες, που μπορούν παιχνίδια ισορροπημένα να τα φέρνουν υπέρ τους, με 1-2 ενέργειες. Έχει γενικά μία θετική αύρα, με αρκετές ανατροπές στα παιχνίδια του.
Πώς έχει παρουσιαστεί ως τώρα
Μέχρι σήμερα, έχει χάσει 1 μόνο ματς κι αυτό στα μέσα Σεπτέμβρη από τον Άρη, μετά την πρώτη νίκη - έκπληξη επί του Ατρομήτου στο Περιστέρι στην πρεμιέρα. Από τότε έχει κερδίσει ΠΑΣ εντός και Λαμία εκτός, ενώ έχει πάρει ισοπαλία από τον ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Μοναδική γκέλα μπορεί να θεωρηθεί το εντός έδρας 1-1 με την ΑΕΛ, όπου πάντως σώθηκε από την ήττα στο 83΄. Λόγω κρουσμάτων, αναβλήθηκε το παιχνίδι του με τον Αστέρα Τρίπολης, ακριβώς πριν τη διακοπή.
Η προσέγγισή του
Γενικά, όπως είπαμε, είναι μία ομάδα κομμένη και ραμμένη για το ελληνικό πρωτάθλημα. Ξέρει να πηγαίνει τα παιχνίδια σε αργό τέμπο, ξέρει και να τα διακόπτει αν χρειαστεί, μπορεί να πιέζει καλά (5ος στα κλεψίματα) και να «χαλάει» το παιχνίδι του αντιπάλου, ενώ εξειδικεύεται στις αντεπιθέσεις. Δε σκοράρει πάρα πολύ, έχει 8 γκολ σε 7 ματς, αλλά ξέρει να τελειώνει τα παιχνίδια (3ος σε γκολ ανά τελική, πίσω μόνο από Ολυμπιακό και ΑΕΚ). Βέβαια, δε δέχεται και εύκολα γκολ (5 ως τώρα).
Έχει δείξει πως στο 2ο ημίχρονο ανεβάζει ρυθμό και συνήθως σε αυτό το μέρος του ματς, παίρνει τα παιχνίδια. Στο 1ο κινείται πιο προσεκτικά, δίνοντας βάση κυρίως στο να μη δεχτεί γκολ και να μείνει στο παιχνίδι. Επιπλέον, το ότι είναι ομάδα με παρόμοιες επιδόσεις εντός είτε εκτός έδρας είναι λογικό, με βάση τον τρόπο που προσεγγίζει τα παιχνίδια. Επιλέγει να βραχυκυκλώνει τον αντίπαλο και να τον χτυπάει στα λάθη του, περισσότερο από το να κυριαρχεί και να δημιουργεί εκείνος.
Αυτό που παρατηρεί κανείς στα παιχνίδια του, είναι πως ο τρόπος παιχνιδιού του είναι αρκετά άμεσος και δε διστάζει να ψάξει επιθέσεις με μακρινές μεταβιβάσεις.
Τα δυνατά του σημεία
• Η ποιότητα των μεσοεπιθετικών του. Έχει στο ρόστερ του ποδοσφαιριστές, που μπορούν και συνδυαστικά, αλλά και με προσωπικές ενέργειες, να δημιουργούν απειλές.
• Τα καλά άκρα του στο επιθετικό σκέλος, ειδικά η αριστερή του πτέρυγα. Η πλειονότητα των γκολ του σε κανονική ροή, άλλωστε, έχουν έρθει από σέντρες.
• Η ισορροπία που έχει στο παιχνίδι του, ειδικά στο κέντρο, με ποδοσφαιριστές που και δημιουργικά προσφέρουν και δυναμικά αμύνονται. Είναι ομάδα με καλές αλληλοκαλύψεις και καλές αντιδράσεις στο transition.
Τα αδύναμά του σημεία
• Η αμυντική του γραμμή, εκτός τον αριστερό μπακ Φεράρι, δεν είναι καλή με τη μπάλα στα πόδια. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, πως επιλέγει η ομάδα να παίζει αρκετά άμεσα και ελάχιστα από πίσω. Μία καλή πίεση ψηλά και στα σωστά σημεία, που θα αναγκάσει την άμυνά του να κυκλοφορήσει τη μπάλα, μπορεί να οδηγήσει σε λάθη.
• Αφήνει πολλά μέτρα στον αντίπαλο. Όσο πιο ικανός είναι άρα εκείνος, τόσο πιο μεγάλο το ρίσκο που παίρνει ο Βόλος.
• Αμυντικά, η δεξιά του πτέρυγα είναι σαφώς πιο αδύναμη και μπορεί να γίνει «στόχος» των επιθέσεων του αντιπάλου του.
Πώς θα παίξει
Ο σχηματισμός που επιλέγει είναι το 4-2-3-1. Υπάρχει ένας σταθερός κορμός 8-9 παικτών, που μπορεί να θεωρηθεί η βάση της 11αδας του. Βέβαια, ειδικά στο συγκεκριμένο παιχνίδι θα παίξει μεγάλο ρόλο η παράμετρος πανδημία. Ο Βόλος είχε διψήφιο αριθμό κρουσμάτων, έμεινε καιρό σε καραντίνα όλη η ομάδα, επανήλθε σε δόσεις και ανάλογα τα αποτελέσματα των tests. Αυτό σημαίνει πως ποδοσφαιριστές που λογικά θα ήταν πρώτη επιλογή, μπορεί τώρα να μην είναι στο 100% και να δούμε εκπλήξεις.
Σε γενικές γραμμές, ανεξάρτητα από τον covid, ο Γκαραβέλης είναι ο βασικός τερματοφύλακας, στο κέντρο της άμυνας Κολόμπο και Σάντσεθ είναι σταθερά πρώτες επιλογές, με τον Δημόπουλο εναλλακτική. Αριστέρα ο Φεράρι όποτε είναι καλά παίζει (και ξεχωρίζει), ενώ δεξιά ο Τέκιο με τον Ντεντάκη μοιράζονται ως τώρα χρόνο, με τον πρώτο να έχει θέματα τραυματισμού πάντως, που πιθανότατα θα τον αφήσουν εκτός.
Στο κέντρο, Ριένστρα, Μπαριέντος και Τσοκάνης είναι οι επιλογές στα κεντρικά χαφ. Με τον πρώτο τιμωρημένο, τα κουκιά είναι μάλλον μετρημένα εκεί. Από εκεί και πιο μπροστά, οι ποδοσφαιριστές έχουν μεγάλη ελευθερία κινήσεων, αλλάζουν πτέρυγες και πλαισιώνουν το φορ. Ουάρντα, Μαρτίνες και Γκουαροτσένα, είναι μάλλον ένα βήμα πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Σε ρόλο φορ, ο Δουβίκας παίζει σταθερά, έχοντας βάλει τα μισά γκολ της ομάδας ως τώρα.
Τι κάνει τη διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες μέχρι τώρα;
Μελετώντας τα παιχνίδια του Βόλου, αλλά και τα στατιστικά του, βρήκα ενδιαφέρον πώς στα νούμερα δεν αποτυπώνεται η διαφορά που έχουν οι 2 ομάδες στη βαθμολογία.
Επιθετικά, οι 2 ομάδες κινούνται λίγο - πολύ στο ίδιο επίπεδο. Με τον ΟΦΗ μάλιστα να έχει καλύτερο ποσοστό στα σουτ εντός εστίας. Ο Βόλος είναι πιο εύστοχος, πάντως. Δεν είναι όμως οι επιθετικές επιδόσεις των ομάδων που έχουν δημιουργήσει την απόσταση των 6 βαθμών.
Εκεί που υπάρχει μεγάλη διαφορά, είναι στις αμυντικές επιδόσεις. Ο Βόλος με 1 ματς λιγότερο, έχει δεχτεί 9 (!) γκολ λιγότερα. Ο ΟΦΗ, όπως έχω επισημάνει αρκετές φορές ως τώρα, δέχεται πάρα πολλές τελικές, στοιχείο που πιθανότατα οφείλεται και στην απόδοση των χαφ του, που άφηναν εκτεθειμένη την 3αδα (συνήθως) της άμυνας. Γιατί ως προς τις διεκδικήσεις, ο ΟΦΗ δεν υστερεί. Τα ματς του δε «χάνονται στις προσωπικές μονομαχίες», που τις «παίρνει όποιος τις θέλει περισσότερο», όπως είναι το κλισέ. Χάνονται στις κακές τοποθετήσεις, στα μεγάλα μεσοδιαστήματα που δίνονται στον αντίπαλο και στον παθητικό τρόπο που πιέζει ψηλά.
Κατά τα άλλα, τα στατιστικά που αφορούν τις μεταβιβάσεις, επιβεβαιώνουν όσα βλέπει κανείς με «γυμνό μάτι». Ο ΟΦΗ είναι ομάδα που χτίζει επιθέσεις από πίσω και επιδιώκει να κυριαρχήσει στο παιχνίδι, με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Αντίθετα, ο Βόλος παίζει πιο άμεσα, δίνοντας έμφαση στις ατομικές προσπάθειες (καλύτερος σε ντρίμπλες, αλλά και σε σέντρες).
Ο ΟΦΗ
Ο ΟΦΗ έχει αρκετές επιστροφές, ενώ είχε και αρκετό χρόνο να δουλέψει και να βελτιώσει στοιχεία του παιχνιδιού του. Περιμένουμε να δούμε μία ομάδα αισθητά βελτιωμένη σε αρκετούς τομείς. Έκανα πρόσφατα μία αποτίμηση των προβλημάτων που βλέπουμε και δε βρίσκω χρήσιμο να γράφω ξανά τα ίδια. Θα περιοριστώ σε μία συνοπτική, επανάληψη των ζητούμενων, αρχής γενομένης από το ματς στον Βόλο.
Τα βασικά ζητούμενα
• Να αρχίσει να βγάζει ξανά φάσεις στην επίθεση, κυρίως φάσεις που να τις τελειώνει καλά.
• Να αρχίσει να κυκλοφορεί τη μπάλα σε καλύτερους χώρους και να το κάνει, παίζοντας κάθετα.
• Να σταματήσει να κάνει τόσα φτηνά λάθη, τόσο στις μεταβιβάσεις, όσο και στις τοποθετήσεις του.
• Να κερδίζει περισσότερες κατοχές, ανεβάζοντας την πίεσή του και σε διάρκεια και σε μέτρα.
• Να σταματήσει να δέχεται τόσες τελικές και τόσο εύκολα. Αυτό μπορεί να συμβεί αφενός με καλύτερο έλεγχο του ρυθμού, κατοχή της μπάλας σε καλύτερο χώρο, γραμμές χωρίς μεγάλες αποστάσεις και μεγαλύτερη ένταση στο πρεσάρισμά του.
• Να βρει ευκαιρίες από στατικές φάσεις, αλλά και να αντιδρά καλύτερα αμυντικά, στις αντίστοιχες φάσεις του αντιπάλου.
Η προσέγγιση
Το 5-4-1 δεν έχει φέρει ούτε θωράκιση της άμυνας, ούτε δημιουργικότητα. Οδηγεί σε οριζόντιο παιχνίδι και επιτρέπει πολλές φάσεις στους αντιπάλους του. Έχοντας πια διαθέσιμους ποδοσφαιριστές στα άκρα της επίθεσης, η επιστροφή στο 4-2-3-1 μοιάζει δεδομένη.
Αυτό που χρειάζεται ο ΟΦΗ, είναι να αρχίσει να παίζει ξανά, όπως ορίζει το πλάνο του. Να γίνει ξανά η ομάδα που θα στηρίζεται στο καλό πρεσάρισμα ψηλά, στο κάθετο παιχνίδι του και στις συνεργασίες του. Έχει έρθει η στιγμή, που ο ΟΦΗ θα πρέπει να κυριαρχεί στα παιχνίδια (σε όλη τη διάρκειά τους, όχι ανά διαστήματα) και όχι να επιλέγει απλά να τα παίξει προσεκτικά και συντηρητικά.
Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο με βάση τις αμυντικές επιδόσεις του ΟΦΗ, όμως προσωπικά εστιάζω στο επιθετικό κομμάτι, καθώς εκεί πιστεύω ότι βρίσκεται η λύση. Ο έλεγχος του ρυθμού και η κατοχή της μπάλας, είναι για μία ομάδα όπως ο ΟΦΗ, ο τρόπος για να μειώσει τις απειλές που δέχεται. Παράλληλα, αν συμβεί αυτό, τότε θα δούμε και μία πιο λειτουργική ανάπτυξη, άρα κι ένα αποτελεσματικότερο τρόπο που ψάχνει το γκολ και τελικά τα ίδια τα ματς.
Μπορεί κανείς βάσιμα να υποθέσει, πως εφόσον ως τώρα βλέπουμε πως λείπει η αυτοπεποίθηση και η επιθετική διεκδίκηση της νίκης, ότι μία καλή απόδοση στο δημιουργικό κομμάτι, θα αλλάξει και την αμυντική εικόνα, σπρώχνοντας την ομάδα σε ένα καλό σερί εμφανίσεων και αποτελεσμάτων.
Πώς θα παίξει
Στο τέρμα θα βρίσκεται ο Βάτερμαν. Θα είναι σημαντικό να έχει δουλέψει με την άμυνα το θέμα των εξόδων του, αλλά και να αποφύγει τη «φλυαρία» με τη μπάλα στα πόδια.
Στην άμυνα, λογικά θα έχουμε ένα νέο δίδυμο στα στόπερ. Ο Διαμαντής μοιάζει σίγουρος και αναζητείται ο παρτενέρ του. Λογικά, θα παίξει ο πιο έτοιμος εκ των Γιαννούλη ή Σελίμοβιτς. Δεξιά ο Ουές, με τον Μαρινάκη να είναι ακόμα εκτός προπονήσεων. Αριστερά ο Κοροβέσης.
Στο κέντρο, όλα εξαρτώνται από την ετοιμότητα των Νέιρα και Ντε Γκούζμαν. Αν είναι 100%, τότε θα παίξουν, μαζί με τον Μεγιάδο. Αν όχι, ο Σακόρ θα παίξει ξανά.
Στην επίθεση, ο Στάρζεον θα πάει στα άκρα, όπου σαφώς αποδίδει καλύτερα, ο Σαρδινέρο επίσης και στην κορυφή θα είναι ο Γιάννου, ίσως πιο πλαισιωμένος πια, σε σχέση με τα προηγούμενα ματς.
Θα μπορούσε να δούμε και κάποιο 4-4-2, ίσως στη διάρκεια του ματς, με τον Σακόρ να συμπληρώνει την 4αδα στα χαφ, πιθανόν σε κάποιο ρόμβο, τον Στάρζεον να πλαισιώνει τον Γιάννου και τον Σαρδινέρο, που προέρχεται κι από αποχή, να μένει εκτός.
Πιθανή 11αδα: Βάτερμαν, Ουές, Διαμαντής, Γιαννούλης (Σελίμοβιτς), Κοροβέσης, Μεγιάδο, Νέιρα, Ντε Γκούζμαν (Σακόρ), Στάρζεον, Σαρδινέρο, Γιάννου.
