Aς συνεχίσουμε το άρθρο, καταθέτοντας την κρίση μας για τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές, άλλωστε η μεταγραφική περίοδος μπορεί να μην έχει αρχίσει επισήμως, αλλά είμαστε σε εποχή διεργασιών.
Βάτερμαν: Ξεκίνησε φανταστικά, σαν πραγματικός Κέρβερος στην εστία. Έβγαζε άπιαστα, ενώ με την μπάλα στα πόδια υπήρξε αλάνθαστος. Ήρθαν όμως και κακές εμφανίσεις, έτρωγε όρθιος γκολ, με αποτέλεσμα να χάσει τη θέση του. Επέστρεψε στα play-out, καλύτερος από ποτέ με εμφανίσεις γκολκίπερ που είχαμε πολλά χρόνια να δούμε στον ΟΦΗ.
Σωτηρίου: Επηρεασμένος τα μέγιστα, δυστυχώς μεγάλη αλλαγή προς το χειρότερο.
Προσωπικά, πέρυσι τον είχα ψηφίσει για mvp, φέτος όμως δεν ενέπνεε καμμιά σταθερότητα. Χάσαμε ματς από δικά του λάθη, έφαγε πολλά ίδια γκολ, είχε προβλήματα με την άμυνα. Σίγουρα δε φταίει μόνο αυτός για αυτά, αλλά έχει μερίδιο ευθύνης.
Αν τελικά κρατήσουμε ένα από τους δυο, 30+ τερματοφύλακες, νομίζω, ύστερα από πολύ σκέψη θα επέλεγα τον Βάτερμαν. Πιο έμπειρος, πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε να παίξουμε, συν το γεγονός ότι καλό να υπάρχει άλλη μια πόρτα ανοιχτή στην Ολλανδία, μπορεί στο μέλλον να αξιοποιηθεί κατάλληλα.
Ούες: Toυ έκανε κακό ο τραυματισμός του Μαρινάκη, περισσότερο από όσο κακό έκανε στον Μαρινάκη. Αναγκάστηκε να αναλάβει τη θέση μόνος του, χωρίς να είναι έτοιμος.
Καλός με την μπάλα στα πόδια, καλός επιθετικά, αλλά πρώτα πρέπει να παίξει άμυνα. Είχε πολλά θέματα η πλευρά του, ήταν συχνά επιπόλαιος, για μένα ως εκνευριστικός. Με τον Μαρινάκη δίπλα του στο καθημερινό πρόγραμμα θα ήταν καλύτερος, δε θα κουραζόταν έτσι και θα είχε καθαρό μυαλό. Χρειάζεται δουλειά, δεν τον αφήνεις όμως να φύγει.
Μαρινάκης: Στην αρχή έπαιξε ελάχιστα, σε εμφανίσεις που κανείς δε θα θυμάται. Μετά είχε μεγάλο τραυματισμό, που ακόμη και όσοι δεν ενθουσιάζονται από αυτόν, είπαν που 'σαι ρε Νικόλα. Επέστρεψε στα play-out, καλύτερος από ποτέ, κάνοντας τις καλύτερες εμφανίσεις του με τα μελανόλευκα. Παίκτης του προπονητή, πολύεργαλείο, στο 7 σχεδόν πάντα, ανασταλτικά και δημιουργικά. ΟΦΗτζης επίσης από τα γεννοφάσκια του, ανιψιός του τεράστιου Πετράν, νομίζω ότι πρέπει να αναλάβει το ρόλο του φυσικού αρχηγού της ομάδας!
Κοροβέσης: Ένας ποδοσφαιριστής που όταν ήρθε στον ΟΦΗ, δεν ήταν καθαρό αριστερό μπακ, περισσότερο χαφ, έγινε όμως. Μέτριο πρωτάθλημα, πολύ καλά play-out, όμως.
Νομίζω πάντως ότι ο κύκλος του στον ΟΦΗ πρέπει να κλείσει, εκτός και αν πατώντας οσονούπω τα 30 βελτιωθεί κατακόρυφα, κυρίως αμυντικά που πάντα έμοιαζε πιο σοφτ. Επιθετικά, σταθερά καλύτερος, δεν αρκεί όμως.
Λυμπεράκης: Νομίζω πως μετά τον Διαμαντή, ο καλύτερος από τη νουβέλ βαγκ του ΟΦΗ. Χρειάζεται βέβαια δουλειά, είναι όμως αξιόπιστος αμυντικά και επιθετικά. Η φετινή χρονιά θα πρέπει να είναι ένα μεγάλο μάθημα για αυτόν και να εμφανιστεί εξαιρετικά βελτιωμένος στην επόμενη. Θα πρέπει να κάνει δηλαδή μεγάλες εμφανίσεις, αν θέλει να δείξει ότι έχει μέλλον…
Διαμαντής: Αν η ομάδα μας δεν είχε δεχτεί τόσα πολλά γκολ, νομίζω είχαμε τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος, θα του άνηκε δικαίως ο τίτλος του mvp φέτος. Μπήκε στην 11άδα και δεν ξαναβγήκε. Συνεχείς παρουσίες, σε ελάχιστα ματς δεν ήταν καλός. Αυτό που θα ήθελα να δω από εκείνον, είναι να γίνει πιο απειλητικός επιθετικά. Πήρε πολλές μπάλες από στημένα (κόρνερ κυρίως), αλλά ελάχιστες φορές κατάφερε να απειλήσει με κεφαλιά on target.
Βούρος: Ξεκίνησε καταπληκτικά, όταν όμως η ομάδα πήρε την κάτω βόλτα είχε και αυτός τα λάθη στο ρεπερτόριο. Είναι όμως, υπό κανονικές συνθήκες στοπεράρα για μεγάλα πράγματα. Κάνει τάκλιν και κρατάει την μπάλα στα πόδια του, δεν τη στέλνει πλάγιο. Σηκώνει κεφάλι, βλέπει γήπεδο. Αρκετά δυναμικός, δε μασάει από αθλητικά φορ. Από τις καλύτερες μεταγραφές της προηγούμενης χρονιάς.
Γιαννούλης: Eπίσης με καλά και κακά ματς. Πολλά κακά όμως. Βελτιωμένος και ηγετικός στα play-out, αν παραμείνει ο ρόλος του μοιάζει να είναι περιορισμένος, δίνοντας λύσεις από τον πάγκο. Πολλά γκολ με δική του ευθύνη όμως φέτος, ρε γαμώτο.
Βαφέας: Πολλοί τον δίνουν έτοιμο για αποχώρηση. Έχει σκοράρει πάντως, στις δυο διαφορετικές παρουσίες του στον ΟΦΗ, όσα γκολ δεν έχουν σκοράρει οι υπόλοιποι αμυντικοί μαζί. Επίσης σαν ρολίστας θα μπορούσε να συνεχίσει, αλλά για αυτόν δεν αρκεί να παίζεις μόνο μια θέση. Θα πρέπει να βελτιωθεί και σαν αμυντικό χαφ, ώστε να υπάρχει μια ακόμη λύση, αν οι καταστάσεις το απαιτούν. Δύσκολα θα συνεχίσει πάντως.
Σελίμοβιτς: O πιο αδύναμος κρίκος. Λάθη, πέναλτι, αποβολές. Ακόμη και αν έδειξε κάποια θετικά στοιχεία, στους ελάχιστους αγώνες που έπαιξε λόγω τιμωριών και τραυματισμών, πώς κρατάς έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή; Aκόμη και με την εθνική του, την όποια δηλαδή, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να παίξει ποτέ του ούτε στη Βοσνία, ούτε σε οποιαδήποτε άλλη, συνεχώς κόκκινες. Στο καλό και να μη μας γράφει.
Μεγιάδο: O καταλύτης της ομάδας. Έτσι και δε δουλέψει, δεν τραβάει η μηχανή. Γίνεται μαζούτ. Είχε ένα διάστημα, εκείνο το χείριστο χειμωνιάτικο, που ήταν προκλητικά κακός, όταν δεν ήταν τραυματίας. Ας μην εξετάσουμε τα τι και πώς. Ό,τι έγινε, έγινε.
Περιττεύουν τα πολλά λόγια για τον Μέγια. Γράφτηκε το όνομα του για την Γκροίτερ Φίρτ. Ας τα σκάσουν χοντρά, να πάρουμε δυο Μεγιάδο, έστω έναν Ισης, και οκ, τι να κάνουμε. Αν όχι, μια χαρά είναι εδώ, ανεβάζει κασέ ή κλείνει και την καριέρα, μικιός είναι ακόμη πάντως.
Στάικος: Είναι σαν να τρως πολύ καλό ψητό κρέας, αλλά να μην έχεις λεμόνι και αλάτι.
Δουλευταράς, τρεχαλατζής, παίκτης προπονητή. Άλλα θες και κάτι παραπάνω, περισσότερο πάθος, μια ολιά παραπάνω ωριμότητα, λίγο αλάτι παραπάνω. Φέτος βρήκε και τρία γκολ, αλλά τα δύο δεν τα χάρηκε κανείς, αφού χάσαμε. Να δούμε πώς θα γυρίσει από τους χιαστούς και αυτός …
Νέιρα: Ισχύει πάνω κάτω ό,τι και με τον Μέγια. Αν και 4 χρόνια μεγαλύτερος. Συνολικά, είχε και μεγάλη απουσία, δεν το λες και καλό το πρωτάθλημα που έκανε. Η αξία του, η ποιότητα του όμως γνωστή. Ελπίζουμε φέτος να δούμε τον παλιό καλό Νέιρα.
Ντε Γκουζμάν: Σαν όνομα είναι ίσως η μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Ποδοσφαιριστής με 14 συμμετοχές στην Εθνική Ολλανδίας, με καριέρα σχεδόν σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Έδειξε όσο αγωνίστηκε την ποιότητά του. Μακάρι να ανανεώσει, φέτος με πιο κανονικές συνθήκες, θα δούμε, πιστεύω, έναν πολύ καλύτερο Ντε Γκουζμάν. Το γκολ του στο Αλκαζάρ, πάντως, η μισή κατηγορία. Όχι ότι ο ΟΦΗ του Νιόπλια υπήρχε περίπτωση να χάσει αυτό το ματς, από την ΑΕΛ του Αλέξη.
Σακόρ: Αν βλέπαμε τον Σακόρ των play-out, όχι σε όλη την παρουσία του στον ΟΦΗ, στα 2/3, σήμερα θα είχαμε γεμίσει το ταμείο με την αποχώρησή του. Μόνο για την παρουσία στους αγώνες διαβάθμισης μπορεί να κριθεί, έκανε στη Λαμία το καλύτερο του ματς, όσα χρόνια ήταν στον ΟΦΗ. Και στα υπόλοιπα ήταν πολύ καλός.
Ζητούμενο όμως η διάρκεια. Μακάρι να βρούμε κάποιον πολύ καλύτερο. Καλή συνέχεια στην καριέρα του.
Μπαλογιάννης: Έδειξε πολύ καλά στοιχεία. Καλά πόδια, καλό χειρισμό, καλά στημένα. Αλλά και πολλές αστάθειες. Που σημαίνει ότι θέλει πολλή δουλειά. Στο χέρι του είναι, έχει βρει τις ιδανικές συνθήκες. Δε νομίζω ότι θα είναι καλό να φύγει, για να βρει περισσότερα ματς. Καλύτερα να γνωρίσει τον ανταγωνισμό, να πάρει στοιχεία από παίκτες σαν τον Ντε Γκουζμάν και τον Νέιρα. Αν πάρει και από Μεγιάδο, ολίγον από ανασταλτικά, καλό για αυτόν και για μας.
Σολίς: Ο ποδοσφαιριστής ήταν καλός. Η μεταγραφή του όμως λάθος. Θεώρησαν ότι η παρουσία των δυο Αργεντινών, θα τον έβαζε στην ομάδα, αλλά και στον τρόπο ζωής ευκολότερα. Ότι δε θα χρειαζόταν τόσο χρόνο προσαρμογής. Εκ του αποτελέσματος, έσφαλαν. Αλλά θυμηθείτε. Ο Γκόμεζ μπήκε αμέσως στην ομάδα τότε, και παστέλωνε. Ο Μουνιόζ χρειάστηκε να περάσουν τα Χριστούγεννα. Αλλά η διαφορά είναι αν έχεις παίξει Ευρώπη. Ο Σολίς δεν είχε. Αν είχε ρήτρα 100-150χιλ, ίσως την άξιζε. Όχι όμως στο 500άρικο, δεν μπορούμε να πάμε.
Βαζ - Ναμπί: Αμφότεροι έπαιξαν ελάχιστα, τους ξέρουμε καλά. Ο Βαζ αποχαιρέτησε ήδη. Υπήρξαν πάντως, για να λέμε του στραβού το δίκιο, ματς φέτος που είπαμε μακάρι να είχαμε τον Βαζ. Θέλουμε όμως κάτι πολύ καλύτερο στην θέση του.
Για τον Ναμπί, γνωστά επίσης. Κακό ότι έχει χάσει παραπάνω από τα 3/5 των αγώνων που παίξαμε όσο καιρό είναι εδώ, εξαιτίας τραυματισμών. Πολύ ποιότητα, καντάρια μπάλας. Κάτι άσχημο που θυμάμαι, και δε θέλω να δω φέτος, είναι τον Αντίλ να μαλώνει με τον Κοσμά και τον Χουάν για κάποια στημένη μπάλα.
Σουρνάκης: O μικρός δεν είναι πια μικρός, είναι ήδη 22. Αφού δε βρήκε χρόνο φέτος των τόσων προβλημάτων, πότε θα βρει. Μακάρι να πάει κάπου και να μας αναγκάσει να τον φέρουμε πίσω.
Νοικοκυράκης: Ακριβώς τα ίδια ισχύουν για τον έτερο από τις ακαδημίες. Προσωπικά, σε όσες συμμετοχές έχει πάρει, ποτέ δε με έπεισε. Θα πρέπει δε να ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Όλοι θέλουμε να βλέπουμε Κρητικούς, παιδιά από τις ακαδημίες. Το γεγονός όμως ότι είναι κάποιος ταλαντούχος Κρητικός, δεν αρκεί για να παίξει στον ΟΦΗ. Πρέπει να δείξει μέσα στο γήπεδο, ότι αξίζει να παίζει στον ΟΦΗ. Αυτό όχι για τον Νοικοκυράκη, αποκλειστικά, γενικότερα.
Μιγγος: Τις προάλλες, σε podcast φίλων, άλλου «μαγαζιού», μιλούσαν για αυτόν. Τον ήξερε εις εκ των τριών από πιτσιρικά, από τη θητεία του στην Παιανία. Έλεγε τα καλύτερα. Πολύ καλό χαφ, εργαλείο, κομπιούτερ. Δυστυχώς, για αυτόν και για εμάς, φαίνεται να μην έχει καταφέρει να επιστρέψει από τη ρήξη χιαστών. Συμβαίνουν και αυτά. Κάποιες λεπτομέρειες που μπορεί να στερήσουν πολλά πράγματα από έναν ποδοσφαιριστή και μια ομάδα. Ο Μίγγος δεν τα κατάφερε ποτέ στον ΟΦΗ, αυτή είναι η αλήθεια. Ας πάει κάπου το παλικάρι, να βρει τα πατήματα του, την καριέρα του την ίδια, γιατί εδώ καμία έκπληξη ότι αποχώρησε. Αλίμονο, δηλαδή κιόλας.
Στάρτζεον: Να πω τη μαυρόασπρη αλήθεια μου; Δεν μου κάνει. Χρειαζόμαστε κάτι πολύ καλύτερο. Έναν Σεμέντο με διάρκεια. Σε καμμιά περίπτωση δεν έπιασε τα στάνταρ του Σεμέντο, που ουσιαστικά, έκανε μισή καλή χρονιά. Καθόλου δε θα με ενοχλούσε ενδεχόμενη αποχώρηση, αρκεί να έρθει κάποιος καλύτερος.
Σαρδινέρο: O γνώστης του κυπριακού ποδοσφαίρου Μακρατζάκης, έλεγε πέρσι δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Όταν ξεκίνησε το πρωτάθλημα που πέταξε 4 μπαλάκια μέχρι τον Νοέμβρη, εγώ έλεγα, διαψεύστηκε ο Γιάννης, παιχτάρα είναι. Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Δεν είναι του πεταματού, αλλά δεν είναι και ο Γκόμεζ, ούτε καν ο Τσιλιανίδης (σαν πλαϊνός).
Είναι όμως σκυλί του πολέμου, πολύ ποιοτικός με την μπάλα, ενώ έβαλε γκολ που χωράνε σε ποιητικές συλλογές. Επίσης, ποδοσφαιριστής του προπονητή, οπότε καλό είναι να υπάρχει. Η θέση του θαρρώ πάντως, πως είναι δεύτερος επιθετικός στο 4-4-2.
Γιάννου: Η μεταγραφή που κόντεψε να μας στοιχίσει την κατηγορία. Δεν κατάφερε να μπει ποτέ στα παπούτσια του Φίγκε. Καθόλου εύκολο βέβαια, ιδιαίτερα αν προέρχεσαι από μεγάλο τραυματισμό. Στο ξεκίνημά του, είχε 2 δοκάρια ο έρμος, το ένα στην ΑΕΚ, στο 0-1, που αν έμπαιναν, κέρδιζε την ψυχολογία και ίσως έκανε άλλη χρονιά. Με τα αν όμως, δε βάφεις αυγά. Πάλεψε στα play-out, αλλά δουλειά του φορ είναι το γκολ. Προσωπικά, δεν μου κάνουν οι φορ που παίζουν για την ομάδα, που πιέζουν αμυντικούς, που σπάνε την μπάλα. Καλά όλα αυτά, αλλά η δουλειά η βασική είναι το γκολ. Το αριστερό μπακ ελέγχει την αριστερή πλευρά, ο τερματοφύλακας την εστία και το 9ρι πρέπει να παστελώνει. Νομίζω ότι πρέπει να αποχωρήσει. Θα τον κρατούσα μόνο με το μισό συμβόλαιο του, σαν λύση από τον πάγκο. Βαρύ, αλλά βαρύ είναι να πονάνε και τα ματάκια μας. Την ξέρει την θέση πάντως, αλλά η ουσία απουσίαζε.
Καστάνιος: Ακόμη ένας από μακρύ τραυματισμό και μακρά απουσία στην Άπω Ανατολή. Μέχρι να εγκληματιστεί, να επιστρέψει από τον τραυματισμό, ήρθε κι άλλος. Έδειξε βέβαια φοβερά στοιχεία, χαρακτηριστικά της ολλανδικής ποδοσφαιρικής παιδείας. Ευελπιστώ ότι με σωστή προετοιμασία, με τη συμμετοχή του στο τακτικό πλάνο από την αρχή, θα τρίβουμε τα μάτια μας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θέλουμε ακόμη μια φοράκλα, έτσι;
Φερέιρα: Δυστυχώς, έχει χάσει το δρόμο του. Με την αποχώρηση του χιλιανού δίδυμου, ο μικρός άρχισε να ξεφεύγει. Έχασε τους πατρόνες του, που τον στήριζαν και τον προστάτευαν. Δεν είναι και δύσκολο να τα χάσεις, όταν βλέπεις έναν άλλο κόσμο, και πολύ περισσότερο χρήμα, δεκάδες χιλιάδες χλμ μακριά από το σπίτι σου, στα 19 σου.
Οι τραυματισμοί του, ήρθαν εξαιτίας της κακής - μη ποδοσφαιρικής - ζωής και διατροφής του. Τα φώτα της δημοσιότητας, θυμίζω ότι γραφόταν για ΑΕΚ τότε, κι ενδιαφέρον άλλων ομάδων του έκαναν κακό. Ήρθαν ο άτυχος τραυματισμός, ο χιαστός, και άλλοι ακόμη, μια από χόρτα η δουλειά. Μακάρι να επιστρέψει, μακάρι να γίνει ο Φερέιρα που γνωρίσαμε, σε πιο βελτιωμένη έκδοση. Αλλά τι ωραία που θα ήταν, να τον είχαμε ανταλλάξει με τον Γιακουμάκη τότε....
Γκαργκαλατζίδης: Πέρασε και δεν ακούμπησε. Ανέτοιμος όσο έπαιξε, κυρίως στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος. Διαφορετική περίπτωση από τον Μπαλογιάννη και τον Γρίβα. Πρέπει να πάει κάπου στην Β' Εθνική να βρει αγώνες. Και να αποσαφηνιστεί, αν είναι πλάγιος ή φουνταριστός. Για τον ΟΦΗ πάντως, ανέτοιμος.
Γρίβας: Διαφορετική περίπτωση. Δείχνει πιο έτοιμος για Α’ Εθνική. Ο Σμπώκος τον κάνει φουνταριστό ή δεύτερο φορ. Η ταχύτητα του, με κάνει να τον βλέπω περισσότερο στα άκρα. Σίγουρα όμως, θέλει πολλή δουλειά. Στα τελειώματα, στις σέντρες, στο μυαλό του. Να παίζει πιο έξυπνα. Και πιο μηχανικά. Να μην τα χάνει, όταν βρίσκεται σε καίρια θέση, και να σκέφτεται, τώρα το 'βαλα, όχι ας μην το χάσω αυτό. Η μηχανική λειτουργία, βελτιώνεται μόνο με την επανάληψη. Όπερ, πολλή δουλειά. Πάρα πολλή. Μπορεί; Αν μπορεί σύντομα θα βοηθήσει. Αν όχι, το μοναστήρι να ναι καλά …
Το be continued...
- Στο τρίτο και τελευταίο μέρος, η αξιολόγηση Σίμου και Νιόπλια
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr