Το αστείο είναι ότι ο υποφαινόμενος δεν ακολούθησε την προ εβδομάδας πρόβλεψη, έπαιξε συναισθηματικά και βρέθηκε πάλι στη χώρα του Φιντέλ. Βασικά, λόγω παράδοσης, πήγα με τον άσο - άντερ. Είδα ότι και οι Αγρινιώτες σκοράρουν με το σταγονόμετρο, την αμυντική μας βελτίωση, θεώρησα ότι ένα γκολάκι θα το βάλουμε, οπότε την μέρα του πονταρίσματος, πήγα παραδοσιακά με τον άσο. Γενικά, δε μου πάει καρδιά να παίζω κόντρα τον ΟΦΗ. Προτιμώ να μην παίξω, παρά να παίξω κόντρα. Παίζω ερασιτεχνικά βλέπετε, χομπίστικα. Αν θέλετε επαγγελματικές προτάσεις, ξέρετε που; Makrabet, εγγύηση!
Επί τούτου ο στοιχηματικός πρόλογος, είναι τα payroll που πρέπει να δικαιολογήσουμε. Λέω (τα) payroll γιατί είναι πολλά. Εκτός του Μακρατζάκη, είναι του Μπούση, του Σαμαρά, του Σίμου. Αμ πως, τι νομίζεις, έτσι. Σαν το payroll του Κανάκη όμως, του Μύρου, δεν έχει.
Σας είχα προειδοποιήσει λοιπόν, ότι μυρίζει προβλεπόμενη γκέλα με τον Παναιτωλικό. Η νευρικότητα που ανέφερε ο Σίμος, δεν οφείλεται, θαρρώ, σε κανένα άλλο λόγο, πέρα από το ματς της χρονιάς (μέχρι το επόμενο), που ακολουθεί. Η χομπίστικη ενασχόλησή μου με το στοίχημα, με είχε προϊδεάσει για το αποτέλεσμα. Έλεγα ότι πάντα μια ομάδα πριν από ένα σημαντικό ματς, ιδιαίτερα για ευρωπαϊκό κύπελλο, θα γκελάρει. Οκ, αν παίζει Μπάρτσα - Λεγκανές, ή Γιούβε - Λέτσε, οι πιθανότητες σχεδόν μηδενίζονται, αλλά δεν έχουμε φτάσει σε αυτά τα επίπεδα.
Δεδομένο επίσης είναι, ότι αν περάσουμε τον Απόλλωνα Λεμεσού, κανείς δε θα θυμάται το χθεσινό ματς. Το οποίο βέβαια θα με πλήρωνε, αν δεν είχαμε πάλι αυτήν την ανακάλυψη, με γκρο - πλαν και διπλό ενσταντανέ, στο πέναλτι του Παναιτωλικού. Δηλαδή, που να τα έβαζε τα χέρια του ο χ-ψ Βούρος, όντας στο έδαφος, να τα έκοβε;
Ή να το θέσω αλλιώς, εμείς θα πάρουμε κανά πεναλτάκι τέτοιο; Υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Όλιβερ Στόουν και του Στίβεν Σπίλμπεργκ; Βέβαια, αν το πάρουμε, θα σκοράρουμε ή θα συνεχίσουμε την περσινή αρνητική παράδοση; Πρόλαβες Γιώργο Σίμο να τους κάνεις μαθήματα στα πέναλτι, στη λειψή προετοιμασία;
Χάσαμε 2 βαθμούς, δηλαδή, με καμία φάση. Άντε μια κεφαλιά στο α' ημίχρονο, δε θυμάμαι κάτι άλλο. Πόσες φορές αλήθεια; Πόσες; Γιατί οι καθυστερήσεις; Σε λίγο όποτε πάμε στο 45, ή στο 90, θα φοράμε κολιέ μια χαχαλιά σκόρδα. Άσε που αν ανήκεις σε ευπαθείς ομάδες, μπορεί να την βγάλεις από κορωνοϊό και να φας το έμφραγμα λόγω ΟΦΗ, στις καθυστερήσεις.
Η ομάδα ήταν όντως κακή το Σάββατο. Νομίζω, μάλιστα, ότι το πρώτο ημίχρονο ίσως να είναι το χειρότερο των τελευταίων 2 χρόνων. Λογικά έθεσε σαν προτεραιότητα ο Σίμος το ευρωπαϊκό ματς, θέλοντας να προφυλάξει τους Αργεντινούς, αφού ο ένας προερχόταν από τραυματισμό, ενώ ο Μέγια, προπονούνταν, θαρρώ σαν το κρυφό σχολείο, λόγω των γραφειοκρατικών θεμάτων, που καθυστέρησαν την συμφωνία.
Όμως, ιδιαίτερα στο α' ημίχρονο η επιθετική 4αδα, Βαζ, Σαρδινέρο, Ναμπί, Φόγκε, ήταν απούσα. Ιδιαίτερα ο Ναμπί και ο Σαρδινέρο, ήταν σαν να μην υπήρχαν, σαν να παίζαμε με 9 παίκτες.
Θεωρώ πια ότι ο Ναμπί περισσότερο κακό κάνει στην ομάδα, παρά την βοηθάει. Αν δε γουστάρεις στην τελική, κυρ Αντίλ, φέρε προτασούλα και στα εφτά καλά του θεού, του Αλλάχ, του Βούδα, του Ερμή. Ίσως η τελευταία ευκαιρία του, είναι αυτή με τον Απόλλωνα, δεν ξέρω. Μακάρι να μεταμορφωθεί, αν και μετά από δυο χρόνια, δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος. Καλό θα είναι δε ο Σίμος, να μην δείχνει τόση στήριξη σε ποδοσφαιριστές που τον διαψεύδουν. Θυμίζω ότι η ανάλογη στήριξη στον Μάνο, πήγε στράφι. Ποτέ του δεν την ανταπέδωσε!
Αν θέλουμε να δούμε τα θετικά, η ομάδα, κυρίως χάρη στην παρουσία του Βούρου, νομίζω ότι αποκτά γερό αμυντικό μέταλλο. Με Σελίμοβιτς το μέταλλο θα γίνει ατσάλι, οπότε υπάρχει σαφής βελτίωση. Αλλά φέτος φωνάζει για ενίσχυση, το δημιουργικό και το εκτελεστικό κομμάτι. Για τον Ναμπί τα είπαμε, ο Νέιρα δεν μπορεί να τα κάνει όλα, ο Τσίλια λείπει, όπως και ο Φερέιρα. Όχι ο Σεμέντο δεν λείπει, αφού από τον Δεκέμβρη, ή και νωρίτερα, έμοιαζε κουρασμένος και χωρίς κέφι. Δεν καταλαβαίνω, αυτό το δίδυμο, Ναμπί - Σεμέντο. Τους είπε κανείς ότι από τον ΟΦΗ θα απογειωθούν για τον Άγιαξ ή την Τσέλσι; Ή μήπως στις ακαδημίες τις προηγμένες, που μάθανε το άθλημα, τους είπε κανείς ότι με 5 ματς χτυπάς μεταγραφάρα και πέφτουν όλες οι ομάδες στα πόδια σου;
Μη σου πω ότι σε αυτήν την δυάδα, κολλάει και ο Σακόρ. Το ξεπούλημα (το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει τσάμπα) της μπάλας έξω από την περιοχή, είναι τραγικό. Και γίνεται ακόμη τραγικότερο, όταν δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Δεν μπορεί το μαγαζί να έχει κάθε βδομάδα Βlack Friday, πως το λένε, θα κλείσει.
Άλλη μια επιβεβαίωση του προηγουμένου, είναι ο Φιγκεϊρέντο. Η κούραση ξεχειλίζει από τα μπατζάκια του. Ίσως περισσότερο ψυχική και πνευματική, παρά σωματική. Αλλά βγάζει μάτι. Είπαμε, 2,5 χρονια παίζει, με ελάχιστα διαλλείματα. Και ξέρετε, όπου υπάρχει κούραση χάνονται εύκολα γκολ, γίνονται λάθη, κλπ.
Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω. Ότι φωνάζει η ομάδα για ενίσχυση. Με καθοριστικότερη θέση όλων μάλλον το 10ρι, στην θέση του Ναμπί. Ακολουθεί η θέση του φορ. Για τα εξτρέμ, ύστερα και από τον τραυματισμό Βαζ, δεν ξέρω αν θα πορευτούμε με αυτούς που υπάρχουν Σαρδινέρο, Γρίβα, Νοικοκυράκη, Γκαργκαλατζίδη ή και τον Ουές, αν μπορεί να παίξει την θέση. Θα ήθελα να δω τον Νοικοκυράκη βελτιωμένο κατακόρυφα. Δεν είναι η πρώτη του χρονιά, που δικαιολογούνται όλα, ακόμη και να μην κερδίσει μια προσωπική μονομαχία. Πρέπει να είναι πιο δυνατός, πιο τσαμπουκάς και να μην μασάει από το σκληρό παιχνίδι. Για τον Σαρδινέρο πρώτο δείγμα κάκιστο. Ευχόμαστε να διαψεύσει Μακρατζάκη.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σταθώ στις γκρίνιες. Και τι δεν έχω ακούσει και διαβάσει. Έξι μήνες χωρίς νίκη, άσχετα αν τους 4 περίπου δεν παίζαμε. Σίγουρα πονάνε ή έστω ενοχλούνε τα 11 ματς χωρίς νίκη. Πληρώνουμε ίσως μια χαλαρότητα στα play off, που μπορεί να δικαιολογείται για πολλούς λόγους, αλλά αλίμονο αν περάσει στο DNA μιας ομάδας που τώρα χτίζεται, ότι «έλα μωρέ, δεν πειράζει που χάσαμε».
Πάντα πειράζει. Δεν είμαι οπαδός του "νίκη με κάθε τρόπο, όπως και να χει". Αγαπώ τη νίκη, μέσα από το καλό ποδόσφαιρο και το θέαμα. Είναι ζητούμενο, άλλωστε, για τη βελτίωση του προϊόντος, που ευαγγελίζεται η ΠΑΕ. Νίκες με θέαμα φέρνουν κόσμο (θα τελειώσει η ποδοσφαιρική καραντίνα, πού θα πάει), χορηγούς, μεγαλύτερα έσοδα, καλύτερο προϊόν.
Θα πρέπει, βέβαια, από την άλλη και οι οπαδοί να καταλάβουν ότι οι ομάδες δε χτίζονται σε μια μέρα. Το γεγονός ότι έγινε μια υπέρβαση, φτάνοντας σε ένα στόχο 2 χρόνια νωρίτερα, δε σημαίνει ότι βρήκαμε το άγιο δισκοπότηρο. Δείτε πόσα χρόνια έκανε ο Κλοπ να το βρει στη Λίβερπουλ ή ο Μπιέλσα στη Λίντς.
Χρειάζεται υπομονή και στήριξη. Κυρίως στα δύσκολα. Όταν νικάς, είναι εύκολο να στηρίζεις. Στις ήττες χτίζεις χαρακτήρα, αρκεί να διορθώνεις τα λάθη, φυσικά. Η μπάλα κάτω λοιπόν, ας προσγειωθούμε άπαντες, αφού βρισκόμαστε ακόμη στην αφετηρία.
Μπροστά μας, μια μεγάλη πρόκληση. Μια πρόκληση που κάναμε πολλά χρόνια υπομονή, για να συναντήσουμε. Μια πρόκριση μπορεί να κρίνει πολλά, για την εξέλιξη όλης της χρονιάς.
Αυτά τα ματς, ο ΟΦΗ έχει το DNA να τα κερδίζει. Λείπει βέβαια η ραχοκοκκαλιά της ομάδας, ο κόσμος, αλλά ας κρατήσουμε θετική στάση, έχοντας πίστη στην ομάδα μας!
