«Και τι είναι, ρε κοπέλια, το …γουίκλι ριπόρτ, για να ‘χομε καλό ρώτημα;»
«Να, θα διαβάζεις τα άρθρα όλης της εβδομάδας και θα κάνεις μια σύνοψη».

Μάλιστα. Να διαβάζω τα άρθρα ΟΛΗΣ της εβδομάδας. Και να κάνω και σύνοψη. Μα με ποιον νομίζουνε πως έχουνε να κάνουνε, με κανέναν προκομμένο;

Τέλος πάντων, προσπάθησα να τους κάνω το χατίρι και τα πήρα με τη σειρά.

Ο Σμπώκος κάτι έγραφε το περασμένο Σάββατο για έρμα, που ψοφάνε. Σκιάχτηκα. Να πούμε, λέει, αλήθειες. Μα ποιος αντέχει τις αλήθειες ρε συ Χρίστο, πλάκα μας κάνεις τώρα;

Ο Μακρατζάκης ανησύχησε για εμάς κυριακάτικα και μας ρώτησε αν πάμε καλά. Τι να σου πω ρε Γιάννη, κι αν στρίψαμε κάπου λάθος, αυτή η πολύξερη από το gps τα φταίει.

Μου άρεσε το «σκέφτομαι και γράφω» του Τσατσάκη τη Δευτέρα, για το πώς τα πέρασε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Του κόλλησα και αυτοκολλητάκι στην οθόνη.

Ο Αυγουστάκης, την ίδια μέρα, μας προτρέπει να σεβόμαστε τα παιδιά. Καλά τα λέει. Και να τα βάζουμε νωρίς για ύπνο, προσθέτω εγώ.

Το «γκαραντί» του Κουγιουμουτζή την Τετάρτη το διάβασα ολόκληρο, μπας και δω πότε λήγει η εγγύηση στην φραπεδιέρα μου, αλλά άκρη δεν έβγαλα.

Ο Κανάκης την Πέμπτη ασχολήθηκε με κάποιον που έκλεψε, λέει, κάποτε μια τράπεζα. Όντως άξιο λόγου το γεγονός· συνήθως μας κλέβουνε οι τράπεζες κάθε μέρα.

Ξαναχτύπησε κι ο Μακρατζάκης, θέλοντας να μάθει ιστορία τους Αρειανούς. Δεν ήξερα πως στον Άρη βάλανε μάθημα επιλογής τη γήινη ιστορία.

Ουφ, κουράστηκα όμως μ’ ετούτα και με τ’ άλλα. Αν δε βαρεθώ, τα ξαναλέμε σε καμιά βδομάδα.

Α, και γράψτε και κανένα άρθρο για το καλαμάκι που καταργείται, το θέμα είναι φλέγον. Αλλά έτσι είναι η δήθεν κουλτούρα· κανένα ενδιαφέρον για την πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά του φραπέ.