Μία από τις αναμνήσεις μου ήταν η πορεία της Κροατίας το 1998, μία ομάδα που δημιούργησε τότε το δικό της μύθο, με αρχηγό έναν από τους παίκτες που θαύμαζα, τον Ζβόνιμιρ Μπόμπαν και πολλούς ακόμα παικταράδες (Σούκερ, Προσινέτσκι, Ασάνοβιτς, Βλάοβιτς, Μπίλιτς κλπ).
Η τότε Κροατία ήταν ένα μείγμα από αρτίστες, από παίκτες μεγάλης κλάσης μαζί με μία γερή δόση ποδοσφαιρικής αλητείας και θράσους που την έκανε και όσο σκληρή χρειαζόταν για να πετύχει! Η νίκη τους απέναντι στην μεγάλη Γερμανία είναι ένα ματς που όλοι μας θα θυμόμαστε χρόνια.
Η προχθεσινή τους νίκη με την Αργεντινή είναι επίσης ένα τέτοιο ματς. Το να κερδίσεις την Αργεντινή είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Το να την κερδίσεις με χαρακτηριστική άνεση και σοβαρή διαφορά επιπέδου κι ενώ έχει παίκτες όπως ο Μέσι, ο Ιγκουαίν, ο Μασεράνο δεν συμβαίνει συχνά!
Η φετινή Κροατία δεν είναι παρόμοια με την ομάδα του 1998. Είναι πιο ευρωπαϊκή, περισσότερο δομημένη και σαφώς πιο ομάδα. Είναι ένα σύνολο που έχει ο καθένας τον ρόλο του, έχουν βρει χημεία και δουλεύει ο ένας για τον άλλο. Δεν στηρίζεται σε εμπνεύσεις αλλά σε σύστημα και σε σχέση με την ομάδα του 1998 είναι πολύ πιο τακτικά πειθαρχημένη και λειτουργεί by the book. Έχει την πολυτέλεια να διαθέτει παίκτες πολύτιμα γρανάζια ομάδων όπως η Ρεάλ, η Μπάρτσα, η Γιούβε και αυτό την έχει βοηθήσει πολύ.
Υπάρχει όμως ένας παίκτης που κάνει τη διαφορά. Που αν τον βγάλεις από το σύνολο θα το αποσυντονίσεις τελείως. Και φυσικά μιλάμε για τον Μόντριτς. Κόβει, πασάρει, μοιράζει, κάνει τάκλιν, κάνει σουτ, χτυπάει στημένα, δίνει ρυθμό, παγώνει το ρυθμό, κατευθύνει, όλα τα κάνει και τα κάνει και καλά. Ίσως δεν το κάνει με τόσο θόρυβο ώστε να τον παίρνεις αμέσως χαμπάρι αλλά το κάνει.
Στην φετινή Κροατία, αν δεν παίξει ο Μάντζουκιτς θα βρει το γκολ από τον Ρέμπιτς, αν δεν είναι σε καλή μέρα ο Ράκιτιτς θα δώσει λύση ο Κόβασιτς, αν λείψει ο Μόντριτς νομίζω ότι δεν έχει απάντηση. Κι ελπίζω ως φίλαθλος να μη λείψει!
Ο Μόντριτς ανήκει στη σχολή Πίρλο. Και 10αρι και 8αρι και αν χρειαστεί και 6άρι. Δεν κάνει μόνο ένα πράγμα. Τα κάνει όλα και τα κάνει από καλά έως άριστα. Δε γεμίζει το μάτι αλλά κάνει τη διαφορά αν τον προσέξεις. Κι από όταν τον προσέξεις τον ξεχωρίζεις. Τη σχολή αυτή προσωπικά την θεωρώ κορυφαία. Θα μου άρεσε να είμαι ένα τέτοιο χαφ. Νομίζω ο πρώτος τέτοιος χαφ που είδα ήταν ο Ρεδόνδο. Τα έκανε όλα κι αυτός απλά είχε άλλη σωματοδομή. Μετά ήρθε ο Πίρλο και τώρα ο Μόντριτς. Υπάρχουν κι άλλοι που μπορεί κάποιος να πει ότι ανήκουν σε αυτή τη σχολή, αλλά όχι στο ίδιο επίπεδο, όχι ακόμα τουλάχιστον.
Θα είναι άραγε το Μουντιάλ του Μόντριτς; Θα καταφέρει να οδηγήσει την Κροατία μακριά όπως έκανε ο Πίρλο στο EURO 2012 με τους Ιταλούς που κατάφεραν να φτάσουν τελικό (κι ας έφαγαν 4 εκεί) με μάλλον μετριότατη ομάδα; Μακάρι για να αναδειχθεί η σχολή αυτή.
