Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος τελείωσε. Ο ΟΦΗ ολοκλήρωσε ένα καταστροφικό 2ο γύρο, με μόλις 4 πόντους συγκομιδή, αλλά κυρίως με μία απογοητευτική αγωνιστική εικόνα. Απάθεια, αδράνεια και αδιόρθωτα λάθη, ήταν όσα έβγαλε η ομάδα μέσα στο γήπεδο μέσα στο 2021, με μικρές εξαιρέσεις, που μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα. 

Τα πράγματα πλέον είναι απλά. Ο ΟΦΗ έχει 7 ματς μπροστά του, για να γλυτώσει ένα μεγάλο κάζο. Να αποφύγει ο Οργανισμός ένα βαρύ πισωγύρισμα, να αποφευχθεί ένα σοβαρό φρενάρισμα του project, αλλά και να διδαχθεί, χωρίς να φτάσει ως τον πάτο του βαρελιού αγωνιστικά. Για να είμαστε ρεαλιστές, η σημερινή εικόνα της ομάδας τον κάνει φαβορί για μία από τις 2 τελευταίες θέσεις. Μπορεί πολλοί ουδέτεροι να λένε πως ο ΟΦΗ δεν αξίζει να πέσει, όμως αυτό είναι θεωρία. Στην πράξη, τερμάτισε προτελευταίος, χωρίς κανένα σημάδι αντίδρασης, εδώ και 2 μήνες. 

Προσωπική μου άποψη είναι πως το ρόστερ, πλήρες και ονομαστικά, είναι καλύτερο των περισσοτέρων αντιπάλων του στα play out. Αυτό όμως δε λέει κάτι. Το ποδόσφαιρο παίζεται μέσα στο χορτάρι. Εκεί πρέπει να αποδεικνύεις κάθε Κυριακή την αξία σου. Όποιος κι αν είσαι, όποια κι αν είναι αυτή. Τελευταία, ακούω όλο και συχνότερα τη φράση πως "το ρόστερ είναι για τα σκουπίδια". Ή πως ο ΟΦΗ δεν έχει ποιότητα και γι' αυτό κινδυνεύει. Διαφωνώ με την άποψη αυτή. 

Το να λέμε πως ο ΟΦΗ υστερεί σε ποιόητα, είναι ένα άλλοθι που αρνούμαι να δώσω στην ομάδα. Δεν έχει απέναντί του τίποτα ποδοσφαιρικούς ογκόλιθους, ούτε και top επιπέδου ποδοσφαιριστές. Δεν έχει καν απέναντί του, με 1 άντε 2 εξαιρέσεις, πιο ακριβά ρόστερ. Για να έχουμε μία βάση, η αντιστοιχία της κανονικής διάρκειας στα 7 ματς που έβγαλε η κλήρωση ήταν 4 νίκες, 2 ισοπαλίες και 1 μόλις ήττα. Το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος δεν είναι υψηλό, για να λέμε πως το ρόστερ του ΟΦΗ δεν είναι καλύτερο, έστω από 2-3 ακόμα. Ξαναγράφω πως, πλήρες και ονομαστικά, είναι καλύτερο από σχεδόν και τις 7. Αυτό κάνει, στα μάτια μου τουλάχιστον, τη φετινή πορεία ακόμα πιο οδυνηρή, αλλά και την ευθύνη των ποδοσφαιριστών ακόμα μεγαλύτερη. 

Διανύουμε μία σαιζόν, που ο ΟΦΗ έχει καταφέρει να χάσει σχεδόν με κάθε τρόπο. Έχει καταφέρει να δεχτεί γκολ απαράδεκτα για επαγγελματική ομάδα. Έχει κατορθώσει, όσο κυλά η σαιζόν και αγριεύουν τα πράγματα, να γίνεται όλο και πιο παθητικός. Έχει βγάλει μέσα στο γήπεδο μηδενικό χαρακτήρα και ακόμα λιγότερο ποδοσφαιρικό εγωισμό. Μοιάζει απαθής και αδιάφορος. Δε ξέρω αν όντως είναι. Όμως, τι σημασία έχει πλέον; Τώρα μετρά το αποτέλεσμα και μόνο.

Περίμενα στο ματς με τον Άρη (ναι, φορμαρισμένη και καλή ομάδα, αλλά όχι, δεν είναι καμία Μπαρτσελόνα) να δω αντίδραση από τους ποδοσφαιριστές. Έστω μετά τη φυγή του Σίμου. Τον τέως προπονητή τους δεν τον στήριξαν και ξεκάθαρα, δεν έπαιξαν ποτέ για εκείνον. Τώρα όμως τι θα κάνουν; Γιατί όσα είδαμε στη Θεσσαλονίκη, ακόμα κι αν με όλη μας την καλή διάθεση και ελπίδα, μπορεί να εντοπίσαμε κάποιες ενδείξεις θετικές (προσωπικά δεν τις είδα, πάντως), δε φτάνουν για να σωθεί η σαιζόν. 

Ο Νιόπλιας είναι δεδομένο πως θα κάνει ό,τι μπορεί. Ειδικά στη διακοπή, μετά την 1η αγωνισιτκή των play out. Όμως τώρα όλα περνάνε από τους ποδοσφαιριστές. Τα ματς αυτά δε θα τα πάρει κάποιο τρομερό πλάνο, ούτε καμία ποδοσφαιρική εφεύρεση. Θα τα πάρει όποια ομάδα μπει μέσα στο γήπεδο, για να επιβιώσει. Η πιο "Survivor" ομάδα, που θα βγάλει μπροστά τον εγωισμό και την ποδοσφαιρική μαγκιά των ποδοσφαιριστών της. Είναι η στιγμή που ξεχωρίζουν οι ποδοσφαιριστές, από τους "ποδοσφαιριστές". Εκείνοι που μπορούν να αντέξουν, από εκείνους που κλατάρουν μόλις σφίξουν τα γάλατα. 

Είμαστε στη φάση που θα φανεί ποιοι μπορούν σφίξουν τα δόντια σε ένα χτύπημα, ποιοι μπορούν να κρατήσουν το μυαλό τους καθαρό, ποιοι έχουν καταλάβει πού βρίσκονται και πόσο κινδυνεύουν να χάσουν πολλά, από τα προνόμια και τα κεκτημένα τους. Όσοι δε μπορούν, δε θέλουν ή δε ξέρουν πώς μπορούν να ανταποκριθούν, είναι καλύτερο να μείνουν έξω. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για παιδικά λάθη, μονομαχίες που οι παίκτες του ΟΦΗ θα έρχονται δεύτεροι, περπάτημα στο transition, περιττές φλυαρίες με τη μπάλα, χαμένα ατομικά μαρκαρίσματα και νωχελικότητα. Όποιος δε νιώθει πως μπορεί, το καλύτερο που μπορεί να προσφέρει στην ομάδα, είναι να μείνει εκτός.

Προσωπικά, πιστεύω πως οι ποδοσφαιριστές που έχει ο ΟΦΗ, δεν είναι για τα χάλια που βλέπουμε. Παρά τις απουσίες. Το ερώτημα μου είναι όμως πια, αν το πιστεύουν και εκείνοι και αν ενδιαφέρονται να αποδείξουν πως όντως ισχύει αυτό, κόντρα στη γενική πεποίθηση, που όσο περνά ο καιρός τους κατατάσει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών "που δεν κάνουν για τη Super League 1". Η μπάλα είναι πια στα πόδια τους, κυριολεκτικά και μεταφορικά. 

Ξα τους!