Κάθε εταιρεία που λειτουργεί στοιχειωδώς σωστά, θέτει στόχους. Το ίδιο ισχύει και για τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Οι στόχοι αφορούν μια σειρά από ζητήματα είτε οργανωτικά, είτε οικονομικά, είτε εμπορικά, είτε φυσικά αγωνιστικά. Τον κόσμο πρώτα από όλα, τον ενδιαφέρει ο αγωνιστικός στόχος. Που από πέρυσι έχει οριστεί από τη διοίκηση της ομάδας. Είναι η είσοδος στην 6αδα.
Ήταν υπερβολή να οριστεί ένας τέτοιος στόχος πέρυσι; Φυσικά και όχι. Ο ΟΦΗ είναι η 6η σε εισιτήρια ομάδα, το 6ο τηλεοπτικό συμβόλαιο, το 6ο budget, η 6η σε αξία ρόστερ ομάδα βάσει transfermarkt και γενικά μια ομάδα με ιστορία, που εκπροσωπεί μια ολόκληρη περιφέρεια της χώρας. Διαθέτει δικό της γήπεδο (προφανώς παλιό και με θέματα, αλλά δικό της), αλλά και προπονητικό κέντρο. Είναι δυνατόν να ορίσει ένα χαμηλότερο στόχο; Κατά την ταπεινή μου άποψη, όχι. Συν τοις άλλοις, αν θες να πας μπροστά, πρέπει και να κοιτάς μπροστά και να έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου.
Θα μου πει κάποιος, πρέπει και το ρόστερ και η εικόνα στο γήπεδο να συμβαδίζει και να υποστηρίζει το στόχο. Εννοείται πως έτσι είναι. Η περσινή εικόνα, για παράδειγμα, ήταν αξιοπρεπής, αλλά κατά τη γνώμη μου όχι επαρκής για να πιάσει η ομάδα τον στόχο της. Είχα γράψει αναλυτικά πως στην κανονική διάρκεια τερμάτισε δίκαια 7ος και ότι είχε αρκετά σημεία προς βελτίωση, για να γίνει πιο ανταγωνιστικός και με τους "μεγάλους". Από νωρίς μάλιστα αυτό το καλοκαίρι, έγραφα ότι ο ΟΦΗ ξεκινά από ακόμα χειρότερη αφετηρία, λόγω και των κακών play out, αλλά και του μεταγραφικού σχεδιασμού. Δεν ξεκινά δηλαδή χτίζοντας πάνω στην περσινή 7η θέση.
Μια σοβαρή εταιρεία και ομάδα, όταν βλέπει λάθη και προβλήματα, είναι έτοιμη να αναπροσαρμόσει το στόχο της και να αναλάβει την ευθύνη γι' αυτό. Βρίσκεται ο ΟΦΗ σε αυτό το σημείο όμως; Είναι η ώρα να αρχίσει η κασέτα περί γρήγορης παραμονής; Όχι δεν είναι. Θα είναι λάθος ο Οργανισμός, τόσο γρήγορα, να αρχίσει να κοιτάει προς τα πίσω του ή προς τα κάτω και να κατεβάσει τόσο εύκολα τον πήχη. Οφείλει να κρατήσει το στόχο και να εξαντλήσει τα περιθώρια να τον πετύχει. Ξεκινώντας, όχι μετά τη διακοπή όπως λένε οι περισσότεροι, αλλά από το ματς με τον ΠΑΟΚ. Ναι είναι ειδικές οι συνθήκες, αλλά έτσι είναι η ζωή. Πρέπει να προσαρμόζεσαι και να δίνεις τις μάχες σου.
Ο ΟΦΗ επιβάλλεται να επιμείνει στον στόχο της 6αδας. Να βάλει ο ίδιος πίεση στον εαυτό του, για να βελτιωθεί και να σοβαρευτεί. Να μην πάει στην εύκολη λύση του "απλά να σωθεί η χρονιά". Να βρει λύσεις κι όχι να πάει στην ευκολία της αναπροσαρμογής προς τα κάτω. Να ζοριστεί για ένα ντεμαράζ στα υπόλοιπα ματς του 1ου γύρου. Να χτίσει μια ομάδα με αυτοπεποίθηση και για τον 2ο γύρο. Να ξαναμάθει να κερδίζει και να μάχεται.
Ακόμα και εντελώς ποδοσφαιρικά να το δούμε, αυτός ο κακοφτιαγμένος και ελλιπής ΟΦΗ, όταν έπαιξε όχι καλά, αλλά απλά σωστά και ανεκτά, ήταν καλύτερος από αντιπάλους ίδιων στόχων ή τέλος πάντως σίγουρα δεν υστέρησε. Το είδαμε στο πρώτο 30λεπτο στο Περιστέρι, το είδαμε στο Βόλο, το είδαμε και με τον Παναιτωλικό. Δε θα μπω στη λογική του τι θα γινόταν αν δεν είχε τραυματισμούς, καθυστερήσεις μεταγραφικές κι όλα τα προβλήματα που γνωρίζουμε. Ακόμα κι έτσι, όταν υπήρξε ποδοσφαιρικά λογικός, σοβαρός και συγκεντρωμένος, ήταν ανταγωνιστικός. Για να δούμε τι μπορεί να κάνει αν βελτιωθεί σοβαρά...
Η 6αδα συνεχίζει να είναι ο στόχος και όλοι μας περιμένουμε κινήσεις εντός κι εκτός γηπέδου (σ.σ: το κείμενο γράφτηκε πριν τις δύο τελευταίες μεταγραφές), που θα φέρουν σοβαρή βελτίωση και μια ομάδα που θα τον κυνηγήσει ως το τέλος. Και το τέλος αργεί ακόμα, μένουν 21 ολόκληρα παιχνίδια.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr