Εδώ και 2 χρόνια, πριν και μετά από κάθε ματς πρωταθλήματος, κάνω μία προσπάθεια ποδοσφαιρικής ανάλυσης των παιχνιδιών του ΟΦΗ. Έφτασε η ώρα και για το πρώτο Ευρωπαϊκό ματς. Mετά από 20 χρόνια! Αυτή η φράση, από μόνη της, συνοψίζει όλο το νόημα του παιχνιδιού αυτού. Είναι μια γιορτή, μια επιστροφή μετά από πολύ καιρό και μια μεγάλη πρόκληση. Η ευκαιρία του ΟΦΗ να ξανασυστηθεί σε όλους.
Ακριβώς γι’ αυτό, θα σταθώ μόνο στον ΟΦΗ, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα, για πρώτη φορά, τον αντίπαλο. Ούτως ή άλλως, υπάρχει στο oficrete.gr άλλος (aka Γιάννης Μακρατζάκης), που γνωρίζει πολύ καλύτερα τον Απόλλωνα, μιας και τον βλέπει σε μόνιμη βάση. Σίγουρα έχει να πει περισσότερα, άλλωστε ήδη μας έδωσε ένα preview, αλλά και μια ιδέα για μια καλή ενδεκάδα, όπως και την πρόβλεψή του ότι θα προκριθεί ο ΟΦΗ.
Ο αντίπαλος
Όπως προανέφερα, αυτό το κείμενο αφορά τον ΟΦΗ. Για τον Απόλλωνα είμαι βέβαιος ότι η ομάδα γνωρίζει πολλά, περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα της διοργάνωσης. Είναι ομάδα με εμπειρία ευρωπαϊκή τα τελευταία χρόνια. Έχει μάθει να διαχειρίζεται τέτοιου είδους προκριματικά και μάλιστα με επιτυχία. Έχει παραστάσεις, αυτοπεποίθηση και το know how.
Αγωνιστικά, έχει κάνει ένα μικρό refresh στο ρόστερ του, κυρίως μεσοεπιθετικά. Έφυγαν οι γνωστοί μας Παπουλής και Σαρδινέρο, για παράδειγμα και ήρθαν οι επίσης γνωστοί μας Λάρσον και Ντιγκινί (μεταξύ άλλων). Η γενική ιδέα είναι ότι διαθέτει ένα έμπειρο κορμό. Μια δυνατή, ψηλή και σκληρή αν χρειαστεί αμυντική γραμμή, που στερείται ίσως ταχύτητας. Μια μεσαία γραμμή που κρατά ισορροπία και παίζει καθοριστικό ρόλο στο χτίσιμο των επιθέσεων και τον έλεγχο του ματς (όπως συμβαίνει και στον ΟΦΗ). Και μια επιθετική γραμμή με 3 παίκτες πίσω από το φορ, να κινούνται διαρκώς γύρω και μέσα στην περιοχή, να αλλάζουν θέσεις και να απειλούν όλοι. Σε αντίθεση με την αμυντική γραμμή, μπροστά διαθέτει και ταχύτητα.
Από πλευράς ετοιμότητας, ο Απόλλων έχει περισσότερα επίσημα ματς στα πόδια του, ενώ έχει κάνει και μία πιο ολοκληρωμένη προετοιμασία. Από την άλλη, είχε μείνει χωρίς ματς από το Μάρτιο έως και τον Αύγουστο. Στην covid εποχή, δε θα βρεις κανονικότητα πουθενά, ούτε και στο ποδόσφαιρο.
Από πλευράς προσώπων, σίγουρα εκτός θα είναι ο βασικός κίπερ Μολ. Στη θέση του, ο νεαρός Δημητρίου. Στην άμυνα, παίκτες που ξεχωρίζει κανείς, είναι ο αριστερός (φουλ) μπακ Αγκίρε, ο έμπειρος κεντρικός αμυντικός Ρομπέρζ, αλλά και ο Σαλάι. Δεξιά αγωνίζεται ο Πέδρο. Στα χαφ διαθέτει ποιότητα και αρκετές επιλογές. Ο Ντένιτς έχει ένα ρόλο box to box, με τον Ματέι δίπλα του συνθέτουν ένα δημιουργικό δίδυμο και πίσω τους υπάρχει ο έμπειρος αμυντικός χαφ Σακέτι, που είναι χρόνια στην ομάδα. Στην επίθεση Ντιγκινί, Νταμπό και Πίττας, είναι η 3αδα που πλαισιώνει τον φορ. Όλοι τους γρήγοροι, ποιοτικοί και με ευκολία στο να πατούν περιοχή. Τέλος ο Μπένσοπ είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος, ένα σύγχρονο φορ που κινείται πολύ, δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του, αλλά έχει και το γκολ
Αρκετά όμως με τον αντίπαλο, πάμε να δούμε και τα βασικά στοιχεία, που θα διαμορφώσουν την Πέμπτη το αποτέλεσμα:
Η ιδιαιτερότητα του νοκ άουτ ματς
Τα φετινά προκριματικά έχουν μία ιδιαιτερότητα, πολύ σημαντική. Είναι νοκ άουτ παιχνίδια. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η τακτική προσέγγιση των ομάδων χρειάζεται ισορροπία, μεγάλη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, αλλά και γρήγορη προσαρμογή στα δεδομένα, που θα διαμορφώνονται στο παιχνίδι. Δεν υπάρχει 2ο ματς, για να διορθωθούν αστοχίες ή λάθη.
Ο Απόλλων είναι ομάδα με περισσότερη εμπειρία σε τέτοια ματς ευρωπαϊκά, όμως το νοκ άουτ είναι και για εκείνον κάτι νέο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δούμε, λοιπόν, είναι πώς οι 2 προπονητές θα διαχειριστούν το δεδομένο αυτό. Όποια προσέγγιση κι αν επιλέξουν, αυτή περνά από τον έλεγχο του ματς και το περιβόητο πια, παιχνίδι κυριαρχίας.
Ο έλεγχος του ματς - κλειδί για την εξέλιξη του
Η κοινή - ποδοσφαιρική - λογική λέει ότι ο ΟΦΗ θα πρέπει να μπει προσεκτικά, να «διαβάσει» το παιχνίδι όσο μπορεί καλύτερα και να βρει τον τρόπο να κουμαντάρει εκείνος το τέμπο του ματς, ανεβάζοντας, αλλά και κατεβάζοντας ταχύτητα, όποτε είναι χρήσιμο. Αυτό για τον περσινό ΟΦΗ, θα έμοιαζε πιο εφικτό. Τώρα, μετά τα πρώτα φιλικά και την πρεμιέρα, αυτό φαντάζει αρκετά απαιτητικό. Όμως είναι ένα Ευρωπαϊκό ματς, ο πήχης είναι ψηλά και οι απαιτήσεις μεγαλώνουν. Όσοι αγωνιστούν, πρέπει να προσπαθήσουν πολύ περισσότερο.
Για να είμαστε ρεαλιστές λοιπόν, το ζητούμενο δεν είναι μία επιθετική κυριαρχία, που θα οδηγήσει σε κάποιο σφυροκόπημα, αλλά μία κυριαρχία που θα αφορά το ρυθμό του ματς. Αυτό περνά, ασφαλώς, μέσα από το καλό passing game και την κυκλοφορία της μπάλας. Η κατοχή εξασφαλίζει λιγότερους κινδύνους. Αρκεί να γίνεται σε καλά σημεία του γηπέδου κι όχι στο αμυντικό τρίτο, όπως έγινε με τον Παναιτωλικό. Το παράλληλο παιχνίδι, ειδικά στο χώρο άμυνας, φέρνει συχνά κινδύνους και τα λάθη μπορούν να αποβούν καθοριστικά. Χρειάζεται δημιουργικό παιχνίδι και μεταβιβάσεις, που δε θα έχουν ρίσκο.
Παρεμβατική, δυναμική, αλλά και έξυπνη άμυνα
Ο ΟΦΗ έχει προσθέσει 3 νέους στόπερ στο ρόστερ του. Δύο εξ’ αυτών, έχουν αγωνιστεί και σε τέτοια ματς, αλλά και στην Κύπρο. Επιπλέον και οι δύο είναι στόπερ που πάνε πρώτοι στη μπάλα, βγάζουν δυναμισμό και επιλέγουν να παρεμβαίνουν στις φάσεις. Φυσικά αυτό το χρειάζεται ο ΟΦΗ, αφού απέναντί του θα βρει μία επιθετική 4αδα υψηλής ποιότητας, τεχνικά καλή, αλλά και γρήγορη.
Δε φτάνει όμως αυτό. Χρειάζεται και ταχύτητα σκέψης και πράξης από το σύνολο της γραμμής, αλλά και τα αμυντικά χαφ. Καλές και γρήγορες αποφάσεις. Να φεύγει η μπάλα από σημεία που καίνε, χωρίς όμως να φεύγει και όπως - όπως. Να μη δίνονται διαρκώς και εύκολα στατικές φάσεις γύρω από την περιοχή, αφήνοντας στον αντίπαλο την ευχέρεια να ανανεώνει συνεχώς τις επιθέσεις του. Φυσικά, θα χρειαστεί και μεγάλη προσοχή στις κάρτες. Ένα γρήγορο φόρτωμα, ή ακόμα χειρότερα μία αποβολή, θα αλλάξει εντελώς τις ισορροπίες.
Ισορροπία και μικρές αποστάσεις των γραμμών
Σημαντικό, βέβαια, είναι να συνεισφέρει όλη η ομάδα στην αμυντική λειτουργία. Με πίεση για ανακτήσεις της μπάλας, έξυπνα φάουλ όπου χρειάζεται, σωστές τοποθετήσεις και επιστροφές.
Η ισορροπία και η μικρή απόσταση των γραμμών, είναι επίσης από τα κλειδιά του ματς. Είδαμε και την Κυριακή μεγάλες αποστάσεις, στοιχείο που δίνει στον αντίπαλο χώρους στα μεσοδιαστήματα. Ο Απόλλων, όμως, διαθέτει πολύ μεγαλύτερη ποιότητα από τον Παναιτωλικό. Επομένως, ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος.
Κινητικότητα και καλές επιλογές στην ανάπτυξη
Αυτό που μας λείπει στον ΟΦΗ εντός 2020, με κάποιες εξαιρέσεις φυσικά, είναι το γρήγορο, συνδυαστικό του παιχνίδι. Ένα στυλ που μας έχει χαρίσει όμορφα γκολ (ενδεικτικά θυμίζω, το εντός έδρας με ΠΑΟ τον Δεκέμβρη, το εντός έδρας με ΠΑΟΚ στα play offs, το πρόσφατο με τον Παναιτωλικό), αλλά κι ένας τρόπος παιχνιδιού που όποτε εφαρμόστηκε σωστά, δυσκόλεψε τους αντιπάλους του, ανεξαρτήτως της ποιότητάς τους.
Θα το χρειαστεί ξανά αυτό το παιχνίδι ο ΟΦΗ. Απαιτούνται συνεργασίες και κάθετο παιχνίδι. Τα χαρακτηριστικά του ρόστερ του, αλλά και η μεθοδολογία που εφαρμόζει από πέρυσι, το κάνουν μονόδρομο.
Αποτελεσματικότητα στην επίθεση
Αποτελεί πληγή για τον ΟΦΗ. Πέρυσι βλέπαμε το φαινόμενο της δημιουργίας πολλών τελικών, αλλά μικρής ευστοχίας. Όσο περνά ο καιρός, μειώνεται κι ο αριθμός των τελικών. Είτε λόγω κακών επιλογών στις τελικές πάσες ή σουτ, είτε και λόγω της έλλειψης απλότητας και ομαδικότητας ενίοτε.
Ο φετινός ΟΦΗ έχει δυστοκία στο γκολ, δε δημιουργεί πολλές φάσεις και δε σκοράρει και στις ευκαιρίες του. Αυτό μπορεί να έχει πολλές αιτίες, η κυριότερη όμως είναι η μη ορθολογική ανάπτυξη και η δυσκολία χτισίματος επιθέσεων, που θα τον βάζουν μέσα στην περιοχή.
Με τον Απόλλωνα, θα χρειαστεί να δούμε έστω μια σειρά από στιγμές δημιουργίας, αλλά και ουσία, όταν φτάνει ο ΟΦΗ απέναντι από την εστία του. Να μην πετάξει δώρα, όπως εκείνο του Παναιτωλικού στο 5΄. Να μην αναλωθεί σε ατομικές ενέργειες, τραβηγμένες από τα μαλλιά. Να μην σπαταλήσει φάσεις με προϋποθέσεις.
Οι στατικές φάσεις
Πολλοί «τελικοί», ειδικά μεταξύ ομάδων που είναι κοντά σε δυναμικότητα, κρίνονται από στατικές φάσεις. Γενικά στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η λειτουργία μιας ομάδας στις φάσεις αυτές, είναι κομβική.
Ο ΟΦΗ θα πρέπει να βρει τον τρόπο να μην την πατήσει, όπως συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν, από κάποια τέτοια φάση. Θα πρέπει, όμως, να βρει και τον τρόπο να εκμεταλλευτεί όσες εκείνος κερδίσει. Με καλύτερες εκτελέσεις, πρώτα από όλα, που θα βοηθήσουν να «βγει» κάποιο σύστημα, που δουλεύει η ομάδα στις προπονήσεις.
Η κόπωση και η διαχείρισή της
Επειδή βρισκόμαστε στην αρχή της σαιζόν και ειδικά ο ΟΦΗ έχει μόλις ένα επίσημο ματς, αλλά και λίγα φιλικά, είναι λογικό οι δυνάμεις να μην είναι πολλές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η διαχείριση τους πρέπει να είναι προσεκτική και έξυπνη. Θυμίζω ότι στο Europa League υπάρχουν 3 κι όχι 5 αλλαγές. Παράλληλα, να έχουμε στο μυαλό μας και το ενδεχόμενο παράτασης.
Αυτή είναι και η κύρια αιτία που δεν έβαλα το πρεσάρισμα στα βασικά ζητούμενα. Θα είναι πολύ χρήσιμα έστω 1-2 τέτοια 5-10λεπτα, με γκάζι και πρέσινγκ ψηλά, σε κάθε ημίχρονο, αλλά είναι και κατανοητό ότι δε μπορούν να βγουν έτσι 90΄ή και 120΄. Είναι θέμα προσέγγισης, αλλά και διαβάσματος του ματς, το αν και πότε θα επιλέξει ο ΟΦΗ να πάει τόσο επιθετικά και σε υψηλό ρυθμό.
Πώς θα παίξει ο ΟΦΗ
Ο τραυματισμός και του Βαζ, αφήνει τον ΟΦΗ με 1,5 καθαρό εξτρέμ. Τον Σαρδινέρο και τον ανέτοιμο (8 μέρες στην Ευρώπη βρίσκεται) Σολίς. Μοιάζει δύσκολο, όσο καλός παίκτης κι αν είναι ο Σολίς, να μπορεί να ξεκινήσει σε ένα ματς τόσο απαιτητικό και αγωνιστικά, αλλά κυρίως τακτικά.
Η ποδοσφαιρική λογική δίνει δύο σενάρια.
1o σενάριο: 4-2-3-1 ξανά με αναπροσαρμογές
Σε αυτή την περίπτωση, ο ΟΦΗ συνεχίζει να χρησιμοποιεί το σχηματισμό που βλέπουμε από τα φιλικά, αλλά και πέρυσι, με εξαίρεση στα play off. Πιθανόν να επιλεγεί ένας κατά συνθήκη εξτρέμ (Γκαργκαλατζίδης, Ουές ίσως;) και να γίνουν αλλαγές σε πρόσωπα, κυρίως στον άξονα (Σελίμοβιτς, Μεγιάδο, Νέιρα).
Ο συγκεκριμένος βέβαια σχηματισμός, μπορεί να αναπροσαρμοστεί και να μοιάζει περισσότερο με 4-3-2-1, με τρίγωνο στον άξονα με κορυφή το 6αρι, για κλειστούς χώρους στο κέντρο. Με εσωτερικούς χαφ που θα δίνουν βοήθειες μεν στα μπακ, αλλά που δε θα λογίζονται ως ακραίοι.
2ο σενάριο: 3-5-2
To δεύτερο είναι να αλλάξει ο σχηματισμός, όπως έγινε και στα play offs. Να φορτωθεί ο άξονας ακόμα περισσότερο. Να μπουν παίκτες άξονα πίσω από το φορ, με ελεύθερο ρόλο, με στόχο να πατάνε περιοχή και να βοηθήσουν στο παιχνίδι συνεργασιών, που επιζητά η ομάδα στην ανάπτυξή της. Αρκεί βέβαια να υπάρχει και κάλυψη των μπακ, από τους εσωτερικούς μέσους.
Προσωπικά, θα επέλεγα το 2ο σενάριο, παρότι δεν έχει δοκιμαστεί στα φιλικά. Είχε δοκιμαστεί στα «επίσημα- φιλικά» των play offs τουλάχιστον, σχετικά πρόσφατα, δύο πλάγιους που μπορούν να φτάσουν ως την απέναντι περιοχή, 4 κεντρικούς σε ρόμβο και το φορ. 3-5-1-1 θέλει κάποιος να το πει, 5-3-1-1, θέλει; Λίγη σημασία έχει.
Ποιοι θα παίξουν
Ως προς τα πρόσωπα, στο τέρμα έχει διαφανεί ότι ο Βάτερμαν είναι η 1η επιλογή. Έχει εμπειρία, έχει ηγετικά χαρακτηριστικά και γνωρίζει και καλά τους αντιπάλους.
Στην άμυνα, Βούρος και Σελίμοβιτς θεωρητικά είναι δεδομένοι, έχοντας και γνώση του αντιπάλου, αλλά και αποτελώντας τις μέχρι σήμερα δυνατές προσθήκες στο ρόστερ. Δίπλα τους θα μπορούσε να είναι ένας εκ των Γιαννούλη ή Μαρινάκη αν επιλεγεί η 3αδα. Με μία αντίπαλη 4αδα πολύ κινητική και γρήγορη, ίσως ο Μαρινάκης ταιριάζει περισσότερο. Κι ας μην έχει η 3αδα, αριστεροπόδαρο στόπερ.
Στα πλάγια, δεξιά το δίλημμα είναι Ούες ή Μαρινάκης και φυσικά συνδέεται και με το σχήμα και με την επιλογή προσώπων στο κέντρο άμυνας. Σε σχήμα με 3αδα πίσω, ο πιο επιθετικός και γρήγορος Ουές, φαίνεται καλύτερη λύση. Αν επιλεγεί 4αδα, ο Μαρινάκης ίσως προτιμηθεί του Ουές. Αριστερά ο Κοροβέσης παίζει μόνος του, ούτως ή άλλως.
Στο κέντρο είναι και τα περισσότερα ερωτηματικά. Με 4-3-2-1, αν ο Μεγιάδο είναι σε θέση να παίξει ολόκληρο ματς, τότε προφανώς και θα ξεκινήσει και μαζί του σαν καθαρό 8αρι θα είναι σίγουρα ο Νέιρα. Λογικά, ο Στάικος έχει προβάδισμα να αγωνιστεί δίπλα του, αν πάει τελικά ο ΟΦΗ με 3αδα κεντρικών χαφ. Σε τέτοιο ρόλο και σχηματισμό ο Σακόρ, στα play off έκανε κάποιες ικανοποιητικές εμφανίσεις, αλλά η πρόσφατη εικόνα του προβληματίζει. Για τις 2 θέσεις πίσω από το φορ υπάρχουν ελάχιστες επιλογές. Σαρδινέρο από τη μία και Γκαργκαλατζίδης ή Ουές από την άλλη.
Σε θέση φορ, ο Φιγκεϊρέντο μοιάζει φαβορί, παρότι εμφανίζει σημάδια κόπωσης, κυρίως πνευματικής.
Στο 2ο σενάριο του 3-5-2 (ή 3-5-1-1), το κέντρο θα χωρέσει έναν ακόμα, με ρόλο πίσω από το φορ. Είτε είναι ο Σακόρ (με εναλλαγή θέσεων με τον Νέιρα) είτε είναι ο Σαρδινέρο, αν κριθεί ότι μπορεί να παίξει εκεί. Είναι παίκτης με εμπειρία σε τέτοια ματς και πρώην Απολλωνιστής και θα είναι καλό να χωρέσει στην ομάδα.
Συνοψίζοντας: Βάτερμαν, Βούρος, Σελίμοβιτς, Κοροβέσης, Μεγιάδο, Νέιρα, Φιγκεϊρέντο, είναι τα «φαβορί» και Γιαννούλης ή Μαρινάκης, Ουές, Στάικος, Σακόρ και Σαρδινέρο, οι υποψήφιοι για τις άλλες 4 θέσεις.
