Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που θεωρεί την αναλυτική και με επιχειρήματα κριτική, εργαλείο βελτίωσης και προόδου και όχι πρόβλημα. Κατανοώ ότι υπάρχει κόσμος με αλλεργία στην κριτική, αλλά και κόσμος που θεωρεί κριτική την ισοπέδωση και τις κορώνες. Ο βαλτωμένος - στο αγωνιστικό κομμάτι τουλάχιστον - ΟΦΗ, χρειάζεται την εποικοδομητική κριτική, για να ξεκολλήσει.

Φαίνεται αυτό να είναι κατανοητό με βάση και το ρεπορτάζ που υπάρχει για αυτοκριτική και βιντεοθεραπεία στο ΒΑΚ. Δε φτάνει όμως να γίνει κατανοητό. Χρειάζεται να βρεθούν λύσεις. Γιατί τα πράγματα έχουν αγριέψει βαθμολογικά.

Ο ΟΦΗ χρειάζεται δραστική αλλαγή εικόνας και νοοτροπίας, αλλά και αποτελέσματα. Όχι μόνο για να συνεχίσει να κυνηγά το στόχο του. Αλλά και για να προσπαθήσει να βελτιώσει τον εαυτό του. Κάθε σαιζόν δεν είναι μια αυτόνομη περίπτωση. Αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης και βάση για την επόμενη. Γι' αυτό και προσωπικά δε βρίσκω καθόλου παράλογο να επιμείνει στο στόχο που έχει θέσει. Να κοιτάει ψηλά. Το παράλογο θα είναι στην 6η αγωνιστική να το γυρίσει στο "χαμένη χρονιά, ώρα να χτίσουμε την επόμενη" και "πάμε για μια εύκολη σωτηρία".

Τι θα πει εύκολη σωτηρία, στη μέση του πρώτου γύρου; Τι ακριβώς θα χτίσει για την επόμενη χρονιά, αν δε δουλέψει το φετινό "γιαπί"; Όλα αυτά θα δημιουργούσαν μια νοοτροπία παραίτησης και έλλειψης επιμονής. Αυτό το DNA θέλει να χτίσει ο ΟΦΗ; 

Το ζητούμενο πια από την ομάδα, πρέπει να είναι να αλλάξει την εικόνα της. Να βελτιώσει πολλά κομμάτια της τακτικής της, αλλά και της προσέγγισής της στα ματς. Φυσικά δεν είναι εύκολο, αλλά αυτή είναι η μόνη σοβαρή αντιμετώπιση, από μια ομάδα που σέβεται τον εαυτό της και τον κόσμο της. Το πρώτο βήμα για να γίνει αυτό, είναι να δει κατάματα τα προβλήματα και τις αδυναμίες και να πει αλήθειες εσωτερικά. Όχι για να στοχοποιήσει, αλλά για να λύσει προβλήματα. 

Στα μάτια μου, η αλήθεια είναι ξεκάθαρη. Ο ΟΦΗ κουβαλά τις ίδιες αδυναμίες με πέρυσι. Τα είχα γράψει πολύ αναλυτικά, πριν καν τα play out και συνεχίζω να βλέπω επαναλήψεις των ίδιων αδυναμιών.

Ο φετινός ΟΦΗ έχει καλές αμυντικές επιδόσεις, όταν μαζευτεί πίσω και παίξει μαζεμένα. Το ίδιο κι ο περσινός. Όποτε έβγαινε πέρυσι από το καβούκι του, οι αντίπαλοι έφτιαχναν πολλές και καλές ευκαιρίες. Το ίδιο συμβαίνει και φέτος. Δέχεται μάλιστα γκολ με παρόμοιο τρόπο (transition, στην πλάτη της άμυνάς του κι από λάθη στο passing game, που ακολουθούνται από αργές αντιδράσεις). Επιθετικά, πέρυσι ήταν φλύαρος. Πολλές τελικές, λίγες μεγάλες ευκαιρίες. Αυτό συμβαίνει και φέτος, μόνο που έχουν περιοριστεί και οι πολλές τελικές. Η φλυαρία όμως παραμένει σήμα κατατεθέν του. Πέρυσι, από την άλλη, φαινόταν δουλεμένος στις στατικές φάσεις κι αυτό το βλέπουμε και στη σαιζόν που διανύουμε. 

Το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι, λοιπόν, αν έχασε ένα ματς. Είναι ότι δεν εμφανίζει βελτίωση. Είναι ότι επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Είναι ότι την πατάει, τελικά, ακριβώς με τον τρόπο που από πριν γνωρίζει ότι θα παίξει ο αντίπαλος. Το είδαμε με τον Αστέρα Τρίπολης, το είδαμε ξανά με τον Παναιτωλικό, ακόμα και στο Περιστέρι. 

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό, τουλάχιστον ως τη διακοπή όμως; Ταπεινή μου άποψη είναι με σοβαρές αλλαγές στην προσέγγιση, στη νοοτροπία και στον χαρακτήρα. Το ρόστερ γέμισε, σύντομα θα είναι και πιο fit, όμως δε φτάνει αυτό, όπως είδαμε και στην Τρίπολη. Είναι ώρα να πάρουμε απόφαση ότι αν θέλει αποτελέσματα, η ομάδα πρέπει να "αλλάξει μυαλά". Να γίνει πιο σκληρή, πιο δυναμική και σίγουρα πιο κυνική. Να μάθει να παίζει έξυπνα και σωστά, με βάση τις ανάγκες των παιχνιδιών. Κι όταν με το καλό έρθει η διακοπή για το Μουντιάλ, ας κάτσει να δει πώς θα μπορέσει να μας κάνει να δούμε και λίγο ποδόσφαιρο, να ψάξει την κυριαρχία και το passing game. 

Τα γράφω όλα αυτά, έχοντας ακόμα την απορία, γιατί στην Τρίπολη άλλαξε η συνταγή και η προσέγγιση (όχι ο σχηματισμός, αυτό δεν είναι περίεργο) του προπονητή. Αλλά και με την απορία, τι συνέβη στο μυαλό των παικτών κι από εκεί που πρέσαραν και κυνηγούσαν κάθε φάση κόντρα στον ΠΑΟΚ, περπατούσαν στο ηλιούλουστο γήπεδο την Κυριακή, τόσο βαριεστημένα. Ας ξεκινήσουν τη δουλειά, επαναφέροντας την ομάδα στην τακτική, αλλά και πνευματική κατάσταση, που βρισκόταν κόντρα στον ΠΑΟΚ κι από εκεί και πέρα, ας φτιάξουν ό,τι μπορεί να φτιαχτεί, μέσα σε ένα τόσο πιεστικό πρόγραμμα.