Στο μυαλό μου, όσο κι αν έχω μπερδευτεί αρκετά με το project και τη φιλοσοφία της ομάδας, παραμένει δεδομένο ότι ο πρώτος και βασικός στόχος της πρώτης ομάδας παραμένει η αυτάρκεια.

Για να συμβεί αυτό, δεδομένα μια ομάδα όπως ο ΟΦΗ, θα πρέπει να λειτουργεί κι ως selling club, όπως είναι τώρα της μόδας να λέμε. Να παίρνει ή να βγάζει από τις Ακαδημίες του ποδοσφαιριστές, να τους αξιοποιεί, αλλά και να τους αναδεικνύει, ανεβάζοντας έτσι την αξία τους, ώστε να τους πουλάει σε μεγαλύτερα πρωταθλήματα κι ομάδες. Μια χαρά ακούγεται αυτό. Κι ο ΟΦΗ το έχει ξανακάνει επί Γκέραρντ με επιτυχία. Προφανώς τώρα έχει αλλάξει η εποχή, αλλά η γενική ιδέα παραμένει ίδια.

Αυτό που για την ώρα μοιάζει όμως να μη συμβαίνει, είναι η δημιουργία ενός κορμού που θα δίνει σταθερότητα στην ομάδα και θα βοηθά όσοι έρχονται όντως να αναδεικνύονται, αλλά και όταν αποχωρούν, να γίνεται αυτό χωρίς μεγάλους κραδασμούς και αγωνιστικές απώλειες. Όσο πιο ανταγωνιστικός είναι ο ΟΦΗ, τόσο πιο εύκολα θα πουλά σε υψηλότερο επίπεδο (άρα και σε καλύτερες τιμές). Αυτό φαντάζομαι εννοεί κι ο Μηνάς Λυσάνδρου όταν βάζει προτεραιότητα τη δημιουργία μιας ομάδας με υψηλούς αγωνιστικούς στόχους. Μετά την πρώτη σαιζόν του Γ. Σίμου και την έξοδο στην Ευρώπη, ο ΟΦΗ άλλαξε 15 παίκτες. Την αναδόμηση αυτή την πλήρωσε. Πέρυσι, μετά από μια καταστροφική σαιζόν. άλλαξε πάλι πολύ το ρόστερ του. Όλο αυτό είναι κόντρα στις "εξαγγελίες" και τις προγραμματικές δηλώσεις των ανθρώπων του. από όταν ανέλαβαν την ομάδα. Το κακό είναι ότι κι αυτό το καλοκαίρι φαίνεται να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα νέας αναδόμησης του κορμού του.

Ο πολύτιμος (ο MVP για εμένα) Γαγιέγος αποχώρησε ήδη. Ο Φελίπε, ένα σέντερ φορ που έψαχνε 2 σαιζόν η ομάδα, είναι δανεικός και μάλλον πανάκριβος, οπότε οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ της παραμονής του. Ο Επασί έχει Μουντιάλ στα μέσα στης χρονιάς και σίγουρα είναι στην βιτρίνα. Ο Λάμπρου είναι δανεικός, έχει ένα ακριβό συμβόλαιο και προσωπικά έχω αμφιβολίες αν πρέπει να πληρωθεί μια τόσο υψηλή ρήτρα, για να αποκτηθεί. Ο Βούρος μπαίνει στην τελευταία σαιζόν του συμβολαίου του, πράγμα που σημαίνει ότι είτε πρέπει να ανανεώσει είτε μάλλον να πωληθεί, ώστε να μη φύγει 6 μήνες μετά, χωρίς κανένα έσοδο.

Υπάρχουν κάποιοι ακόμα στη λήξη του συμβολαίου τους, όχι κομβικοί (Κοροβέσης, Γιαννούλης, Βάτερμαν, Σωτηρίου). Ενώ υπάρχουν και αρκετά αγκάθια με ποδοσφαιριστές που έχουν συμβόλαιο, αλλά εμφανώς δεν υπολογίζονται (Καστάνιος, Καμάου, Λυμπεράκης, Φαν Ντάινεν, Σελίμοβιτς,). Λίγο πολύ, συζητάμε για διψήφιο αριθμό αποχωρήσεων και φέτος.

Βέβαια δεν είναι όλες οι αποχωρήσεις ίδιες. Δεν έχουν την ίδια βαρύτητα. Ο Γαγιέγος, για παράδειγμα, είναι μια απώλεια κορμού. Έκανε τη διαφορά. Ένας εξελίξιμος παίκτης δίπλα του, θα μπορούσε να αναδειχθεί. Ο Φελίπε επίσης είναι ποδοσφαιριστής που σε ανεβάζει επίπεδο. Ένα καλό εξτρέμ πλάι του, θα μπορούσε να αναδειχθεί. Φυσικά κι ο Βούρος είναι ένας στόπερ του επιπέδου που θες να βρίσκεσαι. Δίπλα του ο (κάθε) Διαμαντής μπορεί να αναδειχθεί. Το ερώτημα είναι αν ο ΟΦΗ τέτοιους ποδοσφαιριστές μπορεί να τους κρατάει. Για να επανέλθω στην εποχή Γκέραρντ, για κάθε Μαχλά, Φραντζέσκο και Ντιάρα, υπήρχαν ποδοσφαιριστές 10ετίας, όπως ο Χανιωτάκης, ο Παπαδόπουλος, ο Νιόπλιας. Ναι δεν είναι ακριβής η σύγκριση, αλλά δίνει τον τόνο.

Ταπεινή μου άποψη λοιπόν, είναι πως αν ο ΟΦΗ επιθυμεί να πουλά σε τιμές Φιγκεϊρέντο, πρέπει να έχει σταθερά Τσιλιανίδηδες και Σεμέντο. Αν θέλει να αναδείξει τον αρχηγό της Ελπίδων, πρέπει πλάι του να έχει Βούρους. Αν τον ενδιαφέρει να προσελκύσει αγοραστές για Μπουζούκηδες ή Τοράλ, χρειάζεται Νέιρες και Γαγιέγους. Με απλά λόγια, για να πουλάει ακριβά και σε καλά μαγαζιά, πρέπει να κάνει και στοχευμένες υπερβάσεις, αλλά και καλές επιλογές κορμού. Να χτίσει τη βάση που θα δουλεύει ρολόι και με μεγάλη ευκολία θα παράγει νέα projects, που θα φέρνουν έσοδα. Ο κορμός αυτός άλλωστε, θα τον κάνει και ανταγωνιστικό, θα τον οδηγήσει σε αγωνιστικές επιτυχίες, αλλά και θα συμβάλλει στο να ξαναδούμε το γήπεδο του γεμάτο και "ορεξάτο".

Έχει διαφορά να θεωρείσαι selling club, επειδή πουλάς για συγκεκριμένα (με ταβάνι) ποσά, ποδοσφαιριστές τύπου Σαρδινέρο στην Αυστραλία και διαφορετικό να λογίζεσαι ως selling club που στέλνει παίκτες στο υψηλότερο επίπεδο και βάζει στα ταμεία του χρήματα, που μπορούν να του αλλάξουν τη μοίρα.