Επειδή διακρίνω μια κάποια νευρικότητα, αλλά και αγωνία για την πορεία της ομάδας - και λογικό - σκέφτηκα να κάνω ένα μίνι - απολογισμό, διαπιστώσεων (όπως εγώ τουλάχιστον τις αποτυπώνω στις αναλύσεις πριν και μετά τα ματς) αλλά και μία καταγραφή σκέψεων για τη συνέχεια. Πάντα, προσπαθώντας να δώσω έμφαση στην αξία της ψυχραιμίας.
O ΟΦΗ είναι από τις ομάδες που έχει παίξει 7/7 ματς. Στα 2 πρώτα παιχνίδια του, δεν παρουσίασε σε καμία περίπτωση την εικόνα που, με βάση το πλάνο και της φιλοσοφίας, αναμένεται από εκείνον. Κι όμως, συνολικά πήρε 4 βαθμούς. Στη συνέχεια, έχει αρχίσει να παρουσιάζει μία ομάδα συνεπέστερη προς το πλάνο της, αλλά χωρίς σταθερότητα και διάρκεια, μαζεύοντας μόλις 2. Απομένει ο αγώνας της Κυριακής με τον Ολυμπιακό και μετά μία διακοπή, που όλοι ελπίζουμε πως θα φέρει ξανά τους τραυματίες στο γήπεδο και θα δώσει την ευκαιρία στην ομάδα να δουλέψει σωστά.
Τι έχει κάνει ο ΟΦΗ μέχρι σήμερα
ΟΦΗ - Παναιτωλικός 1-1
Στην πρεμιέρα, η ισοπαλία ήρθε με μόλις 15’ καλής απόδοσης. Κυρίως λόγω της προσθήκης του Νέιρα στο 2ο ημίχρονο. Πρακτικά, αυτό που φάνηκε είναι πως αν ο ΟΦΗ βγάλει την ποιότητα και τις αρετές του, τέτοια ματς μπορεί να τα κερδίζει. Προφανώς, αν το κάνει 90’ (ή μάλλον 94’) και όχι για ένα 10λεπτο.
Λαμία - ΟΦΗ 1-2
Εκτός έδρας νίκη για τον ΟΦΗ, μετά από πολύ καιρό. Έγραφα τότε πως ο ΟΦΗ με τη νίκη εκείνη, αγόρασε χρόνο. Γιατί και τότε φάνηκε ότι θέλει δουλειά, ενώ ήταν από τα ελάχιστα παιχνίδια της εποχής Σίμου που έπαιξε τόσο ξεκάθαρα για το αποτέλεσμα. Το πήρε, γιατί εκμεταλλεύτηκε τα λάθη του αντιπάλου. Λάθη όμως που δε δημιουργήθηκαν από το μεθοδικό και πιεστικό παιχνίδι του ΟΦΗ, αλλά από αδυναμίες της Λαμίας.
ΟΦΗ - Ατρόμητος 2-2
Το πρώτο παιχνίδι της σαιζόν που είδαμε λίγο από όσα περιμένουμε, κυρίως στο 1ο ημίχρονο, όπου ο ΟΦΗ ήταν αισθητά ανώτερος ενός αντιπάλου - βασικού του ανταγωνιστή. Έπαιξε αρκετά σαν ΟΦΗ, έβγαλε σε μεγαλύτερη δόση τις αρετές του, αλλά δεν μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά το αποτέλεσμα και να τελειώσει το παιχνίδι. Μια αδυναμία, που από πέρυσι έχει εντοπιστεί και δείχνει να συνεχίζεται. Είναι το 1ο ματς της σαιζόν, που εντοπίζουμε έλλειψη πρακτικότητας (επιθετικά και αμυντικά) και αυτοπεποίθησης.
(όχι, δε θα αναφερθώ σε διαιτησία)
ΠΑΟΚ - ΟΦΗ 3-0
Το σκορ δεν αφήνει πολλά περιθώρια, για να ισχυριστεί κανείς πως μπορούσε ο ΟΦΗ να πάρει κάτι καλύτερο. Ναι μεν είχε φάσεις και δέχτηκε αργά τα 2 γκολ, όμως συνολικά είναι μία καθαρή ήττα. Αυτό που μπορεί κανείς να κρατήσει από το συγκεκριμένο ματς, είναι οι ικανότητες που έβγαλε ο ΟΦΗ για περίπου 60-70΄. Σε σύγκριση με το αντίστοιχο περσινό ματς, η εικόνα του ήταν πολύ καλύτερη. Παρουσιάστηκε ανταγωνιστικός, κοίταξε στα μάτια τον ΠΑΟΚ και διεκδίκησε τις πιθανότητές του. Αν κάτι του έλειψε, ήταν ξανά η αυτοπεποίθηση και η πρακτικότητα. Επίσης, εμφανίστηκε και το φαινόμενο της χλιαρής εκκίνησης σε κάθε ημίχρονο.
(όχι, δε θα αναφερθώ σε διαιτησία)
ΟΦΗ - ΠΑΟ 2-2
Εδώ ο ΟΦΗ πήρε το καλύτερο δυνατό, με βάση την απόδοσή του. Με βάση όμως τη ροή του ματς, κλώτσησε την τύχη του. Εμφάνισε ξανά την αδυναμία του κακό ξεκινήματος σε κάθε ημίχρονο, ενώ και πάλι του έλειψε η αποφασιστικότητα (για να μην γράφω ξανά για αυτοπεποίθηση) και η πρακτικότητα, τόσο επιθετικά στο 1ο μέρος για να κλειδώσει το σκορ, όσο και στο τέλος για να μην επιτρέψει κι άλλο γκολ στο 94’.
Αστέρας Τρίπολης - ΟΦΗ 1-0
Είναι το 1ο ματς που ο ΟΦΗ έχει πρακτικότητα και αρκετή αυτοπεποίθηση. Δεν παίζει τη μεγάλη μπάλα, αλλά παίζει σωστά, μεθοδικά και όπως απαιτεί το παιχνίδι. Χωρίς να αποφεύγει κάποια λάθη, φροντίζει να τα περιορίσει αισθητά και να παίξει αρκετά κοντά στο πλάνο του και συγχρόνως για να πάρει αποτέλεσμα. Δεν το κατάφερε, έχασε κι άλλους παίκτες με τραυματισμό, αλλά μπορεί κανείς να δει μία βελτίωση κυρίως στο θέμα της πρακτικότητας. Σίγουρα πάντως παρουσίασε πολύ καλύτερη εικόνα, από ό,τι στο περσινό αντίστοιχο ματς.
(όχι, ούτε καν τώρα δε θα αναφερθώ σε διαιτησία)
ΑΕΚ - ΟΦΗ 2-1
Ο αποδεκατισμένος ΟΦΗ, για πρώτη φορά κάνει την (ευχάριστη) έκπληξη και μπαίνει στο παιχνίδι δυνατά κι ορμητικά. Αυτό τον φέρνει σε θέση κυριαρχίας και κοντά σε ένα σημαντικό αποτέλεσμα. Όμως τα δικά του λάθη, λάθη που δεν προέκυψαν από πίεση του αντιπάλου, αλλά ήταν μάλλον «φτηνά», του το στέρησαν. Ασφαλώς και οι απουσίες ή η έλλειψη εμπειρίας του ρόστερ του, κυρίως αμυντικά, έχουν σχέση με όλο αυτό, όμως και αυτή η αδυναμία είναι μέρος του project και χρήζει βελτίωσης. Και σε αυτό το παιχνίδι, η έλλειψη πρακτικότητας και αυτοπεποίθησης είναι ορατή.
Η γενική εικόνα της ομάδας
Με βάση τα παραπάνω, μπορεί κανείς να καταγράψει 3 βασικούς λόγους, που ο ΟΦΗ δεν έχει τους βαθμούς που «θα μπορούσε», με βάση την απόδοσή του.
1. Τα δικά του λάθη (που φέρνουν κινδύνους και τελικά ζημιές)
2. Η έλλειψη πρακτικότητας, τόσο στην επίθεση (τον μαστίζει η φλυαρία και στερείται απλότητας), όσο και αμυντικά (δεν καθαρίζει φάσεις).
3. Οι απουσίες, που θα του έδιναν περισσότερες λύσεις και ποιότητα.
Μερικά ενδιαφέροντα νούμερα
Με βάση τα δεδομένα της Opta, αλλά και της Super League, ο ΟΦΗ κάνει περισσότερες επιθέσεις από το μ.ο, αλλά δέχεται και περισσότερες. Έχει ένα αξιοπρεπές ποσοστό προσπαθειών εντός στόχου (56%), αλλά τελικά λίγα γκολ (8 σε 7 ματς). Αντιθέτως, έχει δεχτεί 12, που είναι μάλλον πολλά, συγκριτικά με τις απόπειρες των αντιπάλων του.
Επιπλέον, ο ΟΦΗ έχει 48,3% στις κερδισμένες διεκδικήσεις. Λιγότερες από τις μισές, δηλαδή. Ένα ποσοστό που πάντως βρίσκεται σε ανοδική πορεία, τις τελευταίες 2 αγωνιστικές. Ίσως ο ΟΦΗ να αρχίζει να γίνεται πιο αποφασιστικός.
Ο ΟΦΗ, στοιχείο που συνάδει απόλυτα με το πλάνο του, είναι η 1η ομάδα σε πάσες στο πρωτάθλημα. Πάνω και από τον Ολυμπιακό (αν κι έχει λιγότερα ματς). Η διαφορά είναι πως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός έχει ένα ποσοστό 86% στην ακρίβεια των μεταβιβάσεων, έναντι 79% του ΟΦΗ. Κι εδώ μπαίνει η συζήτηση με τα λάθη. Ο ΟΦΗ είναι σήμερα 3ος σε λάθη, ενώ ένας κομβικός για το χτίσιμο των επιθέσεών του ποδοσφαιριστής (Μεγιάδο), που έχει σημαντικό ρόλο στο passing game, είναι 5ος σε πάσες (με 305 συνολικά). Με λίγα λόγια, οι πάσες είναι πολλές, αλλά και τα λάθη είναι πολλά.
Τέλος, ένα στοιχείο που λείπει από τον ΟΦΗ, είναι το κάθετο παιχνίδι και οι καλές συνεργασίες. Έχει μέχρι σήμερα 5 ασσίστ, επίδοση που τον φέρνει κάπου στη μέση (μαζί με Αστέρα), κάτω από τις ομάδες των play off, αλλά και τον ΠΑΣ και τον Βόλο, που ως τώρα έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις. Αυτό είναι ένα νούμερο, που προφανώς σχετίζεται με την έλλειψη πρακτικότητας επιθετικά. Ο ΟΦΗ είναι η 1η σε πάσες ομάδα, αλλά χαμηλά σε ασσίστ για γκολ.
Οι δικαιολογίες
Οι πολλοί τραυματισμοί, είναι σοβαρό θέμα για κάθε ομάδα. Όταν η ομάδα αυτή, μάλιστα, είναι νέα ουσιαστικά και πάνω στο χτίσιμο, το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο. Προφανώς λοιπόν, αποτελούν ένα «ελαφρυντικό», δεν έχει νόημα όμως να μένει κανείς μόνο εκεί. Καλώς ή κακώς, στον επαγγελματικό αθλητισμό το αποτέλεσμα έχει μεγάλη αξία. Και αυτό είναι που λείπει από τον ΟΦΗ.
Το ρεζουμέ
Για να καταλήξει και κάπου όλο αυτό, επιμένω σε όσα έγραψα μετά το ματς με τον ΠΑΟ. Τα προβλήματα της ομάδας είναι ποδοσφαιρικά, απολύτως εξηγήσιμα δηλαδή και όχι μεταφυσικά. Σχετίζονται με αδυναμίες, που η ομάδα ακόμα δεν έχει βελτιώσει αισθητά. Σχετίζονται και με έλλειμμα εμπειρίας και ποιότητας, λόγω των απουσιών. Σχετίζονται και με το μεταβατικό διάστημα που βρίσκεται. Είναι ένα μείγμα.
- Χάθηκε το τρένο; Θεωρώ πως δεν έχει χαθεί το τρένο των play off. Σε σχέση με πέρυσι, η ομάδα είναι βαθμολογικά στο -1. Πήρε λιγότερα εντός έδρας με Παναιτωλικό και Ατρόμητο, αλλά κέρδισε στη Λαμία. Εκεί που προσωπικά βλέπω τη διαφορά, είναι στην εικόνα που έχει βγάλει με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Αστέρα Τρίπολης. Αν θυμηθεί κανείς την περσινή του εικόνα στις ίδιες έδρες, θα δει διαφορά.
- Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ακόμα; Νομίζω ναι. Η ομάδα παρουσιάζει βελτίωση από ματς σε ματς. Της λείπουν πράγματα που προαναφέρω, όπως και η διάρκεια, τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν 1-2 αποτελέσματα. Αλλά δε διακρίνω στασιμότητα στην πρόοδό της. Δεν έχει την αλματώδη βελτίωση που θα θέλαμε (εξηγήσιμο κι αυτό), αλλά όλο και κάτι προσθέτει.
- Το κλειδί για τη συνέχεια: Να έρθουν αποτελέσματα, που θα «ταΐσουν» με αυτοπεποίθηση την ομάδα. Δε ξέρω αν μπορεί αυτό να ξεκινήσει από το ματς με τον Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα πρέπει να αρχίσει μετά τη διακοπή, όταν και το πρόγραμμα γίνεται πιο «βατό».
