Πριν το ματς με τη Λαμία, συζητούσαμε ότι η επόμενη πρόκληση για τον ΟΦΗ είναι να αποκτήσει εκτός έδρας μία καλύτερη εικόνα, αλλά και να έχει καλύτερα αποτελέσματα. Μετά τα δύο πρώτα εκτός έδρας με Άρη και ΠΑΟ τον Αύγουστο, έτρεχε ένα σερί με 4 σερί ήττες. Ο ΟΦΗ δεν ανταποκρίθηκε στην πρόκληση αυτή και έτσι το σερί συνεχίστηκε.
Όπως έγραψε ο Γιάννης, οι εκτός έδρας επιδόσεις του είναι αυτές που δεν τον αφήνουν να κάνει τη διαφορά και να ανοίξει την ψαλίδα από τις υπόλοιπες ομάδες. Ο «ΟΦΗ εσωτερικού» είναι μία ομάδα με νίκες και ποδόσφαιρο κυριαρχίας. 15 βαθμοί, 5 νίκες και 1 ήττα (με τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ) και 13-4 γκολ. Ο «ΟΦΗ εξωτερικού», όμως, είναι μία άλλη ομάδα. Αναιμική, διπρόσωπη και με προβλήματα. Έχει 1 νίκη, 1 ισοπαλία (τον Αύγουστο και οι 2) και 5 ήττες με 9-12 γκολ.
Προφανώς και η αντίθεση αυτή πρέπει να προβληματίσει την ομάδα, με δεδομένο ότι τα εκτός έδρας ματς που έχει δώσει, δεν ήταν απέναντι σε πανίσχυρους αντιπάλους (με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, οι άλλες ήταν σε Βόλο, Λάρισα, Ατρόμητο και Λαμία), αλλά σε ομάδες ίδιων στόχων. Αν και ο βασικός λόγος προβληματισμού, έχει να κάνει με το γεγονός ότι στα περισσότερα, είδαμε ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται.
Ο ΟΦΗ στο σερί αυτό με τις εκτός έδρας ήττες, παρουσιάζει σταθερά δύο πρόσωπα, διαφορετική εικόνα από το ένα ημίχρονο στο άλλο και έλλειψη διάρκειας. Είναι ένα φαινόμενο που αναλύουμε εδώ, από την αρχή της χρονιάς. Πότε είναι καλύτερος στο 1ο ημίχρονο, πότε στο 2ο (Βόλος, Φάληρο και Περιστέρι). Ίσως το μοναδικό ματς που ο ΟΦΗ ήταν χειρότερος από τον αντίπαλό του σε όλο το ματς, ήταν αυτό στη Λάρισα. Αξίζει να σημειώσουμε, πάντως, ότι και στον Άρη, εμφάνισε δύο πρόσωπα, παρότι δεν έχασε. Διάρκεια στην απόδοσή του, είχε μόνο στο ΟΑΚΑ.
Κι όταν λέμε καλύτερος, εννοούμε ότι κατορθώνει να κάνει το παιχνίδι του, να κοντρολάρει το ρυθμό και να βγάζει φάσεις με τον τρόπο που ξέρουμε. Παίζοντας κάθετα ή από τα πλάγια και γρήγορα, τρυπώντας τις άμυνες. Παράλληλα κρατώντας τη μπάλα σωστά, κατορθώνει να μην δέχεται φάσεις, που θα αναδείξουν τις αδυναμίες του αμυντικά.
Όταν όμως δεν καταφέρνει να κυριαρχήσει, εμφανίζει μία σειρά από αδυναμίες, που τις βλέπουμε να επαναλαμβάνονται. Μιας και έχει τύχει, 4 στα 7 από τα εκτός έδρας του να τα έχω δει στο γήπεδο και όχι μόνο τηλεοπτικά, μπορώ να τονίσω ότι αυτό το μοτίβο των επαναλήψεων, είναι πολύ έντονο.
• Παρουσιάζει μία έλλειψη ψυχραιμίας και συγκέντρωσης. Κάνει λάθη στην κυκλοφορία της μπάλας, που φέρνουν τον αντίπαλο με καλές προϋποθέσεις μέσα στην περιοχή.
• Είναι στατικός επιθετικά και μοιάζει κομμένος στα δύο. Η παραγωγικότητά του έχει μεγάλη διαφορά, εντός κι εκτός έδρας. Δε θα ήταν τόσο παράλογο ή και τόσο πρόβλημα, αν ήταν μία ομάδα που προσαρμόζει το παιχνίδι της, ανάλογα τις συνθήκες, την έδρα ή τον αντίπαλο. Επειδή, όμως, είναι μία ομάδα με ενιαίο πλάνο, όπου κι αν παίζει, που επιζητά την κυριαρχία, αυτό δημιουργεί πρόβλημα.
• Μοιάζει «κρατημένος», σε παιχνίδια που πάνε στην δύναμη (Λάρισα, Λαμία). Παρουσιάζει μία δυσκολία να ανταποκριθεί, όταν το παιχνίδι σκληραίνει.
• Ενώ έχει βελτιώσει το αμυντικό transition, συνεχίζει να έχει θέμα με τις αλληλοκαλύψεις του και τις επιστροφές του, αλλά και με τον παθητικό τρόπο που συχνά αμύνεται.
Παράλληλα, ως προς το επιθετικό κομμάτι, αυτό που μπορεί κανείς να παρατηρήσει, είναι ότι όσο περνά ο καιρός, οι πολλές τελικές της ομάδας (σήμα - κατατεθέν της), όλο και μειώνονται. Ενώ η αποτελεσματικότητα της παραμένει ίδια, με μία ανωριμότητα στην τελική προσπάθεια, που καιρό τώρα αναφέρουμε. Για παράδειγμα, στον ΠΑΟ, αλλά κυρίως στο Βόλο ο ΟΦΗ κυριάρχησε, έβγαλε πολλές φάσεις και μπορεί κανείς να πει ότι είναι ευχαριστημένος από την εικόνα του κι ας μη συνοδεύτηκε και στις 2 περιπτώσεις με νίκη.
Στη συνέχεια, όμως, αυτό άλλαξε. Με τον Ολυμπιακό οι τελικές ήταν αισθητά λιγότερες, με τον ΟΦΗ να κυριαρχεί στο 2ο ημίχρονο, αλλά να μη βγάζει καθαρές ευκαιρίες. Στη Λάρισα η επιθετική του παρουσία περιορίστηκε στα 2 γκολ, με τις μεγάλες μπαλιές του Γουάλι και το τρικ που είχε ετοιμάσει η ομάδα. Στο Περιστέρι επίσης, στο καλό του ημίχρονο, βγάζει 2-3 καλές ευκαιρίες (το δοκάρι κυρίως), αλλά δεν είναι αυτός ο καταιγιστικός ΟΦΗ του Βόλου ή του Ολυμπιακού Σταδίου. Ούτε και στη Λαμία, στο καλό του 1ο ημίχρονο έκανε «μόλις» (για τις απαιτήσεις του ΟΦΗ, πάντα), 6 τελικές (και 7 συνολικά). Βέβαια, αυτό το φαινόμενο της μείωσης των τελικών, έχει παρατηρηθεί και στο Ηράκλειο, απέναντι σε ΠΑΟΚ κυρίως, αλλά και ΑΕΚ…
Εξηγήσεις υπάρχουν πολλές. Οι αντίπαλοι, όσο περνά ο καιρός, μας διαβάζουν καλύτερα, υπάρχει ντεφορμάρισμα, υπάρχουν απουσίες παικτών. Όλα αυτά, όμως, είναι πράγματα που συμβαίνουν και θα συνεχίσει να τα βρίσκει μπροστά του ο ΟΦΗ. Επομένως θα πρέπει, μέσα από τη δουλειά, να βρει λύσεις για να αλλάξει την εικόνα του και κατ’ επέκταση τα αποτελέσματά του.
